Ο ανίκητος "Γιώργος Τρομάρας" στο Ναύπλιο

 Στην Αργολίδα βρίσκετε για λίγες ημέρες ο Γιώργος Τρομάρας ο τελευταίος από τους πρωτοπαλαιστές της πατρίδας μας που μεσουρανούσαν τη δεκαετία του 60.

Ο Τρομάρας παρουσίασε σήμερα Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012 ένα σώου δύναμης και αντοχής σε δημοτικό σχολείο της πόλης Ναυπλίου. Έσυρε με τον λαιμό του ένα αμάξι ,έκοψε τηλεφωνικούς καταλόγους με τα χέρια του ,έσπασε ξύλα με το κεφάλι του και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.

Το «Τρομάρας» δεν είναι κάποιο παρατσούκλι που του κόλλησε λόγω της μυϊκής του δύναμης. Είναι το επίθετο που κληρονόμησε από τον πατέρα του. «Ο πατέρας μου είναι Τρομάρας και η μάνα μου το γένος... Μητρομάρα. Πώς τα κατάφεραν και τα ταίριαξαν έτσι;», αναρωτιέται και σταυροκοπιέται.

Αναπολώντας το παρελθόν θυμάται τα παιδικά του χρόνια, αλλά και το πρώτο γαϊδούρι που σήκωσε στα χέρια του όταν ήταν ακόμη δέκα χρόνων.

«Κατάγομαι από την Αγία Σοφία, ένα χωριουδάκι της Αιτωλοακαρνανίας. Από μικρό παιδί ήμουν δυνατός. Νομίζω πως το οφείλω στα γονίδια. Και ο πατέρας μου, αλλά και ο παππούς μου ήταν λιοντάρια. Εστυβαν την πέτρα». Αφορμή για να πειραματιστεί με τη δύναμή του στάθηκε ένας παλιός αθλητής. «Δημήτρη Κωνσταντίνου τον έλεγαν. Μια μέρα έδινε παράσταση στην πλατεία του χωριού. Τον είδα να σηκώνει ολόκληρους βράχους και εντυπωσιάστηκα. Ηθελα πολύ να του μοιάσω, έτσι κάποια στιγμή βρέθηκε μπροστά μου ένα γαϊδούρι και το πήρα στους ώμους».

Στην εφηβεία του μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αθήνα και ανακάλυψε ένα προπονητήριο όπου θα μπορούσε να παλεύει. «Η μάνα μου φώναζε. Ελεγε στον πατέρα μου να με εμποδίσει να πηγαίνω. Φοβόταν η κακομοίρα μήπως πάθω τίποτα, αλλά εγώ δεν άκουγα. Με τον καιρό κέρδιζα όλο και πιο πολλούς αγώνες. Με καλούσαν σε όλο τον κόσμο και έγινα γνωστός. Εβγαλα πολλά λεφτά, αλλά δεν τα λογάριαζα. Το χειροκρότημα των θεατών ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου».

Την κουβέντα μας διέκοψε για λίγο η κυρία Τρομάρα. «Πώς είμαι παντρεμένος, είναι θαύμα! Την ταλαιπώρησα πολύ. Η αλήθεια είναι πως γνώρισα δόξες. Είχα και αρκετές κατακτήσεις. Η μάνα μου πολλές φορές μπέρδευε και τα ονόματα των κοριτσιών. Κάθε μέρα και άλλη. Με τη Φανή τα πράγματα ήρθαν διαφορετικά: έμεινε έγκυος και αποφασίσαμε να κρατήσουμε το παιδί. Δεν την είχα παντρευτεί μέχρι που ο γιος μου έγινε επτά χρόνων, αλλά και αυτή στάθηκε... αντράκι. Δεν την ένοιαξε ποτέ τι θα πει ο κόσμος».


Ενα τραγούδι για τον Γιωργάρα
«Γεια σου ανίκητε Γιωργάρα, θρύλε ατρόμητε Τρομάρα... έχεις γίνει ήρωάς μας, πρότυπο και ίνδαλμά μας». Μετά τον Κουταλιανό απέκτησε το δικό του τραγούδι και ο Τρομάρας. Δημιουργός των στίχων είναι ο παλαίμαχος παλαιστής και πολλές φορές αντίπαλος του Γιώργου Τρομάρα, Μασκοφόρος ή κατά κόσμον Γιώργος Γουλιόβας.

Ο Τρομάρας θα συνεχίσει τις παραστάσεις και σε άλλα σχολεία της περιοχής.