Παράλληλα, η χώρα βρίσκεται σε επιτροπεία, αφού η Κυβέρνηση την έχει ήδη παραδώσει στους δανειστές. Χαρακτηριστική είναι η τροποποίηση της Δανειακής Σύμβασης με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (12/12/2012) που προβλέπει:
“Το Δικαιούχο Κράτος Μέλος (Ελλάδα), η Τράπεζα της Ελλάδος και το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας παραιτούνται με την παρούσα αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία”.
Αυτή είναι η «επιτυχία» της κυβέρνησης, η μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο, σε μια χώρα υπό κατάσχεση.
Η κατάσταση κοινωνικής κατάρρευσης, βρίσκει μια σειρά κλάδους να κινητοποιούνται για την επιβίωσή τους: οι εργαζόμενοι που παλεύουν για τα δικαιώματά τους, ενάντια στις περαιτέρω μειώσεις των αποδοχών τους, οι δημόσιοι και δημοτικοί υπάλληλοι που κινητοποιούνται κατά του καθεστώτος της διαθεσιμότητας, δηλαδή των απολύσεων, που προωθείται από τις ολοκληρωτικής και αντιδημοκρατικής έμπνευσης διατάξεις του Μεσοπρόθεσμου (ν. 4093/2012), όπου πλέον όλοι οι υπάλληλοι θα βρίσκονται στο στόχαστρο των απειλών για την εκπαραθύρωσή τους, μέσα από το καθεστώς της «αυτοδίκαιης» και «δυνητικής» αργίας, οι φαρμακοποιοί, που διεκδικούν τα χρεωστούμενα από τον ΕΟΠΥΥ.
Το νέο φορολογικό ρίχνει τα βάρη στα συνήθη υποζύγια, μισθωτούς και συνταξιούχους, διαλύει τη μεσαία και μικρομεσαία τάξη και οργανώνει τη φορολογική αφαίμαξη των αγροτών.
Οι συζητούμενες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ μόνο ως μια τραγική φάρσα μπορούν να εκληφθούν όταν κάθε μήνα διακόπτεται το ρεύμα σε 30.000 νοικοκυριά.
Η στάση της κυβέρνησης είναι προκλητική και επικίνδυνη!
Χαρακτηρίζει “προνομιούχους” αυτούς που αγωνίζονται για το δικαίωμά τους στην εργασία!
Σ’ αυτήν την εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση δηλώνουμε τη στήριξή μας σε όσους αγωνίζονται για εργασία, ασφάλεια, αξιοκρατία.
Έχουμε ανάγκη από ένα Λαϊκό ρεύμα αισιοδοξίας, ανατροπής, διεξόδου της χώρας και σωτηρίας της κοινωνίας. Για να έχουμε πραγματική δημοκρατία αντί διαρκών κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων, για να βγούμε σε ένα μετατροϊκανό ξέφωτο, για να ξεκινήσουμε το χτίσιμο και την παραγωγική ανασυγκρότηση μιας άλλης Ελλάδας, από αυτή της μίζας, της αρπαχτής, του παρασιτισμού, της αδικίας.
Σε αυτές τις συνθήκες, οφείλουμε να κάνουμε όλοι μας ό,τι μπορούμε ώστε να μη μείνει κανένας συμπολίτης μας χωρίς ρεύμα, χωρίς στέγη, χωρίς φαγητό, χωρίς θέρμανση. Η αναλγησία της κυβέρνησης και η μνημονιακή καταστροφή πρέπει να βρουν απάντηση μέσα από την κοινωνική αλληλεγγύη και στήριξη των κοινωνικών δομών, ειδικά αυτών που φτιάχνονται από πολίτες.
Με αλληλεγγύη και οργάνωση να στείλουμε στη “διαθεσιμότητα” την κυβέρνηση των δανειστών και να απαλλαγούμε από τα καταστροφικά μνημόνια. Για να ανοίξει ο δρόμος στην ελπίδα.
