Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προσέφυγε έπειτα από 20 χρόνια δικαστικής «οδύσσειας» η Σταυρούλα Κατσαφαρέα η οποία είχε καταδικαστεί δις σε ισόβια για τη δολοφονία των γονιών της (στο Οίτυλο της Λακωνίας), κρατήθηκε επί 4 χρόνια και 9 μήνες στη φυλακή, και στη συνέχεια αθωώθηκε οριστικά και αμετάκλητα.
Παρ' όλα αυτά όλες οι βαθμίδες των διοικητικών και πολιτικών εθνικών δικαστηρίων στα οποία προσέφυγε, έκριναν ότι δεν πρέπει να της επιδικαστεί ως αποζημίωση ούτε... ένα ευρώ!Ετσι, η 54χρονη σήμερα Σ. Κατσαφαρέα προσδοκά πλέον «δικαίωση» από το ΕΔΔΑ, ζητώντας να της επιδικαστεί «εύλογη» -όπως αναφέρει- αποζημίωση για την «ανεπανόρθωτη» ηθική και υλική βλάβη την οποία υπέστη από την «άδικη στέρηση της προσωπικής της ελευθερίας, η οποία από μόνη της συνιστά μία από τις σοβαρότερες απώλειες που μπορεί κάποιος να υποστεί».
Παράλληλα επικαλείται «τον τραγικό στιγματισμό της ως δολοφόνου των γονέων της και την πλήρη κοινωνική της απομόνωση στην τοπική κοινωνία στην οποία ζει που θα την ακολουθεί σ΄ ολόκληρη τη ζωή της».
Επιπροσθέτως κάνει λόγο για παραβίαση του δικαιώματός της σε «δίκαιη δίκη» καθώς και σε «αποτελεσματική δικαστική προστασία» (άρθρο 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης), αλλά και για καταστρατήγηση του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα που προβλέπει αποζημίωση για την άδικη στέρηση της προσωπικής ελευθερίας των πολιτών.
Η Σταυρούλα Κατσαφαρέα επισυνάπτει στο ΕΔΔΑ τις αγωγές που είχε καταθέσει ενώπιον (αρχικά) των διοικητικών και εν συνεχεία των πολιτικών δικαστηρίων που εν τέλει απορρίφθηκαν (ουδεμίας εξαιρουμένης) σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.
Σύμφωνα με το αιτιολογικό τους, μόνο το ποινικό δικαστήριο που την αθώωσε ήταν αρμόδιο να αποφασίσει αν συνέτρεχε δικαίωμα αποζημίωσης για την άδικη κράτησή της.
Ωστόσο, όμως -όπως επισημαίνουν οι αποφάσεις- το Εφετείο του Ναυπλίου αυτεπαγγέλτως είχε διατυπώσει την κρίση ότι η Κατσαφαρέα, παρά την αθώωσή της, δεν δικαιούται αποζημίωση για τον χρόνο που ήταν κρατούμενη.
Βάσει του σκεπτικού των αποφάσεων τα διοικητικά δικαστήρια δεν έχουν -εν προκειμένω- δικαιοδοσία επί του θέματος.
Ο συνήγορος της προσφεύγουσας κ. Γιώργος Παπαϊωάννου δήλωσε στο «Εθνος» ότι «υπάρχει μεγάλη ελπίδα δικαίωσης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο». Οπως εξηγεί ο ίδιος «η έκδοση -με βάση προϊσχύουσες διατάξεις- της αυτεπάγγελτης απόφασης του ποινικού δικαστηρίου να μη δοθεί αποζημίωση, της στέρησε το δικαίωμα να ''ακουστεί'' και να υποστηρίξει τις θέσεις της. Και αυτό παρότι η σχετική αυτεπάγγελτη απόφαση (του Εφετείου Ναυπλίου) είναι οριστική και αμετάκλητη και δεν προσβάλλεται στη συνέχεια με κανένα ένδικο μέσο».
Οικονομική καταστροφή
Για ποιους λόγους ζητεί αποζημίωση
Η ΣΤ. Κατσαφαρέα ζητεί από το ΕΔΔΑ επιδίκαση αποζημίωσης για τη «σοβαρότατη ηθική βλάβη την οποία υπέστη», αλλά και για την αποκατάσταση της «οικονομικής της καταστροφής», η οποία -όπως αναφέρει- συνίσταται σε:
- Απώλεια δύο επιχειρήσεων (καφέ - μπαρ και ενοικίαση δωματίων) που διατηρούσε στο Νέο Οίτυλο Λακωνίας και τις οποίες υποχρεώθηκε να διακόψει λόγω της φυλάκισής της.
- Απώλεια σειράς περιουσιακών στοιχείων (δύο ακίνητα και ένα επιβατικό αυτοκίνητο), τα οποία υποχρεώθηκε να εκποιήσει κατά τη διάρκεια της κράτησής της.
Γολγοθάς από το 1990
Το χρονικό της πολύχρονης περιπέτειας
Η περίπτωσή της είναι συνώνυμη με εκείνη της δικαστικής πλάνης. Η γυναίκα καταδικάστηκε το 1991 από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Τρίπολης δις σε ισόβια, αφού είχε κριθεί ένοχη για τη δολοφονία των γονιών της που είχε γίνει το 1990. Παρέμεινε στη φυλακή συνολικά (μαζί με την προφυλάκιση) 4 χρόνια και 9 μήνες.
Στο μεταξύ, από μαρτυρική κατάθεση σε δίκη συμμορίας προέκυψε ότι η διπλή δολοφονία είχε διαπραχθεί από τον B. Σούφλα, που εκτελούσε «συμβόλαιο» και ο οποίος ήταν ήδη νεκρός.
Υστερα από αυτό η γυναίκα αθωώθηκε στις 8/12/1995 από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Ναυπλίου.
Επί 20 χρόνια είναι «όμηρος» της Δικαιοσύνης, ενώ η διεκδίκηση αποζημίωσής της (ύψους 1,5 εκατ. ευρώ) από τα ελληνικά δικαστήρια έπεσε στο κενό.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=46482950
