Είμαι ένα από τα εκατοντάδες μέλη του αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού μετώπου Αργολίδας. Στο παρακάτω κείμενο εκπροσωπώ μονάχα τον εαυτό μου και τίποτα περισσότερο. Δεν είναι της ώρας να εξηγώ τί είναι και τί δεν είναι το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό μέτωπο. Δεν είμαι ο κατάλληλος και δεν έχω καμία εξουσιοδότηση από τη πλειοψηφία του μετώπου να το κάνω.
Θα ήθελα όμως να απευθυνθώ στους πολίτες του νομού για να ξεκαθαρίσω κάποιες παρερμηνείες και γεγονότα που έχουν συμβεί το τελευταίο καιρό με αφορμή τις δύο εκδηλώσεις της Κυριακής 20 Ιανουαρίου. Τα εγκαίνια της Χρυσής Αυγής και την αντισυγκέντρωση του Μετώπου.
Έχει τεθεί από μερίδα του τοπικού τύπου αλλά και από πλήθος συμπολιτών μας πως η Χρυσή Αυγή και το Αντιφασιστικό Αντιρατσιστικό Μέτωπο αποτελούν δύο άκρα, δύο εμφυλιακά μέτωπα βίας και παρακμής της δημοκρατίας. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι.
Το Μέτωπο, από τη μέρα που ξεκίνησε, δεν είχε καμία απολύτως συγκρουσιακή διάθεση απέναντι στα μέλη της Χρυσής Αυγής, ουδέποτε στόχευσε στις ανοιχτές και δημοκρατικότατες συνελεύσεις του τη σύγκρουση με τους ακροδεξιούς και αντιθέτως επιθυμούσε μέσω της μεγάλης του πλειοψηφίας τις κοινωνικές δράσεις και το άνοιγμα στη κοινωνία. Μεγάλη απόδειξη για αυτό είναι η εκδήλωση που πραγματοποίησε στο Τριανόν με τη συνδρομή της ΕΛΜΕ και του Πανεπιστημίου της Περιοχής. Ήταν μια θεατρική, αμφίδρομη παράσταση ενάντια απλά στο ρατσισμό με συμμετοχή δεκάδων παιδιών της περιοχής.
Επίσης στο άμεσο μέλλον σκοπεύει να πραγματοποιήσει ζητώντας τη βοήθεια φορέων και συλλόγων της περιοχής , ένα χαριστικό παζάρι σε άπορους και δύσμοιρους μετανάστες και Έλληνες με σύνθημα «Παζάρι μόνο για ανθρώπους» σε αντιπαραβολή με το ακροδεξιό παραλήρημα «μόνο για Έλληνες».
Το κοινωνικό του έργο και το άνοιγμα στη κοινωνία δεν πρόκειται φυσικά να σταματήσει εδώ αλλά θα συνεχιστεί μέσα από συλλογικές αποφάσεις των ανοιχτών του συνελεύσεων. Κάθε ενδιαφερόμενος που θέλει να προσφέρει σε μια κοινωνία δημοκρατίας, ισότητας και αλληλεγγύης είναι καλοδεχούμενος.
Και ερχόμαστε τώρα στο μεγάλο ζήτημα των εγκαινίων. Ουδέποτε το αντιφασιστικό μέτωπο δεν επιθυμούσε μια αντισυγκέντρωση με αποδέκτες τους ίδιους τους ακροδεξιούς. Το Μέτωπο ήθελε απλά να μιλήσει σε όλη τη κοινωνία και να της δείξει πως στο κλίμα του φόβου, της μισαλλοδοξίας και του μίσους που θα έσπερναν εκείνη την ημέρα οι ακροδεξιοί, δεν είναι μόνη της. Πως έχει συμμάχους και συμπαραστάτες.
Σπέρνουν όμως στ΄αλήθεια οι ακροδεξιοί κλίμα τρόμου ή μήπως είναι αποτέλεσμα της μεγάλης μας φαντασίας; Ας μιλήσουν τα γεγονότα.
Τη μέρα της συνέλευσης του μετώπου με αφορμή τα εγκαίνια των γραφείων του ακροδεξιού κόμματος, ημέρα Τετάρτη, και ενώ δεν είχε αποφασιστεί ακόμη καμία δράση των μελών του, απλά είχε γίνει ένα ανοιχτό κάλεσμα για συνέλευση, το ραντεβού δόθηκε φανερά μπροστά στην είσοδο του κολυμβητηρίου. Συνήθως συνεδριάζαμε μέσα στο κυλικείο του κολυμβητηρίου αλλά είχε προηγηθεί παρέμβαση του νομικού τμήματος της Χρυσής Αυγής στη διοίκηση του γηπέδου και για γραφειοκρατικούς λόγους μας απαγορεύτηκε η είσοδος.
Φτάνοντας εκεί, διαπιστώσαμε πως φυλαγόμασταν από μπόλικες μονάδες της αστυνομίας και συνομιλώντας μαζί τους διαπιστώσαμε πως υπάρχει κάποιος κίνδυνος επεισοδίων. Από μέρους μας πάντως δεν υπήρχε καμία τέτοια περίπτωση. Αυτοκίνητα μελών της Χρυσής Αυγής κάνανε συνεχώς κύκλους γύρω μας και την επόμενη μέρα ενημερωθήκαμε από τοπικά μέσα πως είχαν καταφθάσει μέλη του ακροδεξιού κόμματος από την Κόρινθο, μαζί με βουλευτή και πως ήταν πλήρεις πολεμικών εξαρτήσεων και έτοιμοι να μας ορμήξουν. Να πούμε εδώ πως οι αστυνομικοί, όταν μας αντίκρυσαν, θεωρώντας πως θα δούν αυτούς τους άπλυτους, βρωμιάρηδες και περιθωριακούς με βάση τη προπαγάνδα του ακροδεξιού κόμματος, νιώσαν έκπληξη βλέποντας απλό κόσμο κάθε ηλικίας, γέρους, νέους, κορίτσια κι αγόρια με πλήρη διάθεση συνεννόησης μαζί τους και κυρίως φιλειρηνικούς. Μέλη της κοινωνίας μας είναι, μπορείτε να τους ρωτήσετε.
Η συνέλευση έγινε σε καφετέρια της περιοχής. Εκεί αποφασίστηκε μια ειρηνική συγκέντρωση στη πλατεία Καποδίστρια με καμία απολύτως συγκρουσιακή διάθεση. Ταυτόχρονα φυλαγόμασταν από αστυνομικούς, εντός και εκτός της καφετέριας και τα ακροδεξιά αυτοκίνητα συνέχιζαν να κάνουν κύκλους γύρω μας. Νιώθαμε πως ζούμε άλλες εποχές.
Οι μέρες πέρναγαν, εμείς ετοιμάζαμε τις λεπτομέρειες της εκδήλωσής μας( πανό, αφίσες κτλ), και το αντίπαλο δέος διέδιδε συνεχώς φήμες για πολύ κόσμο που πρόκειται να καταφθάσει με άγριες διαθέσεις, ο τοπικός τύπος αύξανε το κλίμα έντασης και μέλη μας τραμπουκίζονταν λεκτικά από διαφόρους μυστήριους και μέχρι εκείνη τη στιγμή κρυμμένους συμπολίτες μας. Μέθοδος δημιουργίας κλιμακόμενου τρόμου.
Και φθάνουμε στη μέρα της λεγόμενης αντισυγκέντρωσης. Όποιος κόσμος πέρασε εκείνη τη μέρα από τη πλατεία Καποδίστρια διαπίστωσε πως η επιχειρηματολογία περί απλύτων, βρωμιάρηδων και άλλων κοσμητικών είναι ένα καλά κατασκευασμένο ψέμα. Μουσικές, τραγούδια, χαμογελαστά πρόσωπα, συζητήσεις και καμία απολύτως στρατιωτική ή πολεμική περιχαράκωση. Κάποια στιγμή μας προσέγγισε η αστυνομία και μας είπε αν μπορούσαμε να φύγουμε από τη πλατεία γιατί οι ακροδεξιοί είχαν κανονίσει πορεία μπροστά στο δημαρχείο. Κατόπιν όμως συνέλευσης που συγκαλέστηκε εκείνη την ώρα, αποφασίσαμε με μεγάλη πλειοψηφία να υπερασπιστούμε ήρεμα και ειρηνικά τη πλατεία μας. Όπως και έγινε. Όλη την ώρα όμως πέρναγαν από μπροστά μας μηχανάκια μαυροντυμένων πολιτών που προφανώς μας κατασκόπευαν, θυμίζοντας παλιές δυσάρεστες εποχές όπως αποδεικνύει περίτρανα και το πανό του συμπολίτη μας με το σήμα της επταετίας στα εγκαίνια των γραφείων του ακροδεξιού κόμματος.
Οι Χρυσαυγίτες πέρασαν από μπροστά μας, στο δρόμο του ΟΤΕ, εμείς είπαμε τα συνθήματά μας από την άλλη πλευρά του πάρκου και φυλασσόμενοι και οι δύο από αστυνομικές δυνάμεις, όλα έληξαν ήρεμα. Εμείς χαρούμενοι για τη νίκη μας, καθώς δεν τους επιτρέψαμε με τη στάση μας και τη συλλογική μας απόφαση να πατήσουν τη παλιά πόλη πραγματοποιήσαμε μια πορεία στο παλιό Ναύπλιο χειροκροτούμενοι από πλήθος κόσμου στα καφέ και τα δρομάκια, πράγμα που αποδεικνύει πως απευθυνόμαστε μόνο στη κοινωνία και δεν έχουμε καμία διάθεση σύγκρουσης και δημιουργίας μίσους. Έπειτα κυκλοφορήσαμε κάποια βίντεο της πορείας μας στολισμένα με τα συνθήματα μας αλλά δυστυχώς χρησιμοποιήθηκαν από τους χρυσαυγίτες που ντούμπλαραν πάνω σε αυτά το σύνθημα « Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ». Τα συμπεράσματα δικά σας.
Από εκείνη την ημέρα, δεχόμαστε πλήθος προκλητικών απειλών στις προσωπικές μας ιστοσελίδες και στις σελίδες του μετώπου χωρίς να απαντάμε για να μην συνεχίσουμε μια κόντρα που δεν μας αφορά.
Απευθυνόμαστε ανοιχτά και με όρους ισότητας, αλληλεγγύης και δημοκρατίας, χωρίς εξαιρέσεις και φοβικά σύνδρομα σε όλους μας τους συμπολίτες και τους καλούμε να αγωνιστούμε μαζί απέναντι σε κάθε μορφή φασισμού και ρατσισμού που κάνει τη ζωή μας άσχημη και καταπιεστική. Πρέπει να αγωνιστούμε τώρα, πριν να είναι ήδη αργά για εμάς και για το τόπο μας.
Δεν θεωρούμε κανέναν χρυσαυγίτη εχθρό μας, αλλά έναν πολίτη παραπλανημένο και παραμυθιασμένο με ψεύτικα επιχειρήματα και ιστορικές διαστρεβλώσεις. Ο φασισμός κι ο ρατσισμός δεν κρύβεται μόνο μέσα στη Χρυσή Αυγή. Αποτελεί μέρος της καθημερινής, κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής. Η Χρυσή Αυγή είναι απλά ο τελευταίο τροχός μιας επικίνδυνης άμαξας που μόνο συλλογικά και ειρηνικά μπορούμε να αντιμετωπίσουμε.
Με τιμή.
Ένα απλό μέλος του Αντιφασιστικού-Αντιρατσιστικού Μετώπου Αργολίδας εκφράζοντας μόνο τον εαυτό του και τη θέση του στο Μέτωπο.
Θα ήθελα όμως να απευθυνθώ στους πολίτες του νομού για να ξεκαθαρίσω κάποιες παρερμηνείες και γεγονότα που έχουν συμβεί το τελευταίο καιρό με αφορμή τις δύο εκδηλώσεις της Κυριακής 20 Ιανουαρίου. Τα εγκαίνια της Χρυσής Αυγής και την αντισυγκέντρωση του Μετώπου.
Έχει τεθεί από μερίδα του τοπικού τύπου αλλά και από πλήθος συμπολιτών μας πως η Χρυσή Αυγή και το Αντιφασιστικό Αντιρατσιστικό Μέτωπο αποτελούν δύο άκρα, δύο εμφυλιακά μέτωπα βίας και παρακμής της δημοκρατίας. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι.
Το Μέτωπο, από τη μέρα που ξεκίνησε, δεν είχε καμία απολύτως συγκρουσιακή διάθεση απέναντι στα μέλη της Χρυσής Αυγής, ουδέποτε στόχευσε στις ανοιχτές και δημοκρατικότατες συνελεύσεις του τη σύγκρουση με τους ακροδεξιούς και αντιθέτως επιθυμούσε μέσω της μεγάλης του πλειοψηφίας τις κοινωνικές δράσεις και το άνοιγμα στη κοινωνία. Μεγάλη απόδειξη για αυτό είναι η εκδήλωση που πραγματοποίησε στο Τριανόν με τη συνδρομή της ΕΛΜΕ και του Πανεπιστημίου της Περιοχής. Ήταν μια θεατρική, αμφίδρομη παράσταση ενάντια απλά στο ρατσισμό με συμμετοχή δεκάδων παιδιών της περιοχής.
Επίσης στο άμεσο μέλλον σκοπεύει να πραγματοποιήσει ζητώντας τη βοήθεια φορέων και συλλόγων της περιοχής , ένα χαριστικό παζάρι σε άπορους και δύσμοιρους μετανάστες και Έλληνες με σύνθημα «Παζάρι μόνο για ανθρώπους» σε αντιπαραβολή με το ακροδεξιό παραλήρημα «μόνο για Έλληνες».
Το κοινωνικό του έργο και το άνοιγμα στη κοινωνία δεν πρόκειται φυσικά να σταματήσει εδώ αλλά θα συνεχιστεί μέσα από συλλογικές αποφάσεις των ανοιχτών του συνελεύσεων. Κάθε ενδιαφερόμενος που θέλει να προσφέρει σε μια κοινωνία δημοκρατίας, ισότητας και αλληλεγγύης είναι καλοδεχούμενος.
Και ερχόμαστε τώρα στο μεγάλο ζήτημα των εγκαινίων. Ουδέποτε το αντιφασιστικό μέτωπο δεν επιθυμούσε μια αντισυγκέντρωση με αποδέκτες τους ίδιους τους ακροδεξιούς. Το Μέτωπο ήθελε απλά να μιλήσει σε όλη τη κοινωνία και να της δείξει πως στο κλίμα του φόβου, της μισαλλοδοξίας και του μίσους που θα έσπερναν εκείνη την ημέρα οι ακροδεξιοί, δεν είναι μόνη της. Πως έχει συμμάχους και συμπαραστάτες.
Σπέρνουν όμως στ΄αλήθεια οι ακροδεξιοί κλίμα τρόμου ή μήπως είναι αποτέλεσμα της μεγάλης μας φαντασίας; Ας μιλήσουν τα γεγονότα.
Τη μέρα της συνέλευσης του μετώπου με αφορμή τα εγκαίνια των γραφείων του ακροδεξιού κόμματος, ημέρα Τετάρτη, και ενώ δεν είχε αποφασιστεί ακόμη καμία δράση των μελών του, απλά είχε γίνει ένα ανοιχτό κάλεσμα για συνέλευση, το ραντεβού δόθηκε φανερά μπροστά στην είσοδο του κολυμβητηρίου. Συνήθως συνεδριάζαμε μέσα στο κυλικείο του κολυμβητηρίου αλλά είχε προηγηθεί παρέμβαση του νομικού τμήματος της Χρυσής Αυγής στη διοίκηση του γηπέδου και για γραφειοκρατικούς λόγους μας απαγορεύτηκε η είσοδος.
Φτάνοντας εκεί, διαπιστώσαμε πως φυλαγόμασταν από μπόλικες μονάδες της αστυνομίας και συνομιλώντας μαζί τους διαπιστώσαμε πως υπάρχει κάποιος κίνδυνος επεισοδίων. Από μέρους μας πάντως δεν υπήρχε καμία τέτοια περίπτωση. Αυτοκίνητα μελών της Χρυσής Αυγής κάνανε συνεχώς κύκλους γύρω μας και την επόμενη μέρα ενημερωθήκαμε από τοπικά μέσα πως είχαν καταφθάσει μέλη του ακροδεξιού κόμματος από την Κόρινθο, μαζί με βουλευτή και πως ήταν πλήρεις πολεμικών εξαρτήσεων και έτοιμοι να μας ορμήξουν. Να πούμε εδώ πως οι αστυνομικοί, όταν μας αντίκρυσαν, θεωρώντας πως θα δούν αυτούς τους άπλυτους, βρωμιάρηδες και περιθωριακούς με βάση τη προπαγάνδα του ακροδεξιού κόμματος, νιώσαν έκπληξη βλέποντας απλό κόσμο κάθε ηλικίας, γέρους, νέους, κορίτσια κι αγόρια με πλήρη διάθεση συνεννόησης μαζί τους και κυρίως φιλειρηνικούς. Μέλη της κοινωνίας μας είναι, μπορείτε να τους ρωτήσετε.
Η συνέλευση έγινε σε καφετέρια της περιοχής. Εκεί αποφασίστηκε μια ειρηνική συγκέντρωση στη πλατεία Καποδίστρια με καμία απολύτως συγκρουσιακή διάθεση. Ταυτόχρονα φυλαγόμασταν από αστυνομικούς, εντός και εκτός της καφετέριας και τα ακροδεξιά αυτοκίνητα συνέχιζαν να κάνουν κύκλους γύρω μας. Νιώθαμε πως ζούμε άλλες εποχές.
Και φθάνουμε στη μέρα της λεγόμενης αντισυγκέντρωσης. Όποιος κόσμος πέρασε εκείνη τη μέρα από τη πλατεία Καποδίστρια διαπίστωσε πως η επιχειρηματολογία περί απλύτων, βρωμιάρηδων και άλλων κοσμητικών είναι ένα καλά κατασκευασμένο ψέμα. Μουσικές, τραγούδια, χαμογελαστά πρόσωπα, συζητήσεις και καμία απολύτως στρατιωτική ή πολεμική περιχαράκωση. Κάποια στιγμή μας προσέγγισε η αστυνομία και μας είπε αν μπορούσαμε να φύγουμε από τη πλατεία γιατί οι ακροδεξιοί είχαν κανονίσει πορεία μπροστά στο δημαρχείο. Κατόπιν όμως συνέλευσης που συγκαλέστηκε εκείνη την ώρα, αποφασίσαμε με μεγάλη πλειοψηφία να υπερασπιστούμε ήρεμα και ειρηνικά τη πλατεία μας. Όπως και έγινε. Όλη την ώρα όμως πέρναγαν από μπροστά μας μηχανάκια μαυροντυμένων πολιτών που προφανώς μας κατασκόπευαν, θυμίζοντας παλιές δυσάρεστες εποχές όπως αποδεικνύει περίτρανα και το πανό του συμπολίτη μας με το σήμα της επταετίας στα εγκαίνια των γραφείων του ακροδεξιού κόμματος.
Οι Χρυσαυγίτες πέρασαν από μπροστά μας, στο δρόμο του ΟΤΕ, εμείς είπαμε τα συνθήματά μας από την άλλη πλευρά του πάρκου και φυλασσόμενοι και οι δύο από αστυνομικές δυνάμεις, όλα έληξαν ήρεμα. Εμείς χαρούμενοι για τη νίκη μας, καθώς δεν τους επιτρέψαμε με τη στάση μας και τη συλλογική μας απόφαση να πατήσουν τη παλιά πόλη πραγματοποιήσαμε μια πορεία στο παλιό Ναύπλιο χειροκροτούμενοι από πλήθος κόσμου στα καφέ και τα δρομάκια, πράγμα που αποδεικνύει πως απευθυνόμαστε μόνο στη κοινωνία και δεν έχουμε καμία διάθεση σύγκρουσης και δημιουργίας μίσους. Έπειτα κυκλοφορήσαμε κάποια βίντεο της πορείας μας στολισμένα με τα συνθήματα μας αλλά δυστυχώς χρησιμοποιήθηκαν από τους χρυσαυγίτες που ντούμπλαραν πάνω σε αυτά το σύνθημα « Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ». Τα συμπεράσματα δικά σας.
Από εκείνη την ημέρα, δεχόμαστε πλήθος προκλητικών απειλών στις προσωπικές μας ιστοσελίδες και στις σελίδες του μετώπου χωρίς να απαντάμε για να μην συνεχίσουμε μια κόντρα που δεν μας αφορά.
Απευθυνόμαστε ανοιχτά και με όρους ισότητας, αλληλεγγύης και δημοκρατίας, χωρίς εξαιρέσεις και φοβικά σύνδρομα σε όλους μας τους συμπολίτες και τους καλούμε να αγωνιστούμε μαζί απέναντι σε κάθε μορφή φασισμού και ρατσισμού που κάνει τη ζωή μας άσχημη και καταπιεστική. Πρέπει να αγωνιστούμε τώρα, πριν να είναι ήδη αργά για εμάς και για το τόπο μας.
Δεν θεωρούμε κανέναν χρυσαυγίτη εχθρό μας, αλλά έναν πολίτη παραπλανημένο και παραμυθιασμένο με ψεύτικα επιχειρήματα και ιστορικές διαστρεβλώσεις. Ο φασισμός κι ο ρατσισμός δεν κρύβεται μόνο μέσα στη Χρυσή Αυγή. Αποτελεί μέρος της καθημερινής, κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής. Η Χρυσή Αυγή είναι απλά ο τελευταίο τροχός μιας επικίνδυνης άμαξας που μόνο συλλογικά και ειρηνικά μπορούμε να αντιμετωπίσουμε.
Με τιμή.
Ένα απλό μέλος του Αντιφασιστικού-Αντιρατσιστικού Μετώπου Αργολίδας εκφράζοντας μόνο τον εαυτό του και τη θέση του στο Μέτωπο.