Το σενάριο για το θρίλερ "ο θάνατος του πορτοκαλιού", ξεκίνησε να γράφετε εδώ και δύο χρόνια. Το σενάριο και τους πρώτους ρόλους ανέλαβε μια έμπειρη ομάδα 4-5 ικανών στην παραγωγή θρίλερ στελεχών, που χρόνια τώρα έχουν εκπαιδευτεί στην παραγωγή ταινιών τρόμου στον κάμπο της Αργολίδας.
Οι ταινίες τους έχουν τεράστια επιτυχία καθώς κατάφεραν να ερημώσουν το κάμπο, να κλείσουν τα συσκευαστήρια, να φύγουν οι νέοι από τα κτήματα, να διαλυθούν οι συνεταιρισμοί.
Σε αναγνώριση της επιτυχίας τους οι αρμόδιοι φορείς τους ανταμείβουν με πλουσιοπάροχα "δικαιώματα" για την υπερπαραγωγή που πέτυχαν.
Το έργο άρχισε το 2008 με μηνύματα για την επερχόμενη καταστροφή με το τέλος της επιδότησης χυμού. Τέλος η επιδότηση, τέλος και το πορτοκάλι. Κάθε καλοκαίρι το έργο έχει διάλειμμα. Παίζεται Νοέμβρη - Φεβρουάριο. Θέλει και το κατάλληλο κλίμα ο σκηνοθέτης για να βιώσουν οι θεατές και οι κομπάρσοι το θρίλερ.
Φέτος παίζεται το τρίτο μέρος. Περιλαμβάνει τα εξής:
Το πορτοκάλι δεν πουλιέται λένε στην αρχή,
Μετά λένε "ήμαστε στα ίδια με πέρσι"
Μετά λένε "φεύγουν πολλά χωρίς χαρτιά" (άρα δεν μετριούνται)
Έρχεται τώρα η incofruit και λέει "120.000 τόνοι εξαγωγή"
Κάπου χάνετε το σενάριο, αλλά αυτοί απτόητοι.
Που θα πάει; λένε, εμείς φέραμε βόλτα έναν κάμπο 20 χρόνια τώρα. Τον στύψαμε 500 φορές, τώρα θα κωλώσουμε;
To έργο άρχισε να μην τραβάει.
Οι θεατές βαρέθηκαν και οι κομπάρσοι βλέπουν ότι δε βγαίνει πια μεροκάματο.
Άρχισαν να βαρυγκωμούν.
Κάποιοι από τους σεναριογράφους-πρωταγωνιστές, άρχισαν να την κάνουν σιγά - σιγά με ελαφρά πηδηματάκια.
Ακόμη μια θρίλερ-σαπουνόπερα που έλαβε τέλος.
Οι σεναριογράφοι - πρωταγωνιστές έμειναν μόνοι τους.
Ακόμη και οι τεχνικοί τους εγκατέλειψαν.
Το έργο τελείωσε, τα φώτα άναψαν, οι θεατές έχουν φύγει, τώρα, είναι αναγκασμένοι να μαζέψουν μόνοι τους τα ζουμιά από τις σκηνές τρόμου που έστησαν.
ΚΑΧΡΙΜΑΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
