Η καστροπολιτεία του Μουχλίου.

  Τέσσερα χιλιόμετρα μετά το χωριό Αχλαδόκαμπος στα όρια του νομού Αρκαδίας και Αργολίδας υπάρχουν σε κωνοειδή λόφο τα ερείπια της καστροπολιτείας του Μουχλίου.Ιδρύθηκε το 1295 από το Στρατηγό Ανδρόνικο Ασάν και αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα φρούρια ολόκληρης της Πελοποννήσου.

Αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα οχυρά της ύστερης βυζαντινής αυτοκρατορίας, σταθμός των στρατευμάτων και μεγάλο πολιτισμικό και θρησκευτικό κέντρο με δική του μητρόπολη. Υπάρχει μάλιστα σχέση με την Παναγία του Μουχλίου στην Αιώνια Κωνσταντινούπολη, μιας και υπάρχουν μαρτυρίες πως αυτή, η της Πόλης, ιδρύθηκε από Αρκάδες.

Η Αρκαδική μητρόπολη είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και ανεγέρθηκε κάπου στα 1281. Είναι άρρηκτα δεμένη με την ύστερη βυζαντινή αυτοκρατορία. Γι’ αυτό και απηχεί τους θρύλους της άλωσης και των εθνεγέρσεων.

Το 1458 οι κάτοικοι αντιστάθηκαν ηρωικά στους Τούρκους κατακτητές αλλά αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν όταν οι εισβολείς σταμάτησαν την υδροδότηση της πόλης. Στρατιωτικός διοικητής της πόλης την εποχή εκείνη ήταν ο Δημήτριος Ασάνης συγγενής εξ αγχιστείας των Παλαιολόγων. Μετά την παγίωση της τουρκικής κυριαρχίας η πόλη σταδιακά εγκαταλείφθηκε και οι κάτοικοι ίδρυσαν νέες κοινότητες στην γύρω περιοχή.

Στην πόλη υπήρχε τριπλό τείχος. Ο χαμηλότερος περίβολος προστάτευε τα ανάκτορα και την μητρόπολη - στο ιερό της οποίας διακρίνονται ακόμα και σήμερα οι τοιχογραφίες - , ο μεσαίος τις πάνω συνοικίες ενώ ο τρίτος αποτελούσε το κυρίως κάστρο. Δεν υπάρχει κάποιο μονοπάτι αλλά η πρόσβαση είναι εύκολη από τα ανατολικά.

Η προφορική παράδοση επιμένει πως τις νύχτες πριν από κρίσιμες στιγμές και γεγονότα οι καμπάνες της μητρόπολης – φυγαδευμένες πια και άφαντες- χτυπούν και σημαίνουν τον κίνδυνο. Και ανέμελοι περιπατητές μαρτυρούν πως έχουν ακούσει ψαλμουδιές να έρχονται από το σεβάσμιο και σεπτό σώμα του ναού.