Το έθιμο αυτό διατηρήθηκε ακμαίο ως και στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 και τουλάχιστον εγώ ως παιδί πρόλαβα και το είδα να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μου στην Ενδέκατη που υπήρχε το γνωστό βάθρο για τους τροχονόμους.
Το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στην πρωτοχρονιά του 1936 και συνεχίστηκε στην μεγάλη εορτή του Πάσχα. Η κίνηση των αυτοκινήτων στους δρόμους διεξαγόταν με πολύ μεγάλη δυσκολία, καθώς τα αυτοκίνητα αυτά ήταν φτωχά εξοπλισμένα, οι οδηγοί τους δεν είχαν εμπειρία στην οδήγηση, ενώ οι πεζοί δεν ήταν εξοικειωμένοι με την νέα κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στους κεντρικούς δρόμους.
Επίσης οι περισσότεροι οδηγοί δεν ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με τους πλέον στοιχειώδεις κανόνες οδικής κυκλοφορίας, ενώ και η οδική σήμανση στους δρόμους βρισκόταν σε πολύ πρώιμο στάδιο, χωρίς φωτεινούς σηματοδότες.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες καθιστούσαν επιτακτική την παρουσία των τροχονόμων στις κεντρικές αρτηρίες των πόλεων, καθώς ρύθμιζαν την κυκλοφορία και ανακούφιζαν τους επαγγελματίες της πόλης. Οι συνθήκες εργασίας τους όμως ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνες και κοπιώδεις και λειτουργούσαν υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες σχεδόν με αυτοθυσία.
Σε μια εποχή που οι αστυνομικοί δεν αντιμετωπίζονταν από την κοινή γνώμη ως εχθροί, οι πολίτες και οι καταστηματάρχες της Αθήνας είδαν με πολύ συμπάθεια την εργώδη προσπάθεια των τροχονόμων, ενώ επαινετικά σχόλια για το έργο τους είχαν γραφτεί και στις περισσότερες εφημερίδες.
Την παραμονή πρωτοχρονιάς του 1936 οι διαβάτες των κεντρικών δρόμων της Αθήνας αιφνιδιάστηκαν από την απρόσμενη παρουσία του ίδιου του Βασιλιά στην πλατεία Ρηγίλλης. Ο Βασιλιάς πλησίασε το σταθερό βάθρο του τροχονόμου που βρισκόταν σε υπηρεσία, του ευχήθηκε δια χειραψίας καλή χρονιά ενώ ο οδηγός του Βασιλιά εναπέθεσε μπροστά στο βάθρο του κουτιά με γλυκά και φιάλες με κρασί.
Ο Βασιλιάς επανέλαβε την ίδια χειρονομία σε όλες τις κεντρικές διασταυρώσεις που βρίσκονταν σταθερά βάθρα τροχονόμων γνωρίζοντας την επιδοκιμασία και τις ζητωκραυγές από όλους τους τυχαία παριστάμενους.
Σύσσωμος ο Τύπος της εποχής σχολίασε επαινετικά την χειρονομία του Βασιλιά και από την στιγμή εκείνη θεσμοθετήθηκε άτυπα το έθιμο της προσφοράς δώρων στους τροχονόμους τόσο από αυτοκινητιστές όσο και από καταστηματάρχες αλλά και από απλούς πολίτες.
Ν. Αρχιμανδρίτης, "Αστυνομικά χρονικά", ΙΆ τόμος
Σταμάτη Χαρ., Ιστορία της Αστυνομίας Πόλεων (1921-1971)
Παλαιές Φωτογραφίες του Ναυπλίου