Αναλυτικότερα, ανά ασθένεια, οι ειδικοί συστήνουν τα εξής:
ΚΑΡΠΟΚΑΨΑ (μηλιά-αχλαδιά)
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι καλλιεργητές μπορούν να επέμβουν επιλέγοντας έναν από τους παρακάτω τρόπους:
1. Άμεση επέμβαση με φενοξυκάρμπ, χλοραντρανιλιπρόλ.
2. Μέχρι τις 7 Ιουλίου με μεθοξυφενοζάιντ, ντιφλουμπενζουρόν, φλουφενοξουρόν
3. Από 8-12 Ιουλίου με τα βιολογικά σκευάσματα (ιός τύπου κοκκιώσεων) και επανάληψη μετά από 8-10 ημέρες με δελταμεθρίν, (εμαμεκτίν μπενζοέι- μόνο στη μηλιά), θιακλοπρίν, ιντοξακάρμπ, μπέτα συφλουθρίν, σπινοσάντ, συφλουθρίν τ-φλουβαλινέιτ, φοσμέτ, χλωρπυριφός, χλωρπυριφός μεθύλ κ.α.
Ο ψεκασμός να επαναληφθεί μετά από 2 εβδομάδες.
Να σημειωθεί ότι η δραστική ουσία θιακλοπρίν δεν έχει έγκριση για την αχλαδιά και επομένως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Στους οπωρώνες αχλαδιάς των πρώιμων περιοχών να γίνει επαναληπτικός ψεκασμός από 15-18 Ιουλίου, όπως τονίζουν οι ειδικοί.
Νάρκη – Σέσια στη μηλιά
Να γίνει συνδυασμένη καταπολέμηση με την καρπόκαψα.
Για την αντιμετώπιση της νάρκης, κατάλληλα φυτοπροστατευτικά είναι θιακλοπρίντ, μπέτα συφλουθρίν, ντιφλουμπενζουρόν, σπινοστάντ, συφλουθρίν Τ-φλουβαλινέιτ, φενοξυκάρμπ, φλουφενοξουρόν, φοσμέτ, χλοραντρανιλιπρόλ, χλωρπυριφός.
Για την σέσια κατάλληλο φυτοπροστατευτικό είναι ο χλωρπυριφός.
Πικρή κηλίδωση στη μηλιά
Πρόκειται για μη παρασιτική ασθένεια που οφείλεται σε ανεπαρκή εφοδιασμό των καρπών με ασβέστιο, σύμφωνα με όσα επισημαίνουν οι γεωπόνοι.
Η έλλειψη ασβεστίου στους καρπούς προέρχεται από τον ανταγωνισμό κυρίως αζώτου, καλίου, μαγνησίου. Η «ασθένεια» είναι σοβαρότερη σε καρπούς νεαρών δέντρων με μικρή καρποφορία και σε μεγάλου μεγέθους καρπούς.
Όπου υπάρχει δεδομένο εμφάνισης της «ασθένειας» από την προηγούμενη χρονιά, οι ειδικοί συνιστούν να γίνει ψεκασμός με εγκεκριμένα σκευάσματα ασβεστίου με προσθήκη διαβρεκτικού. Να γίνει καλή διαβροχή των δέντρων και ο ψεκασμός να επαναληφθεί μετά από 15 μέρες.
Ιδιαίτερη προσοχή να δοθεί στις οδηγίες χρήσης των σκευασμάτων για την αποφυγή δημιουργίας εγκαυμάτων στους καρπούς, επισημαίνουν οι γεωπόνοι.
Η αποτελεσματικότητα των ψεκασμών αυξάνεται αν συγχρόνως αποφεύγονται συνθήκες που αυξάνουν την ευπάθεια των καρπών, όπως, ακανόνιστα ποτίσματα, απότομη έκπτυξη ζωηρής βλάστησης, πλούσια αζωτούχος και καλιούχος λίπανση και συγκομιδή καρπών σε πολύ πρόωρο στάδιο ωρίμανσης.
