Θέλω να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στον Δήμο Ναυπλίου, στον Κώστα Θεμελή και σε όλες και όλους όσοι είχαν την πρωτοβουλία της εκδήλωσης. Η παγκόσμια μέρα των ατόμων με αναπηρία, όπως και κάθε άλλη παγκόσμια μέρα, είναι πάνω απ’ όλα μια αφορμή να στοχαστούμε ως κοινωνία τα πεδία της δράσης όπου υστερούμε και να οργανώσουμε την συλλογική μας δράση.
Η ισότιμη συμμετοχή όλων των Ελλήνων σε κάθε πτυχή της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής είναι αυτονόητο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα και θεμέλιο της Δημοκρατίας μας.
Δυστυχώς όμως, στην πράξη τα προβλήματα στην προσβασιμότητα σε αγαθά και υπηρεσίες, αλλά και τα διαδεδομένα αρνητικά στερεότυπα για την αναπηρία, μάς υπενθυμίζουν ότι συχνά η απόσταση από την διακήρυξη αρχών και προθέσεων μέχρι την υλοποίησή τους είναι αρκετά μεγάλη.
Το πρόβλημα της διασφάλισης της ισότιμης συμμετοχής είναι ασφαλώς περίπλοκο και πολυδιάστατο. Αφορά κάθε πτυχή της δημόσιας σφαίρας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δικαιούται κανείς να εφησυχάζει. Ίσα- ίσα, είναι χρέος μας να συμβάλλουμε σε κάθε επιμέρους προσπάθεια και πρωτοβουλία που συντείνει στην επίτευξη του συνολικού στόχου.
Ιδιαίτερα σήμερα, η δημοσιονομική κρίση δεν πρέπει να λειτουργήσει ως άλλοθι αδράνειας για κανέναν. Γιατί εντέλει οι πολιτικές κοινωνικής συνοχής γίνονται τόσο πιο αναγκαίες, όσο μεγαλύτερα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια κοινωνία.
Εύχομαι λοιπόν η σημερινή εκδήλωση να είναι μια αφορμή καλύτερου και αποτελεσματικότερου συντονισμού της κοινής μας δράσης για την διασφάλιση των δικαιωμάτων των συμπολιτών μας με αναπηρία, για την ουσιαστική ενίσχυση δηλαδή της Δημοκρατίας μας.
Η ισότιμη συμμετοχή όλων των Ελλήνων σε κάθε πτυχή της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής είναι αυτονόητο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα και θεμέλιο της Δημοκρατίας μας.
Δυστυχώς όμως, στην πράξη τα προβλήματα στην προσβασιμότητα σε αγαθά και υπηρεσίες, αλλά και τα διαδεδομένα αρνητικά στερεότυπα για την αναπηρία, μάς υπενθυμίζουν ότι συχνά η απόσταση από την διακήρυξη αρχών και προθέσεων μέχρι την υλοποίησή τους είναι αρκετά μεγάλη.
Το πρόβλημα της διασφάλισης της ισότιμης συμμετοχής είναι ασφαλώς περίπλοκο και πολυδιάστατο. Αφορά κάθε πτυχή της δημόσιας σφαίρας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δικαιούται κανείς να εφησυχάζει. Ίσα- ίσα, είναι χρέος μας να συμβάλλουμε σε κάθε επιμέρους προσπάθεια και πρωτοβουλία που συντείνει στην επίτευξη του συνολικού στόχου.
Ιδιαίτερα σήμερα, η δημοσιονομική κρίση δεν πρέπει να λειτουργήσει ως άλλοθι αδράνειας για κανέναν. Γιατί εντέλει οι πολιτικές κοινωνικής συνοχής γίνονται τόσο πιο αναγκαίες, όσο μεγαλύτερα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια κοινωνία.
Εύχομαι λοιπόν η σημερινή εκδήλωση να είναι μια αφορμή καλύτερου και αποτελεσματικότερου συντονισμού της κοινής μας δράσης για την διασφάλιση των δικαιωμάτων των συμπολιτών μας με αναπηρία, για την ουσιαστική ενίσχυση δηλαδή της Δημοκρατίας μας.