Ποιον θυμήθηκα τώρα και είμαι σίγουρος πως αρκετοί θα τον θυμηθούν επίσης. Δεκαετία του ΄80, παραλία Ναυπλίου, στου Στράτου (τελευταία καφετέρια για όσους δεν το πρόλαβαν). Συνήθως τα απογεύματα κατέβαινε με την μαύρη ομπρέλα του ανοιγμένη, χειμώνα καλοκαίρι πρωί και βράδυ...δεν ήταν άλλος από τον Χρήστο τον Έλληνα όπως τον λέγαμε όλοι.
Όλοι τον λέγαμε τρελό (δεν ξέρω αν πραγματικά ήταν, περισσότερο από κάποιους άλλους). Θυμάμαι όμως κάτι που μου είχε κάνει εντύπωση τότε και πραγματικά δεν το είχα καταλάβει, από τα πολλά που έλεγε περπατώντας, κατεβαίνοντας το λιμάνι, αλλά και όταν καθόταν σε κάποιο μαγαζί, μεγαλοφώνως για να τον ακούνε.
Κάποια στιγμή λοιπόν ο κυρ Χρήστος ο Έλληνας διέκοψε το "μελίσσι" από τις μαθητικές φωνές που πλημμύριζε του Στράτου και αναφώνησε "...δεν υπάρχει μόνο μαύρος φασισμός,...υπάρχει και πράσινος και κόκκινος και μπλε..." και συνέχισε να περπάτα για να σταματήσει λίγο ποιο πέρα και να επαναλάβει το ίδιο "...δεν υπάρχει μόνο μαύρος φασισμός,...υπάρχει και πράσινος και κόκκινος και μπλε...".
Το μόνο που σκέφτηκα τότε ήταν το διαδεδομένο...άρε τρέεεελαααα!!!!
Έπρεπε να περάσουν χρόνια πολλά για να καταλάβω...
Θεός σχωρέστον...
Όλοι τον λέγαμε τρελό (δεν ξέρω αν πραγματικά ήταν, περισσότερο από κάποιους άλλους). Θυμάμαι όμως κάτι που μου είχε κάνει εντύπωση τότε και πραγματικά δεν το είχα καταλάβει, από τα πολλά που έλεγε περπατώντας, κατεβαίνοντας το λιμάνι, αλλά και όταν καθόταν σε κάποιο μαγαζί, μεγαλοφώνως για να τον ακούνε.
Κάποια στιγμή λοιπόν ο κυρ Χρήστος ο Έλληνας διέκοψε το "μελίσσι" από τις μαθητικές φωνές που πλημμύριζε του Στράτου και αναφώνησε "...δεν υπάρχει μόνο μαύρος φασισμός,...υπάρχει και πράσινος και κόκκινος και μπλε..." και συνέχισε να περπάτα για να σταματήσει λίγο ποιο πέρα και να επαναλάβει το ίδιο "...δεν υπάρχει μόνο μαύρος φασισμός,...υπάρχει και πράσινος και κόκκινος και μπλε...".
Το μόνο που σκέφτηκα τότε ήταν το διαδεδομένο...άρε τρέεεελαααα!!!!
Έπρεπε να περάσουν χρόνια πολλά για να καταλάβω...
Θεός σχωρέστον...