Πρώτα κολύμπησε και μετά περπάτησε. Βουτάει από τα εννέα του. Και στα 29 του, σήμερα, βρίσκεται στα - υποθαλάσσια - χνάρια του πατέρα του. Ο Πιερ Ιβ Κουστό, φιλέλληνας και λάτρης της Ελλάδας όπως ο πατέρας του, καταδύθηκε στους ίδιους βυθούς στους οποίους είχε βρεθεί πριν από περίπου τέσσερις δεκαετίες ο μέντοράς του με το ερευνητικό εμβληματικό σκάφος του «Καλυψώ».
Και δείχνει μέσα από το 45λεπτο ντοκιμαντέρ, παραγωγής του «National Geographic», τι έχει προκαλέσει ο άνθρωπος στον άγνωστο για εκείνον κόσμο που ζει κάτω από την επιφάνεια της Μεσογείου.
«Η θάλασσα, οι ωκεανοί πρέπει να μείνουν ζωντανοί» τονίζει ο ψηλόλιγνος Πιερ Ιβ Κουστό. Μιλά απλά, κατανοητά και με αριθμούς, χωρίς να μπερδεύει τον συνομιλητή του: «Το 50% του οξυγόνου που εισπνέουμε παράγεται από τις θάλασσες. Επομένως για εκείνους που δεν το έχουν συνειδητοποιήσει το μυστικό που αποκαλύπτεται στην ταινία είναι πως η θάλασσα συμβάλλει στο να ζούμε».
Ο Κουστό, με μάστερ Βιοχημείας και Τεχνολογίας Διαστήματος, προτιμά να συστήνεται ως ωκεανογράφος - κινηματογραφιστής. Σαν άλλος σταυροφόρος έχει βάλει σκοπό της ζωής του να μην πάψει να υπάρχει ζωή κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Γι' αυτόν τον λόγο έχει συστήσει τη μη κερδοσκοπική οργάνωση «Οι δύτες του Κουστό» («Cousteau Divers») με σκοπό να αναπτύξει ένα παγκόσμιο δίκτυο που να παρέχει ψυχαγωγία, εκπαίδευση, ενημέρωση - πληροφόρηση για τον κόσμο των βυθών.
Από επιστημονική μελέτη των υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προκύπτει ότι αν δεν αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στις ελληνικές θάλασσες, σε δέκα χρόνια το πολύ οκτώ από τα 136 είδη των θαλασσών μας θα είναι υγιή.
Ακόμα χειρότερα, επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι ώς το 2040 δεν θα υπάρχουν ψάρια στον πλανήτη εξαιτίας της υπεραλίευσης.
Με αφορμή το ντοκιμαντέρ «Τα μυστικά της Μεσογείου», ο Πιερ Ιβ Κουστό έφθασε στην Ελλάδα - θα έλθει ξανά του χρόνου - για να περάσει το μήνυμα «κάντε κάτι πριν να είναι αργά», υποστηρίζοντας πως μια καλή αρχή είναι «η δημιουργία προστατευόμενων περιοχών».
Περιοχές δηλαδή στις ελληνικές θάλασσες στις οποίες θα απαγορεύεται κάθε είδους αλιευτική δραστηριότητα ώστε να προστατευθούν είδη ψαριών και άλλων θαλάσσιων οργανισμών υπό εξαφάνιση, να αυξηθούν οι πληθυσμοί τους και να συνεχιστεί η υποθαλάσσια ζωή.
