Την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου συζητήθηκε στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου το Σχέδιο Νόμου: “Κύρωση των Συμφωνιών Τροποποίησης των Συμβάσεων Παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων και ρύθμιση συναφών θεμάτων”.
Ο βουλευτής Αργολίδας, Δημήτρης Κοδέλας, στην τοποθέτησή του αναφέρθηκε στα εξής ζητήματα:
- Οι Συμβάσεις Παραχώρησης είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα διαπλοκής.
- Ο χαρακτήρας τους είναι ληστρικός και επιβιβεβαιώνεται το κίνημα των Διοδίων.
- Είναι επενδύσεις μηδενικού ρίσκου αφού το Δημόσιο εγγυάται ακόμα και τα κέρδη τους.
- Είναι επενδύσεις με ελάχιστα ιδιωτικά κεφάλαια από τους παραχωρησιούχους.
- Για την εμπλοκή των έργων η κυβέρνηση αναγνώρισε ευθύνη μόνο στο Δημόσιο και όχι στις παραχωρησιούχους οι οποίες από τις Συμβάσεις του 2007 δεσμεύονταν ότι: “είναι ευθύνη των παραχωρησιούχων η διασφάλιση της χρηματοδότησης”.
- Η κυβέρνηση έδωσε αποζημιώσεις εκατομμυρίων ευρώ, όσα απαίτησαν οι εργολάβοι, ενώ ο λαός υποφέρει.
- Επικαλείται με κυνισμό λόγους “ανωτέρας βίας” για το σταμάτημα των έργων, εννοώντας την κρίση και τη μείωση εσόδων των εργολάβων από διόδια, όμως δεν αναγνωρίζουν λόγους “ανωτέρας βίας” για τους μικρομεσαίους δανειολήπτες, τις επιχειρήσεις και τις οικογένειες που στενάζουν, δεν αναγνωρίζουν λόγους “ανωτέρας βίας” για τους πολίτες που καλούνται να πληρώσουν όλο και πιο πανάκριβα διόδια.
- Σε σχέση με τα διόδια έχουμε τις εξής “πρωτοτυπίες”: α) Διόδια πριν ολοκληρωθούν τα έργα, β) Διόδια για δρόμους που έχουν σταματήσει τα έργα, γ) Διόδια με συνεχείς αυξήσεις εμποδίζοντας τη μετακίνηση των πολιτών και επιβαρύνοντας το κόστος μεταφορών.
- Να πει η κυβέρνηση στους εργολάβους, που με τις συμβάσεις αυτές παίρνουν κι άλλα χρήματα και δεν πληρώνουν τίποτα από την τσέπη τους, να αποσύρουν τις διώξεις απέναντι σε πολίτες του Κινήματος των Διοδίων. Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει το Κοινοβούλιο είναι να ψηφιστεί τροπολογία που να σταματά τις άδικες και παράλογες διώξεις.
Αναλυτικά η τοποθέτηση:
Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Κουτσούκος, πριν, χαρακτήρισε την πρώτη Σύμβαση του 2007 λεόντεια και θα συμφωνήσω με αυτό τον χαρακτηρισμό. Υπάρχει όμως ένα ερώτημα. Γιατί μία Σύμβαση είναι λεόντεια; Είτε είναι ανικανότητα είτε πρόθεση, επομένως διαπλοκή. Η δική μου εκτίμηση είναι για το δεύτερο, γιατί έχουμε να κάνουμε με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα διαπλοκής ανάμεσα στην πολιτική εξουσία, σε εργολάβους και πολυεθνικές και σε Mέσα Eνημέρωσης που επίσης έχουν σχέση με τους εργολάβους.
Επίσης, στο θέμα των “λεόντειων συμβάσεων”, πλέον αποδεικνύεται πανηγυρικά τόσο ότι είναι λεόντειες όσο και ότι είναι ληστρικός ο χαρακτήρας τους και οι συμβάσεις αυτές, όπως έχει αναδειχθεί και από το κίνημα που πολλοί λοιδόρησαν κατά του χαρατσιού των διοδίων, που χιλιάδες κόσμος σε όλη τη χώρα διεκδικούσε πραγματικά να μην πληρώνει αυτά τα υπέρογκα διόδια για να κάνει τις διελεύσεις που ήταν απαραίτητες.
Τα περίφημα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα γίνονται όλο και πιο χρηματοδοτούμενα από το κράτος και από τους πολίτες.
Πιο ειδικά μιλάμε για επενδύσεις μηδενικού ρίσκου καθότι αποδεικνύεται αυτό και από τις τροποποιημένες, αναθεωρημένες συμβάσεις – δώρο για τους εργολάβους που φέρατε. Επίσης, από το ότι σε προηγούμενες συμβάσεις, τουλάχιστον δύο και σίγουρα στο ΜΟΡΕΑ που αφορά την Πελοπόννησο, προβλεπόταν από την προηγούμενη σύμβαση επιδότηση λειτουργίας, δηλαδή εάν τα έσοδα από τα διόδια είναι κατώτερα των αναμενομένων, θα έπαιρνε επιδότηση ο εργολάβος για να είναι εγγυημένα τα κέρδη του, ενώ στη σημερινή αναθεώρηση των συμβάσεων που φέρνετε εδώ, το δημόσιο ξανά εγγυάται τα κέρδη των εργολάβων. Έτσι, όχι απλά δεν έχουν ρίσκο να χάσουν, αλλά αντίθετα εγγυούμαστε τα κέρδη τους.
Σας διαβάζω τι αναφέρεται στην αναθεώρηση: «το δημόσιο δεσμεύεται για την κάλυψη των δαπανών λειτουργίας τους και εξυπηρέτηση των δανειακών συμβάσεων, όπως αυτές θα τροποποιηθούν καθώς και για την επίτευξη εύλογης απόδοσης της δεσμευτικής απαίτησης του παραχωρησιούχου», εφόσον τα Καθαρά Έσοδα δεν επαρκούν! Επομένως, εάν δεν πάνε καλά τα κέρδη τους, θα τα πληρώσουμε εμείς.
Επίσης, δεν μιλάμε για ιδιωτικές επενδύσεις, διότι δεν υπάρχουν ιδιωτικά κεφάλαια. Είναι ελάχιστα τα ιδιωτικά κεφάλαια από τον παραχωρησιούχο που μπαίνουν. Αλήθεια, ποια είναι η χρηματοδοτική συμβολή των παραχωρησιούχων; Ήταν 10% στις προηγούμενες συμβάσεις, πόσο έχει φτάσει τώρα; Δεν βάζουν λεφτά, αλλά έχουν τη διαχείριση των δρόμων, ενώ αυτό ουσιαστικά πληρώνεται από το δημόσιο και από δανεισμό.
Το δεύτερο σημείο είναι το σκάνδαλο της διαχείρισης της εμπλοκής των έργων και η πλήρης ενδοτικότητα στις απαιτήσεις των εργολάβων, ενώ ακόμα και αυτές οι συμβάσεις έλεγαν ότι ¨είναι ευθύνη των παραχωρησιούχων η διασφάλιση της χρηματοδότησης¨. Εσείς αναγνωρίσατε μόνοι σας ευθύνες μόνο στο Δημόσιο και καμία ευθύνη στους παραχωρησιούχους. Δεν ζητήσατε ευθύνες και αποζημιώσεις, διότι διακόπηκαν τα έργα λόγω έλλειψης χρηματοδότησης, ως γεγονός αθέτησης παραχωρησιούχου.
Επίσης, δώσατε πολύ εύκολα όλα όσα σας ζήτησαν και απαίτησαν οι εργολάβοι. Εν μέσω κρίσης που ο λαός υποφέρει, δώσατε 400 εκατ. που προτάθηκαν από τον «ανεξάρτητο» μηχανικό που για τη λέξη «ανεξάρτητο» κάντε μας μια επεξήγηση, από ποιον πληρώνεται και πόσο ανεξάρτητος μπορεί να είναι;
Επίσης, πείτε μας εάν έχουν ελεγχθεί αυτά τα 400 εκατ. και από ποιον, αυτές οι απαιτήσεις; Αν υπάρχουν υπογραφές από υπηρεσίες του Υπουργείου και να μας δώσετε τα σχετικά έγγραφα.
Επίσης, ακούστηκε και από άλλους συναδέλφους, τα 91 εκατ. για την Ολυμπία, τα 68 εκατ. για τον ΜΟΡΕΑ, θα θέλαμε την ακριβή τεκμηρίωση γι’ αυτά που πληρώθηκαν.
Επίσης, θα θέλαμε μια απάντηση στο εάν ισχύει, γιατί σύμφωνα με απαντήσεις στις ερωτήσεις μας έτσι προκύπτει, ότι οι παραχωρησιούχοι έχουν εισπράξει από δημόσιο και διόδια ποσά μεγαλύτερα του κόστους κατασκευασθέντος έργου. Αυτό προκύπτει, και αν μας λείπει κάτι από τον υπολογισμό, παρακαλώ αναλυτικά να μας το αναφέρετε.
Επίσης, δεν αναφέρετε ότι το 1,2 δις από το ΕΣΠΑ θα στερηθούν μικρά και μεσαία έργα υποδομής σε όλη τη χώρα.
Τέταρτο σημείο είναι ότι επικαλείστε λόγους ανωτέρας βίας. Πραγματικά αυτό είναι κυνισμός. Ανωτέρα βία η κρίση, την οποία εσείς δημιουργήσατε και εσείς με καταστροφικό τρόπο διαχειριστήκατε. Ανωτέρα βία για τους εργολάβους, όπου το δημόσιο υποχρεούται να τους επιδοτήσει, αλλά όχι ανωτέρα βία για τον μικρομεσαίο δανειολήπτη και τις οικογένειες που πραγματικά στενάζουν στη χώρα μας. Οι λόγοι ανωτέρας βίας άραγε δεν αφορούν και αυτούς που καλούνται να πληρώσουν πανάκριβα και όλο αυξανόμενα διόδια; Παρακαλώ θέλω μία απάντηση και σ’ αυτό.
Πέμπτο ερώτημα σε σχέση με τα διόδια που έχουμε κάποιες πρωτοτυπίες:
Πρώτη πρωτοτυπία είναι ότι πληρώνουμε διόδια πριν ολοκληρωθούν τα έργα. Χωρίς να έχεις κατασκευασμένο δρόμο με όλα τα προβλεπόμενα σε επίπεδο ασφάλειας και άνεσης σε αυτόν, πληρώνεις διόδια.
Δεύτερο, ενώ είχαν σταματήσει τα έργα, πληρώναμε επίσης διόδια, τη στιγμή που οι δρόμοι ήταν σε χειρότερη κατάσταση και από αυτή που ξεκίνησαν και που ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη και χάθηκαν πολλές ζωές. Αναγκάζονταν οι άνθρωποι λοιπόν να πληρώνουν διόδια για δρόμους που δεν επενδυόταν εκείνη την περίοδο ούτε ένα ευρώ, απλά μαζεύονταν λεφτά από τους εργολάβους. Αυτό δεν είναι σκάνδαλο;
Τρίτον, έχουμε πλέον πανάκριβα διόδια και ανάπτυξη με πανάκριβα διόδια είναι λίγο οξύμωρο. Επίσης, μπορεί να μετακινηθεί εύκολα ο πολίτης σήμερα ή λαμβάνει υπόψη του το κόστος των διοδίων; Είναι αυτό περιορισμός της μετακίνησης των ανθρώπων εντός της χώρας, πράγμα κατοχυρωμένο από το σύνταγμα ως δικαίωμα; Τι συζητάμε για “ανάπτυξη”, όταν ακόμα και τα διόδια μαζί με τα καύσιμα αποτελούν ένα τεράστιο κόστος στα μεταφορικά, τα οποία επωμίζεται στο τέλος ο καταναλωτής.
Τέλος, θα ήθελα να κλείσω με το εξής.
Κύριε Υπουργέ, έχετε προφανώς τη λογική σας, τους σκοπούς σας και φέρνετε αυτή την αναθεώρηση των συμβάσεων. Το ελάχιστο που μπορείτε να κάνετε είναι - επειδή αυτές οι επιχειρήσεις, οι παραχωρησιούχοι έχουν κινηθεί νομικά ενάντια σε πολίτες που κινητοποιήθηκαν συλλογικά και παλαϊκά, θα έλεγα, μαζί με δήμους, εργατικά κέντρα και φορείς, ειδικά στη βορειοανατολική Αττική, στη Φθιώτιδα και σε όλη τη χώρα - απαιτώντας υπέρογκα ποσά για διαφυγόντα υποτίθεται κέρδη, να πείτε σ’ αυτές τις εταιρείες που σήμερα έρχονται εδώ και θα πάρουν και άλλα χρήματα και δεν θα πληρώσουν τίποτα από τη τσέπη τους, να αποσύρουν αυτές τις κατηγορίες και το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε εμείς ως Κοινοβούλιο είναι να περάσουμε μία τροπολογία, η οποία πραγματικά να σταματάει την άδικη και παράλογη εμπλοκή με αυτό τον τρόπο αυτών των ανθρώπων που μπορεί να καταστρέψει τις ζωές τους εάν επιμείνουν αυτοί οι εργολάβοι, που τόσα τους δίνουμε, να τους κυνηγούν.
