"Βρε ζωή φαρμάκια στάζεις..." έτσι δεν λέει το άσμα !!!!
Αυτό μου ήρθε στο νου, μόλις είδα την παλιά φωτογραφία από το εργοστάσιο Πελαργός που ανέβασε χρήστης στο facebook.
Και συνάμα τα αυτιά μου άκουσαν την μουσική από το τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα και θυμήθηκα τους αγώνες, την φτώχεια (σε όλα τα επίπεδα) του κόσμου την εποχή εκείνη, που τα έζησα και τους θυμάμαι αυτούς τους ανθρώπους, που έπνιγαν, την κούραση; τον πόνο; το παράπονο; ποιος ξέρει...σε κάτι τέτοια τραγούδια ύμνους!!!
Τι να πω...δεν ξέρω, ...αν και το επίπεδο ανέβηκε (σκατά στα μούτρα μας) η φτώχεια ειναι πάντα φτώχεια!!!
