Ήλπιζα ότι στο μεταξύ θα μπορούσα να χωνέψω την οδυνηρή απώλεια .Μάταιο. Πώς να μπορέσεις να εκφράσεις την μεγάλη οδύνη που σε κυριεύει.Πως να αντέξεις κάτι τόσο σκληρό και τόσο άδικο. Πως στα αλήθεια να τα βάλεις με τα κελεύσματα της μοίρας. Πώς να συμβιβαστείς με τα ακατανόητα. Το γελαστό κορίτσι, η χαρά της ζωής έφυγε.Τραγωδία.. Ανείπωτος ο πόνος. Το θλιβερό μαντάτο συγκλόνισε και βύθισε στη θλίψη ολόκληρη την κοινωνία της πόλης μας και όχι μόνοαφού και ως γονείς και ως συνάδελφοι κυρίως δε ως φίλοι αδυνατούμε να πιστέψουμε και να δεχθούμε το αδόκητο χαμό ενός 32χρονου κοριτσιού, ενός αγγέλου που σκορπούσε απλόχερά τη χαρά και τοχαμόγελο.
Με αυτή τη πικρή γεύση και με απέραντη στεναχώρια για αυτή την βαθιά πληγή που δεν κλείνει ποτέ και με τίποτα, προσπαθώ να γράψω αυτές τις λέξεις αν και σε τέτοιες στιγμές επιβάλλεται η σιωπή.
Φίλε Λευτέρη, αγαπημένη Πατρούλα,
Ξέρω ότι οι ώρες που έχετε περάσει, και που περνάτε και αυτές που πρόκειται να έρθουν ήταν και θα είναι όχι απλά δύσκολες αλλά δυσβάσταχτες. Ο δρόμος που έχετε να διανύσετε είναι ανηφορικός, γεμάτος πόνο. Εύχομαι ολόψυχα να βρείτε το κουράγιο να σταθείτε όρθιοι και αξίζει πραγματικά να φανείτε δυνατοί μόνο και μόνο για το χατίρι των δύο ακόμα λουλουδιών που έχετε στην αυλή της ζωή σας τον Βασίλη και την Κατερίνα. Αυτή τη δύναμη αυτή την συμπαράσταση για να απαλύνετε τον αξεπέραστο πόνο σας εκτός από τα δύο υπέροχα παιδιά σας και τις οικογένειες σας θα την βρείτε σε όλους εμάς τους φίλου σας και εμείς θα είμαστε εκεί για εσάς όποτε μας χρειαστείτε Λευτέρη , Πατρούλα, Βασίλη, Κατερίνα.
Στην σκέψη πως δεν πεθαίνει ο άνθρωπος που αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ και ζει πάντα στις καρδιές όλων μας , εύχομαι από καρδιάς να βρείτε παρηγοριά και πολύ κουράγιο. Καλό ταξίδι Ρένια
Είθε των αγγέλων τα φτερουγίσματα να συνοδεύουν την αιώνια ζωή σου να σε χειροκροτούν όταν παίζεις με το γνωστό σου πάθος ποδόσφαιρο και χαντ-μπωλ τα παιχνίδια που αγάπησες και υπηρέτησες με μεράκι και αφοσίωση
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΔΙΑΤΣΙΓΚΟΣ
