Ολόκληρη η επιστολή παρακάτω:
Αξιότιμε πρόεδρε του δημοτικού συμβουλίου,
Ο κλάδος των ιχθυοκαλλιεργειών είναι ένας δυναμικός και εξαγωγικός κλάδος του πρωτογενούς τομέα που έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα στη χώρα μας. Το μεγάλο πρόβλημα της χωρικής οργάνωσης και διάρθρωσης του κλάδου δεν λύθηκε με το “Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών” το οποίο εγκρίθηκε από την κυβέρνηση με διαδικασίες βιαστικές και ύποπτες και συνάντησε τις δικαιολογημένες έντονες διαμαρτυρίες φορέων και τοπικών κοινωνιών. Μάλιστα, η προσφυγή 111 θιγόμενων φορέων στο ΣτΕ, ζητώντας την ακύρωσή του, αναβλήθηκε στις 5/6/2013 για τέταρτη φορά επειδή “η Διοίκηση δεν έχει αποστείλει τις απόψεις της επί του θέματος”.
Ειδικότερα στο νομό μας, είναι υπαρκτό και σημαντικό το ζήτημα της χωρικής οργάνωσης με γνώμονα τόσο τη διασφάλιση της ποιότητας του περιβάλλοντος όσο και τη δημιουργία ενός βιώσιμου κλάδου ενταγμένου αρμονικά στο πλέγμα των δραστηριοτήτων (τουριστική ανάπτυξη, αλιεία) που ασκούνται στην παράκτια ζώνη.
Πέραν του παραπάνω κεντρικού προβλήματος υπάρχουν και τα εξής σημαντικά ζητήματα:
α) Σύμφωνα με το “Σχέδιο Διαχείρισης Υδατικού Διαμερίσματος Ανατολικής Πελοποννήσου” το παράκτιο υδατικό σύστημα του Αργολικού Κόλπου βρίσκεται σε “μέτρια κατάσταση και η πίεση από τη δραστηριότητα της υδατοκαλλιέργειας είναι υψηλή” και προτείνεται “η παρακολούθηση των υδάτων σε τακτά χρονικά διαστήματα”.
β) Δεν υπάρχει αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης και των επιπτώσεων στο άμεσο και γειτνιάζον περιβάλλον λειτουργίας τους.
γ) Δεν υπάρχει καμία μελέτη και συστηματική παρακολούθηση των υδάτων, των θαλάσσιων ρευμάτων, της φέρουσας ικανότητας, των επιπτώσεων σε άλλες δραστηριότητες (τουρισμός, αλιεία) και εναλλακτικής χωροθέτησης.
δ) Είναι αδύναμοι και υποστελεχωμένοι οι αδειοδοτικοί και ελεγκτικοί μηχανισμοί, το βάρος της παρακολούθησης έχει εναποτεθεί στους ίδιους τους ρυπαίνοντες.
ε) Τελευταίο σε σειρά, όχι όμως και σε σπουδαιότητα και σε αξιοπιστία, με βάση και την ανωτέρω περιγραφείσα κατάσταση είναι οι καταγγελίες και οι διαμαρτυρίες της τοπικής κοινωνίας.
Με βάση τα παραπάνω, δεν υπάρχουν οι απαραίτητες “εγγυήσεις” ότι η αύξηση της δυναμικότητας των ήδη λειτουργουσών μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας δεν θα επηρεάσει αρνητικά τις υπόλοιπες οικονομικές δραστηριότητες και την ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής. Η ευθύνη για αυτό βαραίνει όσους, ενώ άλλα έλεγαν, ψήφισαν το συγκεκριμένο “φωτογραφικό” Χωροταξικό για τις Ιχθυοκαλλιέργειες και εμμένουν στις μνημονιακές δεσμεύσεις για αποψίλωση και κατεδάφιση του κράτους και άρα των δομών και υπηρεσιών που θα μπορούσαν να στηρίξουν ορθολογικές πολιτικές οι οποίες να υπηρετούν τις ανάγκες της παραγωγικής ανασυγκρότησης, της ισόρροπης ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος, εξασφαλίζοντας τη συναίνεση και την ενεργητική συμμετοχή στο σχεδιασμό της τοπικής κοινωνίας.
Άμεσα, θα πάρουμε πρωτοβουλίες ώστε το ΥΠΕΚΑ να αναλάβει τις ευθύνες του με βάση τα ζητήματα που τέθηκαν παραπάνω.
Σε αντίστοιχη κατεύθυνση θα μπορούσε να κινηθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση και η Περιφέρεια.
Με εκτίμηση,
Δημήτρης Κοδέλας
