Ακόμα προσφέρθηκε στον χριστό Όταν ο χριστός από την έρημο πήγε στην πόλη της Ιεριχούς κουρασμένος και διψασμένος καθώς ήταν βλέποντας τα τοίχοι της Ιεριχώ από μακριά κάθισε σε έναν βράχο να ξεκουραστεί. Ο καυτός αέρας της ερήμου πέρασε στα πόδια του ένα ξηρό φυτό. Το φυτό καθώς άγγιξε τα πόδια του χριστού ξεραμένο καθώς ήταν ήρθε στην ζωή, πρασίνισε και πάνω στα φύλλα του έβγαλε μερικές δροσοσταλιές. Ο μύθος θέλει τον χριστό να παίρνει στα χέρια του αυτές της δροσοσταλιές και να βρέχει τα ξεραμένα από την ζέστη χείλι του δίνοντας την ευλογία του σε αυτό το φυτό για λίγες στιγμές δροσιάς που του πρόσφερε.
Πιο συγκεκριμένα, όταν οι συνθήκες για να ευδοκιμήσει δεν είναι οι κατάλληλες (δηλαδή υπάρχει ξηρασία στο φυσικό του περιβάλλον) μαζεύει τις ρίζες του και τα κλαδιά του και γίνεται μια ξερή καφετιά μπάλα που αφήνεται στον άνεμο.
Μόλις βρεθεί σε υγρασία «μεταμορφώνεται» σε ένα καταπράσινο εντυπωσιακό φυτό που διατηρείται για αρκετό χρόνο και μπορεί ακόμη και να ανθίζει, ενώ ο κύκλος αυτός της ζωής του επαναλαμβάνεται για χρόνια… Μέσα σε λίγες ώρες γίνεται καταπράσινο ενώ στην τελική του μορφή θυμίζει ένα μεγάλο ανοιχτό «τριαντάφυλλο» πράσινου χρώματος! Μόλις το νερό τελειώσει το φυτό «μαζεύεται» ξανά και ξεραίνεται, φτάνοντας πάλι στην πρότερη μορφή του. Όποτε και αν του ρίξουμε νερό θα ξεκινήσει την ίδια διαδικασία από την αρχή.
Μαγικό ή θαυμαστό, όπως κι αν το χαρακτηρίσετε, το «Ρόδο της Ιεριχούς» εκπλήσσει με τις ιδιότητές του, αποτελώντας -αν μη τι άλλο- σύμβολο της αιωνιότητας, της μακροζωίας, του άφθαρτου και του αθάνατου της ψυχής!
