Συγκέντρωση πραγματοποίησε το ΠΑΜΕ Αργολίδος στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στο Άργος. Σε ανακοίνωση του το ΠΑΜΕ αναφέρει:
Με κυρίαρχο σύνθημα κατά των αντιλαϊκών μέτρων της Κυβέρνησης Σαμαρά , οι εργαζόμενοι έχουν δύο επιλογές απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, Η μια είναι να αποδεχτούν τις λογικές της ανάθεσης, της αναμονής, τη λογική ότι η κυβερνητική εναλλαγή, η ανάδειξη μιας νέας κυβέρνησης, αυτής του ΣΥΡΙΖΑ, θα δώσει λύση από τη σκοπιά των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων.
Όμως, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι δεσμευμένη στο δρόμο του κεφαλαίου και της ΕΕ, δεν μπορεί (ούτε θέλει) να ανασχέσει αυτές τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις. Οι «προσαρμογές του στο ρεαλισμό», η εμφανής στρατηγική σύμπλευση με τη συγκυβέρνηση στα κρίσιμα ζητήματα, από την «αδιαμφισβήτητη» συμμετοχή της Ελλάδας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, την υπεράσπιση της «ανταγωνιστικότητας», μέχρι τις τελευταίες δηλώσεις για «επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους», δίνουν τον τόνο.
Γι' αυτό, το μόνο που κάνει, είναι να ανταγωνίζεται την κυβέρνηση σε μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, που γεννάει ο καπιταλισμός και εκτοξεύεται σε συνθήκες κρίσης του συστήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί το λαό να συμβιβάζεται με τη φτώχεια και να περιορίζει τις προσδοκίες του στη διαχείριση των πιο ακραίων μορφών της, με «καλύτερους» τάχα όρους. Εκβιάζει ότι ακόμα και αυτά τα ψίχουλα που υπόσχεται εξαρτώνται από το πόσο γρήγορα θα γίνει κυβέρνηση.Σωτηρία σε αυτόν το δρόμο δεν υπάρχει για το λαό. Επενδύοντας την προσδοκία του για ουσιαστικές αλλαγές στο ένα ή το άλλο μείγμα διαχείρισης, είναι σαν να αλλάζει λωρίδα, χωρίς όμως να αλλάζει κατεύθυνση.
Γι' αυτό, το μόνο που κάνει, είναι να ανταγωνίζεται την κυβέρνηση σε μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, που γεννάει ο καπιταλισμός και εκτοξεύεται σε συνθήκες κρίσης του συστήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί το λαό να συμβιβάζεται με τη φτώχεια και να περιορίζει τις προσδοκίες του στη διαχείριση των πιο ακραίων μορφών της, με «καλύτερους» τάχα όρους. Εκβιάζει ότι ακόμα και αυτά τα ψίχουλα που υπόσχεται εξαρτώνται από το πόσο γρήγορα θα γίνει κυβέρνηση.Σωτηρία σε αυτόν το δρόμο δεν υπάρχει για το λαό. Επενδύοντας την προσδοκία του για ουσιαστικές αλλαγές στο ένα ή το άλλο μείγμα διαχείρισης, είναι σαν να αλλάζει λωρίδα, χωρίς όμως να αλλάζει κατεύθυνση.
Η άλλη είναι να επιλέξουν το δρόμο που προτείνει το ΚΚΕ: Της οργάνωσης και πάλης σε κατεύθυνση σύγκρουσης με τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ. Της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της προώθησης της συμμαχίας εργαζομένων με άλλες λαϊκές δυνάμεις σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, για να αλλάξουν οι πολιτικοί και κοινωνικοί συσχετισμοί υπέρ των εργαζομένων.
Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να πιστέψουν οι εργαζόμενοι στη δική τους οργανωμένη δύναμη, να σπάσει η λογική της ανάθεσης, να πολεμηθεί στην πράξη μαζί με την αντιλαϊκή επίθεση και κάθε προσπάθεια που γίνεται να ρίξουν τους εργαζόμενους στο λήθαργο. Σε αυτήν την κατεύθυνση, θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι διεργασίες στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, οι πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες συνδικάτων, σωματείων και άλλων φορέων μπροστά στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την 1η του Νοέμβρη.