10ος Δρόμος Αργολικού Κόλπου

Χτες διοργανώθηκε ένας πολύ όμορφος αγώνας: Ο 10ος Δρόμος Αργολικού Κόλπουστο Ναύπλιο! Ο καιρός ήταν ιδανικός και ο αγώνας μπορούσε να συνδυαστεί με το τριήμερο για λίγες μέρες χαλάρωσης στο όμορφο Ναύπλιο.Από όσα είδα σε αυτόν τον αγώνα κατάλαβα πως η οργάνωση αυτού του αγώνα οφείλεται κατά κύριο λόγο σε έναν άνθρωπο. Και πραγματικά αξίζει να αναφέρουμε το ονομά του, μιας και προσπάθησε και έτρεξε πολύ για να μπορέσει αυτός ο αγώνας να γίνει με επιτυχία. Ο κύριος Παναγιώτης Παπαβασιλείου λοιπόν είναι εκείνος στον οποίο χρωστάμε την τόσο όμορφη χθεσινή διοργάνωση στο Ναύπλιο.Μπορεί κάποιοι να πουν πως από αυτόν τον αγώνα έλειπαν πράγματα. Κι όμως εγώ θεωρώ πως δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από πιο άρτιες διοργανώσεις που έχω πάει κατά καιρούς.

Υπήρχε πούλμαν που μας μετέφερε από το Ναύπλιο στην αφετηρία, όπου είχαμε άπλετο χρόνο για τις εγγραφές μας που έγιναν χωρίς καθυστερήσεις. Όλα έγιναν όπως έπρεπε και η εκκίνηση δόθηκε ακριβώς στην ώρα της!Το ότι δεν υπήρχαν ισοτονικά ποτά, παραμόνο νερά στους σταθμούς ανεφοδιασμού, ήταν κάτι που άγχωσε τους διοργανωτές. Όμως δεν είχε καμία απολύτως σημασία, μιας και η όχι μεγάλη απόσταση σε συνδυασμό με τον δροσερό καιρό (βάλσαμο εκείνο το αεράκι που φύσαγε!) καθιστούσαν το νερό υπεραρκετό τρόπο ενυδάτωσης για όλους τους αθλητές.

Οι εθελοντές στους σταθμούς τροφοδοσίας, αλλά και στον τερματισμό ήταν πολύ φιλικοί και πρόθυμοι, πάντα με το χαμόγελο!
Στον τερματισμό τα τοπικά πορτοκάλια ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, καθώς και ο χυμός που προσέφεραν ήταν μια λεπτομέρια που πέρα από τον Κλασσικό Μαραθώνιο Αθηνών δεν έχω συναντήσει σε άλλη διοργάνωση. Τα μετάλλια ήταν προσεγμένα και δεδομένου ότι η συμμετοχή μας ήταν δωρεάν, ήταν και αυτά μια έκπληξη!

Η φύλαξη της διαδρομής ήταν επαρκής. Σε κάθε διαστάυρωση υπήρχε περιπολικό για να καθοδηγεί την κυκλοφορία και να την κόβει όπου χρειάζεται. Και στην υπόλοιπη διαδρομή όμως, η παρουσία της αστυνομίας ήταν έντονη και είχαμε την αίσθηση της ασφάλειας, παρόλο που δεν είχε διακοπεί πλήρως η κυκλοφορία των οχημάτων.

Υπήρχε σήμανση για κάθε χιλιόμετρο, όχι μόνο κάτω στον δρόμο με κίτρινο χρώμα, αλλά και με ταμπελάκια εμφανή σε όλους τους δρομείς.

Τσιπάκια χρονομέτρησης και χρονόμετρο στον τερματισμό απουσίαζαν. Μικρό το κακό, καθώς οι άνθρωποι που πραγματικά νοιάζονται για τις επιδόσεις τους τρέχουν πάντα με χρονόμετρο. Για τους υπόλοιπους από εμάς που τρέξαμε τον αγώνα χαλαρά και ανέμελα ο χρόνος δεν είχε ιδιαίτερη σημασία. Άλλωστε μπορέσαμε να μάθουμε χοντρικά τον χρόνο μας ρωτώντας τους πιο οργανωμένους συναθλητές που τερμάτισαν μαζί μας.

Η διαδρομή του 10ου Δρόμου Αργολικού Κόλπου

Η διαδρομή θα έλεγα πως ήταν από τις πιο όμορφες, αλλά και εύκολες που συναντάμε σε αγώνες. Ξεκινήσαμε 16 περίπου χιλιόμετρα έξω από το Ναύπλιο για να καταλήξουμε έξω από το δημοτικό κολυμβητήριο Ναυπλίου. Τα πρώτα χιλιόμετρα ήταν κατηφορικά και περάσαμε από κάποια χωριά. Στη συνέχεια ακολουθήσαμε τον παραλιακό δρόμο μέχρι που μπήκαμε στο Ναύπλιο. Επίπεδη, ασφάλτινη διαδρομή δίπλα στην θάλασσα. Μια υπέροχη, αβίαστη προπόνηση, ό,τι πρέπει για ένα τεμπέλικο πρωινό Κυριακής μετά από τις βόλτες και τα ουζάκια του Σαββατόβραδου! Υπήρχε αρκετό πράσινο παντού, καθώς η άνοιξη έχει μπει για τα καλά και όλα έχουν ανθίσει!
Σαν διαδρομή δεν έχει κάποια ιδιαιτερότητα και θεωρώ πως είναι ιδανική ακόμα και για αρχάριους που θέλουν να πάνε ένα βήμα παραπέρα μετά τα 10 χιλιόμετρα.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που χτες μαζεύτηκε τόσος κόσμος και ήρθαν και διάφοροι σύλλογοι με πούλμαν από Αθήνα μόνο και μόνο για τον αγώνα αυτό. Ήταν μια όμορφη διοργάνωση και μία παραθαλάσσια διαδρομή που αξίζει να τρέξει κανείς!

Καλή αντάμωση και του χρόνου λοιπόν και οι διοργανωτές θα πρέπει να γνωρίζουν πως όλοι μας ευχαρίστως θα πληρώσουμε κάποιο αντίτιμο για την συμμετοχή μας σε έναν τέτοιο αγώνα, ώστε να μην χρειαστεί να τρέξουν και να αγχωθούν τόσο όσο φέτος!