Ήταν Παρασκευή απόγευμα στις 26 Ιουλίου του 2013 όταν η είδηση για τον πρόωρο χαμό του αγαπημένου φίλου και συναδέλφου Γιώργου Αντωνίου έπεσε σαν κεραυνός στην κοινωνία της Αργολίδας.
Ένας χρόνος συμπληρώνεται χωρίς τον Γιώργο, χωρίς τις παραινέσεις του, χωρίς τις πολιτικές αναλύσεις του, χωρίς τις ατέλειωτες συζητήσεις, χωρίς τις λαογραφικές ιστορίες του, αλλά προπάντων χωρίς το χαμόγελο του, ακόμα και στα δύσκολα.
Ακόμα νομίζω κάποιες φορές πως τον ακούω να γελάει και δεν έμαθα ποτέ αν ήξερε, πόσο ευεργετική ήταν για όλους μας η στάση του απέναντι στις δυσκολίες της δουλειάς και της καθημερινότητας.
Γιώργο θα σε θυμόμαστε πάντα γιατί μας έμαθες πως είναι... να είσαι Άνθρωπος!!!
Αιωνία του η μνήμη
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Γιώργος Αντωνίου γεννήθηκε το 1951 στο Μάζι Αλιάρτου Βοιωτίας στο οποίο έζησε τα παιδικά του χρόνια. Από το 1964 έως το 1986 διέμεινε στην Αθήνα και στη συνέχεια στο Ναύπλιο. Τα δεκαεννιά τελευταία χρόνια δημοσιογραφούσε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς της Αργολίδας αλλά και της Αθήνας. Άρθρα του με λαογραφικό περιεχόμενο έχουν δημοσιευθεί στον τοπικό αλλά και στον αθηναϊκό τύπο.
Με τη λαογραφική έρευνα ασχολήθηκε για πρώτη φορά το 1995 όταν παρουσίασε τη φωτογραφική έκθεση με θέμα «Τα παλιά σινεμά της Αργολίδας» (11 φωτογραφικές εκθέσεις ) σε συνεργασία με το Τμήμα Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Δήμο Ναυπλίου.
Ακολούθησαν οι έρευνες – εκθέσεις:
Μύλοι της Αργολίδας – 2003 (14 φωτογραφικές εκθέσεις) – Συνεργασία με Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αργολίδας.
Προσκυνητάρια της Αργολίδας – 2003 ( 2 εκθέσεις) – Συνεργασία με Δήμο Ναυπλίου.
Αυλόπορτες – Μπαλκόνια – Ρόπτρα του Άργους και των χωριών του – 2003 (1 έκθεση) – Συνεργασία με Πνευματικό κέντρο Δήμου Άργους.
Πηγάδια της Αργολίδας – 2004- (ΤΕΔΚ) Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Αργολίδας.
Σκιάχτρα της Αργολίδας – 2004 (6 εκθέσεις) – Δήμος Επιδαύρου.
Πηγάδια – Κρήνες – Μύλοι του Δήμου Ασκληπιείου – 2005- Δήμος Ασκληπιείου.
Παλιές επιγραφές της Αργολίδας (8 εκθέσεις)
Γκράφιτι της Αργολίδας – 2005 – ΔΕΠΑ Ναυπλίου (4 εκθέσεις)
Παλιά Αυτοκίνητα της Αργολίδας – 2005 ( 6 εκθέσεις )
Το Εμποροβιομηχανικό Παρελθόν της Αργολίδας – 2007 – Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Αργολίδας.
Η Νέα Κίος του Χθές – Δήμος Νέας Κίου
Η Αργολίδα που φεύγει – 2008
Επίσης ήταν δημιουργός των ντοκιμαντέρ:
Τα παλιά σινεμά της Αργολίδας – 1995
Νεροτριβές του Κεφαλαρίου – 2001
Οινοποιοί του αμπελώνα Πελοποννήσου – 2003
Μύλοι της Αργολίδας – 2003
Πηγάδια της Αργολίδας – 2004
Προσκυνητάρια – 2004
Πηγάδια – Κρήνες –Μύλοι του Δήμου Ασκληπιείου – 2005
Παλιά αυτοκίνητα της Αργολίδας ( 2005 )
Λυγουριό και Αρχαίο Θέατρο – 2007 – ( Συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2007)
Η Νέα Κίος του Χθές – 2007
Η Αργολίδα που φεύγει – 2008
Ένας Αιώνας Εμποροβιοτέχνες του Άργους – 2009
Το Εμποροβιοτεχνικό Παρελθόν του Ναυπλίου – 2009
Τον Δεκέμβρη του 2003 κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Μύλοι της Αργολίδας» (έκδοση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αργολίδας), ενώ κυκλοφορούν τα Λευκώματα «Παλιές Επιγραφές της Αργολίδας», «Σκιάχτρα της Αργολίδας», «Γκράφιτι της Αργολίδας» , « Η Αργολίδα που φεύγει », «Ένας Αιώνας Εμποροβιοτέχνες του Άργους», και « Το Εμποροβιοτεχνικό Παρελθόν του Ναυπλίου».
Για το ερευνητικό του έργο είχε τιμηθεί δύο φορές (2003 και 2004) από τον Οργανισμό Πολιτισμού και Αθλητισμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αργολίδας, από τον Προοδευτικό Σύλλογο Ναυπλίου «ο Παλαμήδης» (2001), καθώς και άλλους φορείς του νομού μας.
Ο Γιώργος Αντωνίου ήταν παντρεμένος με τη Ράνια Ιστικοπούλου και είχε δύο παιδιά.
