Στα χνάρια του χθες - Οδυσσέας Κουμαδωράκης

Μετά την επιτυχημένη έκδοση «Άργος το Πολυδίψιον» ο Φιλόλογος - Συγγραφέας Οδυσσέας Κουμαδωράκης, μας παραδίδει άλλο ένα πόνημά του, με τίτλο «Στα χνάρια του χθες». Το βιβλίο αυτό έρχεται να προστεθεί και να εμπλουτίσει την ήδη σημαντική σειρά των ερευνητικών βιβλίων των εκδόσεων « Εκ προοιμίου».
Οι ιστορικές αναδρομές, που φτάνουν καμιά φορά μέχρι την αρχαία μυθολογία, και η εικόνα μιας κοινωνίας φτωχής αλλά υπερήφανης, με αρκετά λαογραφικά, οικονομικά και άλλα στοιχεία συνθέτουν το πνευματικό προϊόν μιας επίπονης και δημιουργικής αναζήτησης τριών χρόνων. Κάθε παραδοσιακό επάγγελμα έχει την ιστορία του και πολλά μαζί διαμορφώνουν τον ιστό της κοινωνίας μιας παλιότερης εποχής, όπου τα τεχνολογικά δεδομένα και το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων ήταν χαμηλού επιπέδου. Αυτό είναι το αντικείμενο του βιβλίου.






Το βιβλίο πλαισιώνεται με δεκάδες φωτογραφίες που τεκμηριώνουν την περιγραφή των επαγγελμάτων και των εθιμικών παραδόσεων στα κείμενα του συγγραφέα.
Τα όποια ιδιάζοντα τοπικά πολύμορφα στοιχεία, βιώματα και εμπειρίες εθνοχαρακτηριστικών της περιοχής, ίσως να αποτελέσουν μελλοντικά αντικείμενο έρευνας για ιστορικούς και λαογράφους και να ενταχθούν στα εθνικά εθιμικά στερεότυπα.
Στην εξαντλητική συγγραφική περιπλάνηση αυτού του έργου, βήμα προς βήμα ο συγγραφέας, τινάζοντας απαλά - σχεδόν θωπευτικά - τη σκόνη του παρελθόντος, σαν εικαστικός καλλιτέχνης, αναδύει λησμονημένες στιγμές μικροϊστορίας, θέλοντας να ανασυνθέσει τη συλλογική μας μνήμη, μέσα από μια συμβολική περιπλάνηση στο χρόνο και την ιστορία μας.
Με έναν γλαφυρό, ρέοντα λόγο, μας μεταφέρει σε άλλες εποχές, που παραμένουν σιωπηλές σε κάποια κρυμμένη πτυχή της ψυχής μας.
« Οι άνθρωποι ήταν αυ­τάρ­κεις και ο­λι­γαρ­κείς. Δεν ανα­ζη­τού­σαν την ευ­η­με­ρί­α στα πολ­λά, αλλά πε­ριο­ρί­ζο­νταν στα α­πα­ραί­τη­τα. Την έν­νοια της ευ­η­με­ρί­ας δεν τη γνώ­ρι­ζαν. Κληρονομούσαν οι α­γρό­τες α­πό τους πα­τε­ρά­δες τους τρό­πους καλ­λιέρ­γειας της γης, οι τεχνίτες τη μα­στο­ριά, οι γυ­ναί­κες τη νοι­κο­κυ­ρο­σύ­νη, κλη­ρο­νο­μού­σαν και δια­τη­ρού­σαν με ευλά­βεια τα λα­ϊ­κά έ­θι­μα και συ­γκε­κρι­μέ­νους τρό­πους συ­μπε­ρι­φο­ράς. Οι ξω­μά­χοι δού­λευαν σκλη­ρά με πρω­τό­γο­νους σχεδόν τρό­πους να κά­μουν τη γη να καρ­πί­σει. Στα κα­κο­τρά­χα­λα και ά­γο­να μέ­ρη ξε­λι­θά­ρι­ζαν, έχτιζαν ξερολιθιές, έ­τρι­βαν την πέ­τρα να την κά­μουν χώ­μα. Δεν ήξεραν α­πό ω­ρά­ρια. Νύ­χτα ξε­κι­νού­σαν και νύ­χτα ε­πέ­στρε­φαν στο φτω­χι­κό τους, «ά­στρι μ’ άστρι». Το ί­διο και οι μα­στό­ροι, οι χτί­στες και οι πε­τρά­δες.
Το ίδιο κι άλ­λοι τε­χνί­τες κι επαγγελ­μα­τί­ες. Δε γνώ­ρι­ζαν τι ση­μαί­νει ο­χτά­ω­ρο…». Και λίγο πιο κάτω μας θυμίζει σκληρές αλήθειες που ίσως σήμερα μονάχα κάποιοι υπερήλικες τις έχουν φυλαγμένες στις αναμνήσεις τους. Κι όταν αυτές ζωντανεύουν, φέρνουν μια πίκρα στο στόμα, ίδια με του ψιλοκομμένου ταμπάκου.
« Κά­πο­τε οι γο­νείς α­γω­νιού­σαν μην τους πε­θά­νει κα­νέ­να παι­δί α­πό την πεί­να - ι­δί­ως την κατοχή - και κοί­τα­ζαν να δώ­σουν κα­νέ­να κο­ρί­τσι σε πλου­σιό­σπι­το στην κο­ντι­νή πό­λη σαν ψυχο­κό­ρη, που έ­κα­νε ό­λες τις δου­λειές και την εί­χα­νε δου­λά­κι. Πολ­λά α­γό­ρια στην Αρ­γο­λί­δα βό­σκα­νε κο­πά­δια με α­μοι­βή το φα­γη­τό τους κι έ­να μι­κρό συμ­βο­λι­κό χαρ­τζι­λί­κι στο τέ­λος της χρο­νιάς. Στην κα­το­χή έ­να Αρ­γει­τά­κι σα­λα­γού­σε ό­λη τη μέ­ρα το μου­λά­ρι με το τυφλο­πά­νι στο μα­γκα­νο­πή­γα­δο με α­μοι­βή έ­να βρα­στό α­βγό και μια φε­τού­λα ψω­μί. Αυ­τά ή­τα­νε τα «κο­πέ­λια», οι υ­πη­ρέ­τες ή δου­λά­κια, κά­τι α­νά­λο­γο με τους φα­μέγιους στην Κρή­τη».

Το βιβλίο (522 σελίδες) αποτελείται από 14 θεματικές ενότητες. Για να διευ­κο­λυν­θεί ο αναγνώ­στης, πα­ρα­τί­θε­ται στο τέ­λος αλ­φα­βη­τι­κό ευ­ρε­τή­ριο «πραγ­μά­των» και ιστορικών ή μυθικών προσώπων, ό­που μπο­ρεί εύ­κολα να α­να­ζη­τή­σει το α­ντι­κεί­με­νο που τον εν­δια­φέ­ρει. Το βιβλίο «Στα χνάρια του χθες» θα το βρείτε σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία. Η κεντρική διάθεση γίνεται από τις εκδόσεις «Εκ Προοιμίου» στο Άργος (τηλ. 27510 20419).