Όπως ανακοίνωσε ο υφυπουργός Εργασίας της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, κ.Β. Κεγκέρογλου, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θα μπορούν πλέον να έχουν ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ που έχουν χάσει την ασφαλιστική τους ικανότητα με την προϋπόθεση ότι «είναι σε κίνδυνο η ζωή τους (π.χ. όσοι έχουν ανίατη αρρώστια ή οι έγκυες)».
Πριν από λίγες εβδομάδες όλοι διαβάσαμε για την περίπτωση του ασφαλισμένου του ΟΑΕΕ, όπου ήταν σοβαρά άρρωστος, αλλά το νοσοκομείο στο οποίο προσέφυγε δεν τον εισήγαγε λόγω μη ύπαρξης θεωρημένου βιβλιαρίου. Έτσι η κυβέρνηση άντλησε από το «αστείρευτο απόθεμα της κοινωνικής της ευαισθησίας» και αποφάσισε ότι αν κινδυνεύεις να πεθάνεις μπορεί να σου προσφέρει ασφαλιστική περίθαλψη. Έτσι ξαναέγραψε το Σύνταγμα το οποίο αναφέρει (Άρθρο 21, παρ.3) ότι «Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών» και εφαρμόζει ένα νέο Σύνταγμα στο οποίο «το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών όταν κινδυνεύουν να πεθάνουν». Πρέπει να φτάσει κανείς σ΄ αυτό το σημείο για να αποκτήσει το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα στην πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας.
Και αυτά στη θεωρία. Στην πράξη θα κινδυνεύει η ζωή και θα πρέπει να αποδείξουν οι άνθρωποι στη γραφειοκρατία τα αυτονόητα και στις περιπτώσεις αμφιβολίας να «χάνονται στην μετάφραση», όπως συνέβη τις τελευταίες μέρες με την υπόθεση της σύνδεσης του ρεύματος στα αδύναμα νοικοκυριά.
Αντί η κυβέρνηση να συνεχίζει τον αποκλεισμό από τις υπηρεσίες υγείας και την καταδίωξη των υπόλοιπων ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ και των οικογενειών τους και να τους υποβάλει σε ταπεινωτικούς διαχωρισμούς, ας ακολουθήσει τη λύση που προτείνει η ΔΡΑΣΗ: Να διαχωριστεί η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από την συνταξιοδοτική ασφάλιση και να συνεχίζεται κανονικά για όλους όσους την πληρώνουν. Και από εκεί και πέρα να ισχύσουν όσα ισχύουν για τους πολίτες που δεν έχουν περίθαλψη οι όποιες ειδικές ρυθμίσεις όπως αυτή που ακολουθείται με χρήματα του ΕΣΠΑ, ή όποια άλλη η κυβέρνηση επιλέγει.
