Ισως το δεύτερο πιό φωτογραφημένο, μετά τον Άγιο Αιμιλιανό εκκλησάκι της Ερμιονίδας, αφιερωμένο στην Παναγία, πάνω στην τουριστικού ενδιαφέροντος παραλία της Βερβερόντας.Αν και όπως γνωρίζα ιδιωτικό, ιδιοκτησία κάποιου τσιφλικά της περιοχής ,κάποιου Βέργα,που απο τότε που το θυμάμαι εδώ και 50 χρόνια ‘ηταν προσβάσιμο στους πιστούς. Τα τελευταία χρόνια λόγω τηε γραφικότητας και της θέσης του, γίνονταν εκεί με άδεια της Μητρόπολης πολλά βαφτίσια και γάμοι,με μιά διαρκώς αυξανόμενη συχνότητα.
Πέρισυ ,οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με υποχρέωσαν σε διαρκή ταξίδια και έτσι δεν κατορθωσα να επισκεφθώ το Πόρτο χέλι και μ ενημέρωσαν ότι κάποια κυρία Λυκιαρδοπούλου είχε κάνει δωρεά και είχε ανακαινίσει το εκκλησάκι. Αργότερα που το επισκέφθηκα είδα με λύπη μου οτι οι παρεμβάσεις που είχαν γίνει ήταν εν πολλοίς κιτς, καθώς ο περιβάλλον χώρος στρώθηκε με πλάκες Καρύστου,τοποθετήθηκε ένα ακαλαίσθητο παραπέτο προς την μεριά της θάλασσας και η εκκλησία βαφτηκε μπλέ άσπρη.
Η γραφικότητα πήγε περίπατο , μιά διπλή αλυσίδα κλείνει πλέον την είσοδο της εκκλησίας απο όπου έχουν αφαιρεθεί όλες οι εικόνες ,τάματα πιστών, ακόμη και της δικής μου οικογένειας.Οι κλειδοκράτορες ισχυρίζονται ότι του χρόνου θα το περιφράξουν και ουσιαστικά θα απαγορεύσουν την πρόσβαση στην μικρή παραλία που είναι μπροστά του. Το εκκλησάκι είναι κτισμένο το 1927 πάνω στον Αιγιαλό και φέτος συμπληρώνει 90 χρόνια ζωής.
Μαθαίνω ότι ο ιδιοκτήτης της γής, απαιτεί χρηματικά ποσά για να παραχωρήσει (άραγε με ποιό δικαίωμα) το εκκλησάκι για γάμους και βαφτίσια.
Η Μητρόπολη, ο Δήμος, η Λιμενική Αρχή, οι ντόπιοι απόντες.
Αιδώς,, Κρανιδιώτες!!!
Ξυναριανός Ιωάννης
Πέρισυ ,οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με υποχρέωσαν σε διαρκή ταξίδια και έτσι δεν κατορθωσα να επισκεφθώ το Πόρτο χέλι και μ ενημέρωσαν ότι κάποια κυρία Λυκιαρδοπούλου είχε κάνει δωρεά και είχε ανακαινίσει το εκκλησάκι. Αργότερα που το επισκέφθηκα είδα με λύπη μου οτι οι παρεμβάσεις που είχαν γίνει ήταν εν πολλοίς κιτς, καθώς ο περιβάλλον χώρος στρώθηκε με πλάκες Καρύστου,τοποθετήθηκε ένα ακαλαίσθητο παραπέτο προς την μεριά της θάλασσας και η εκκλησία βαφτηκε μπλέ άσπρη.
Η γραφικότητα πήγε περίπατο , μιά διπλή αλυσίδα κλείνει πλέον την είσοδο της εκκλησίας απο όπου έχουν αφαιρεθεί όλες οι εικόνες ,τάματα πιστών, ακόμη και της δικής μου οικογένειας.Οι κλειδοκράτορες ισχυρίζονται ότι του χρόνου θα το περιφράξουν και ουσιαστικά θα απαγορεύσουν την πρόσβαση στην μικρή παραλία που είναι μπροστά του. Το εκκλησάκι είναι κτισμένο το 1927 πάνω στον Αιγιαλό και φέτος συμπληρώνει 90 χρόνια ζωής.
Μαθαίνω ότι ο ιδιοκτήτης της γής, απαιτεί χρηματικά ποσά για να παραχωρήσει (άραγε με ποιό δικαίωμα) το εκκλησάκι για γάμους και βαφτίσια.
Η Μητρόπολη, ο Δήμος, η Λιμενική Αρχή, οι ντόπιοι απόντες.
Αιδώς,, Κρανιδιώτες!!!
Ξυναριανός Ιωάννης