Με τρόπο απαράδεκτο απαγορεύτηκε στην Αγγλίδα πανεπιστημιακό και τους φοιτητές της να κάνουν μερικά βήματα μέσα στο θέατρο, ενώ γνωστό ιδιωτικό σχολείο, με περισσή άνεση, θα πάει να «παίξει» εκεί σε ένα μήνα, όπως έκανε και πέρσι… Αυτό θα πει μια χώρα να διαθέτει το χάρισμα διαπολιτισμικής επικοινωνίας, το ανακλαστικό προώθησης του εγχώριου τουρισμού…
Είναι που το αρμόδιο υπουργείο μεριμνά και επενδύει στην «άυλη» αξία του πολιτισμού, για την οποία δεν απαιτούνται χρήματα, όπως είχε δηλώσει σιβυλλικά πριν από μήνες ο Κώστας Τζαβάρας. Και πράγματι, περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Η «άυλη» αξία της χώρας μας, η πολιτιστική της κληρονομιά, είλκυσε ένα πανεπιστήμιο για να επιλέξει την Ελλάδα ως τόπο διεξαγωγής της Θερινής της Ακαδημίας. Καθηγητές και φοιτητές κλείνουν ένα ολόκληρο ξενοδοχείο («Αριστοτέλης») στην Αρχαία Επίδαυρο, τρώνε στα ωραία ταβερνάκια του χωριού, πίνουν τα ποτάκια τους τα βράδια στα μπαράκια κι όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες του Summer School επιστρέφουν στην έδρα τους γεμάτοι από άρωμα Ελλάδας… Αυτή τη φορά το «άρωμα» Ελλάδας τους άφησε λιπόθυμους με το που ήρθαν.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το Πανεπιστήμιο Κουφστάιν της Αυστρίας διοργανώνει τα τέσσερα τελευταία χρόνια την Θερινή του Ακαδημία στην Επίδαυρο. Κι ενώ τα μαθήματα γίνονται στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα του ξενοδοχείου, η βασική διάλεξη δίνεται στο Μικρό Θέατρο. Φέτος όχι μόνο απαγορεύτηκε να γίνει η διάλεξη μέσα στον χώρο αλλά ακόμα και η επίσκεψη. Ενώ το πανεπιστήμιο, όπως συνηθίζει, είχε έγκαιρα ζητήσει μέσω e-mails την άδεια, η πρώτη και μοναδική απάντηση που έλαβε ήταν η εξής: στις 21 Μαΐου θα συνέλθει το Δ.Σ. του ΚΑΣ και θα αποφασίσει σχετικά.Την ίδια στιγμή που γνώριζαν ότι η Θερινή Ακαδημία θα διαρκούσε από τις 12 μέχρι τις 18 Μαΐου!..
Κι όταν πια το γκρουπ έρχεται στην Επίδαυρο, ο διευθυντής της Ακαδημίας, Γκέρνοτ Βόλφραμ, κλείνει ραντεβού με τον δήμαρχο Επιδαύρου για να κανονίσουν, τουλάχιστον, μια απλή επίσκεψη στο θέατρο. Ο δήμαρχος δεν προσέρχεται ποτέ στο ραντεβού, ούτε τηλεφωνεί ο ίδιος ή κάποιος άλλος στη θέση του για να δώσει μια εξήγηση. Ο Γκέρνοτ Βόλφραμ, μετά από μια ώρα αναμονής, φεύγει ανήμπορος να ερμηνεύει τα μυστήρια της «ελληνικής τραγωδίας»… Τελικά κάποιος, κάπου, κάποτε, υπόσχεται από τηλεφώνου ότι την τάδε ημέρα θα ανοίξουν το θέατρο για να το επισκεφθεί η Ακαδημία.
Το πανεπιστήμιο ξεχνά τη διάλεξη (η Χίλαρι Κάρτι μιλάει στο σπιτάκι πίσω από το θέατρο, ενώ καθηγητές και φοιτητές κάθονται σε πλαστικές καρέκλες που κουβάλησαν οι ίδιοι) και επικεντρώνεται στην προοπτική της απλής επίσκεψης-ξενάγησης που είχε κανονιστεί. Ολοι, μαζί και ο αρχαιολόγος που θα τους ξεναγούσε, περιμένουν επί ώρες τον «άνθρωπο με τα κλειδιά» που θα ερχόταν να ανοίξει το θέατρο. Ο οποίος δεν ήρθε ποτέ. Και όλοι μένουν ενεοί. Ο αρχαιολόγος, με εμφανή τα αποτυπώματα της ντροπής στο πρόσωπό του, ξεναγεί το πανεπιστημιακό γκρουπ πίσω από τα συρματοπλέγματα.
Να τονίσουμε ότι στην τέταρτη φετινή διοργάνωση του Κουφστάιν στην Επίδαυρο συμμετείχαν το Πανεπιστήμιο Τεχνών του Λονδίνου και της Λετονίας, η ομάδα Νοmass που εδρεύει στο Βερολίνο, καθώς και ομιλητές από διάφορα πανεπιστήμια. Ανάμεσά τους ο Ολιβερ Σάιτ, διευθυντής της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης το 2010 στο Ρουρ της Γερμανίας, μόνιμος σύμβουλος των επιτροπών «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης», η Μάντελ Μπίργκιτ, καθηγήτρια σε γερμανικό πανεπιστήμιο και μια από τις σημαντικότερες ερευνήτριες στον τομέα της Πολιτιστικής Διαχείρισης και των Διαπολιτισμικών Σχέσεων, η Χίλαρι Κάρτι, πρώην διευθύντρια του Arts Council του Λονδίνου και μέλος του πολιτιστικού προγράμματος Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο το 2012, ο Σεμπάστιαν Κάιζερ, πανεπιστημιακός καθηγητής στη Γερμανία και την Αυστρία, ερευνητής στον τομέα Διαχείρισης Πολιτισμού, Αθλητισμού και Εvent.
