Η Γαλλία, σύμφωνα με την Eurostat είχε για το 2024, 1.709€ κατώτατο μισθό και με τις πραγματικές ώρες εργασίας, για όσους εργάζονται με πλήρη απασχόληση, να είναι χαμηλότερες από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη υπόσχεται ο ελληνικός κατώτατος να φτάσει τα 950€, το 2027, όταν μάλιστα οι Έλληνες δουλεύουν τις περισσότερες ώρες σε όλη την ΕΕ και ήδη η αγοραστική τους δύναμη είναι πιο χαμηλά και από τα επίπεδα της Βουλγαρίας.
Από δω και στο εξής οι μισθοί δεν θα μπορούν να πέφτουν, μόνο να ανεβαίνουν, τόνισε ο Πρωθυπουργός. Μόνο που τα τελευταία χρόνια της κρίσης, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο έχουν απολέσει πάνω από το 25% της δύναμης του μισθού τους- η μεγαλύτερη απώλεια σε όλες τις χώρες της ΕΕ- και οι Έλληνες αμείβονται 15,7€ την ώρα, όταν μέσος όρος της Ευρωζώνης για το 2023 ήταν στα 35,6 ευρώ.
Ο νέος τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού εμπλέκει τον θολό παράγοντα της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, ενώ διατηρεί την Κυβέρνηση σε ρόλο ρυθμιστή της όποιας αύξησης.
Ο κ. Μητσοτάκης και το επιτελείο του Υπουργείου Εργασίας φαίνεται ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτα από το πνεύμα της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2041/2022, την οποία ακόμη η χώρα μας δεν έχει ενσωματώσει, αν και ήταν υποχρεωτικό εδώ και δυο χρόνια. Η ΕΕ ζητά ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Διαμόρφωση του επιπέδου των μισθών μέσα από συμφωνία των κοινωνικών εταίρων και απαιτεί να ανέβει το ποσοστό κάλυψης των εργαζομένων που εντάσσονται σε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, στο 80%.
Στην Ελλάδα των πολιτικών του Κυριάκου Μητσοτάκη περίπου το 25% των εργαζομένων καλύπτονται από Συλλογικές Συμβάσεις. Το 50% των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται είναι θέσεις επισφάλειας και κακοπληρωμένες. 1 στους 4 εργοδότες, σύμφωνα με τους ελέγχους της Επιθεώρησης Εργασίας, δεν ενσωμάτωσε τις αυξήσεις του κατώτατου μισθού και τις τριετίες. Ο κόσμος της εργασίας έχει δει τα τελευταία χρόνια όχι μόνο να του αφαιρούνται βασικά δικαιώματα αλλά και το σύνολο της ζωής του να υποβαθμίζεται. Ας αναρωτηθεί το Μαξίμου πόσες ακόμη επικοινωνιακές φιέστες όπως η σημερινή μπορεί να αντέξει ο Έλληνας εργαζόμενος και πόσο ακόμη εμπαιγμό;
