Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
ΘΕΜΑ: Μείζον κοινωνικό πρόβλημα και απειλή για τη δημόσια υγεία η ραγδαία αύξηση των ανασφάλιστων
Μια από τις πιο τραγικές συνέπειες της μνημονιακής πολιτικής είναι η διαδικασία «αποασφάλισης» του πληθυσμού στη χώρα μας. Λόγω αύξησης της ανεργίας και ειδικά της μακροχρόνιας, της εκτεταμένης εισφοροδιαφυγής και της αδυναμίας καταβολής ατομικών ασφαλιστικών εισφορών, οι ανασφάλιστοι αυτή τη στιγμή υπολογίζονται σε πάνω από τρία εκατομμύρια συμπολίτες μας, μεγάλο μέρος των οποίων είναι παιδιά. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ελλειπή ή και καθόλου υγειονομική φροντίδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ίδιους αλλά και για τη δημόσια υγεία γενικότερα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν είναι καθόλου απίθανο να αντιμετωπίσουμε στη χώρα μας, χώρα του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρωτοφανείς τριτοκοσμικές καταστάσεις, όπως εξάρσεις επικίνδυνων λοιμωδών ασθενειών, μεγάλη αύξηση της παιδικής θνησιμότητας, ραγδαία πτώση του προσδόκιμου ζωής κ.α., προβλήματα που ανεξάρτητα από τη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων θα επηρεάσουν τη ζωή στη χώρα μας για πολλά χρόνια.
Απέναντι σε όλα αυτά, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας έχει ελάχιστα να επιδείξει. Στην πραγματικότητα, μόνο μια αόριστη αναφορά για «αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ» υπάρχει από τη μεριά του Υπουργείου, χωρίς περαιτέρω διευκρινήσεις, καθώς και μια πρόσκληση υποβολής προσφορών για το έργο με τίτλο «Υπηρεσίες ανάπτυξης, εγκατάστασης, υποστήριξης και συντήρησης λογισμικού της Ειδικής Υπηρεσίας Τομέα Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την παροχή εφάπαξ υπηρεσιών υγείας σε ανασφάλιστο πληθυσμό μέσω voucher». Αν πιστέψουμε τις διαρροές στον τύπο, το θέμα αφορά μόλις 100.000 ανασφάλιστους το χρόνο, για τρία χρόνια, και θα γίνει μέσω Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Γεννώνται λοιπόν πολλά ερωτηματικά για τις προθέσεις του Υπουργείου, αν δηλαδή η προτεραιότητα δεν είναι οι ανασφάλιστοι αλλά η απορρόφηση των αδιάθετων – λόγω της μνημονιακής πολιτικής αποεπένδυσης – κοινοτικών κονδυλίων του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς. Επίσης, η εμπλοκή των ΜΚΟ στην όποια πολιτική για τους ανασφάλιστους, εάν ισχύει, είναι πολλαπλώς προβληματική: Αποτελεί άλλη μια εκχώρηση βασικής υποχρέωσης του κράτους στην «φιλάνθρωπη» ιδιωτική πρωτοβουλία, όπου εκτός από τα διάφορα «διοικητικά κόστη», εμπεδώνεται επιπλέον η λογική ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων στο κοινωνικό κράτος, όπου οι υπηρεσίες πλέον δεν θα παρέχονται από δημόσιους υπάλληλους αλλά από κακοπληρωμένους συμβασιούχους, ενώ παράλληλα διακινείται δημόσιο χρήμα με αδιαφανείς διαδικασίες από ένα πολιτικό σύστημα που έχει πολλές φορές κατηγορηθεί για πελατειακές σχέσεις.
Κατόπιν των παραπάνω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
1. Ποιο είναι το σχέδιο της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των υγειονομικών αναγκών των ανασφάλιστων συμπολιτών μας;
2. Ποια ακριβώς κονδύλια του ΕΣΠΑ πρόκειται να χρησιμοποιηθούν; Από ποιο Τομεακό Πρόγραμμα ποιου Υπουργείου;
3. Είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης η αξιοποίηση και ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας ώστε να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες ανάγκες της κοινωνίας αυτή την περίοδο, ή πράγματι το σχέδιο θα υλοποιηθεί μέσω ΜΚΟ και με ποιο τρόπο;
4. Είναι στην πρόθεση του Υπουργείου η καθολική υγειονομική κάλυψη του ανασφάλιστου πληθυσμού της χώρας, ή το πρόγραμμα θα αφορά μόνο περιορισμένο αριθμό δικαιούχων και με ποια κριτήρια;
