Απ’ τη μια… το μακρύ χέρι του Κράτους που είναι μονίμως εγκατεστημένο στην τσέπη σου και πασπατεύει ξεδιάντροπα, όχι μόνο τα εισερχόμενα και εξερχόμενα μετρητά, αλλά και τα πέριξ της φόδρας σου… Απ’ την άλλη,… ένα δεύτερο μακρύ πολυμορφικό και πτυσσόμενο χέρι, διατεθειμένο να αναγάγει την κρίση σε ευκαιρία, παίζει με την ανάγκη σου για «λεφτά αισθήματα»… (Δεν είναι το χέρι των τραπεζών. Αυτό βούτηξε ό,τι βούτηξε τον καιρό των τροφαντών αγελάδων και τώρα έχει αποσυρθεί προφασιζόμενο, εκ του ασφαλούς, φρονιμάδα. Επανέρχεται μονάχα, που και που, για να ζητήσει πίσω εκείνα που του ανήκουν βάσει των αλλοτινών συμβάσεων…). Το άλλο λοιπόν χέρι είναι το χέρι των σύγχρονων μαυραγοριτών, ενεχυροδανειστών και έτερων γερο-Λαδάδων. Γερο-Λαδάδες μεν, παιδιά της εποχής δε…
Κάποιοι απ’ αυτούς είναι αρματωμένοι σε ασφυκτικά, παγιδευμένα με συναγερμούς και πολλαπλά συστήματα ασφάλειας, γκρίζα και δωρικά -σα γραφεία τελετών- διαμερίσματα του Κέντρου…
Κάποιοι άλλοι κατοικοεδρεύουν σκιωδώς σε γκλαμουράτες ιστοσελίδες και τάζουν ανώδυνα δούναι και λαβείν.
Οι πρώτοι είναι φυσικά πρόσωπα. Κοιτάζουν την πτωχή πελατεία από καθέδρας, σίγουροι για την εξουσία που δύνανται να καταχραστούν. Αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές τα χρυσά κομμάτια του παζλ της προηγούμενης ζωής των ευρισκομένων σε δεινή οικονομική θέση. Είναι ενδεδυμένοι με την ηθική του νομίμου.
Οι δεύτεροι είναι καινούρια μεταλλαγμένα φρούτα που δεν υπόκεινται σε ελέγχους. Ίσως και να έχετε προσέξει τα πρώτα διαφημιστικά ίχνη τους στα διαχωριστικά του μετρό που διατίθενται για πάσης φύσεως καταχωρίσεις. Έχετε «βαρεθεί» τα σκουλαρίκια σας και επιθυμείτε «ζεστά μετρητά στο χέρι»; EUROGOLD.gr… Ήδη η περίπτωση της ενζενί αυτής εταιρίας που αγοράζει μακρόθεν το βαρετό χρυσό έχει απασχολήσει τον Τύπο. Άκρη, ωστόσο, δεν έχει βρεθεί περί του αν και κατά πόσο νομιμοποιούνται οι διαχειριστές της να δελεάζουν κατ’ αυτό τον τρόπο το κοινό. Το μόνο που είναι γνωστό είναι το διαδικαστικό της συναλλαγής: «Επικοινωνείτε. Δίνετε τα στοιχεία σας. Σας αποστέλλουν την ειδική, διακριτική συσκευασία. Τοποθετείτε στο εσωτερικό τα τιμαλφή που σας περισσεύουν. Τα ταχυδρομείτε. Γίνεται η κοστολόγηση. Και (εντελώς πρωθύστερα) λαμβάνετε τα πολυπόθητα μετρητά»… Μάρτυρες της γνησιότητας των προθέσεων και των αποτελεσμάτων της διαδικασίας αυτής ωστόσο, δεν έχουν υπάρξει ακόμα. Μόνο οι υποτιθέμενοι χρήστες της υπηρεσίας που καταθέτουν την ενθουσιώδη άποψή τους στο σχετικό διαφημιστικό… Μια Τατιάνα κι ένας Μανώλης.
Με τι κάνει παιχνίδι η εν λόγω εταιρία και η κάθε άλλη τέτοια εταιρία; Όχι μόνο με την ανάγκη για χρήματα αλλά και με την ανάγκη για οικονομία αξιοπρέπειας. Να μη μας δουν. Να μη μας κοιτάξουν στα δόντια.
Γιατί σύγχρονοι γερο-Λαδάδες σε κοιτάνε (όπως και οι παλιοί) στα δόντια. Και δεν το κάνουν μόνο για να δούνε αν «παίζει» κανένα χρυσό. Το κάνουν για να νιώσεις Εβραίος πριν το θάλαμο αερίων.
Αυτή είναι η οπτική και η ψυχολογία της Κρίσης. Μόλις αρχίζουμε να συστηνόμαστε μαζί της.
