Στον Κρατικό Προϋπολογισμό αποτυπώνεται αφενός μεν η συνέχιση της φοροεπιδρομής στα λαϊκά στρώματα, ιδιαίτερα τους αυτοαπασχολούμενους και τους επαγγελματίες και αφετέρου η νέα μείωση των κρατικών δαπανών για Παιδεία, Υγεία, για τις επιχορηγήσεις των Ασφαλιστικών Ταμείων και των ΟΤΑ.
Η επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος είναι το αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής και σηματοδοτεί την κρατική στήριξη προς όφελος του κεφαλαίου.
Στον Κρατικό Προϋπολογισμό αναδεικνύεται η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης για την επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών. Αυτές οδηγούν σε νέες ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, σε χιλιάδες απολύσεις από τον δημόσιο τομέα, σε ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Μέσα από την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, τις ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας επιχειρείται η βελτίωση του επιχειρηματικού και επενδυτικού περιβάλλοντος προκειμένου να επιτευχθεί η ανάκαμψη της οικονομίας από το 2014.
Μια ανάκαμψη αναιμική και αβέβαιη, βασισμένη στα αποκαΐδια των εργασιακών συνθηκών.
Τα μεγέθη του Κρατικού Προϋπολογισμού έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Η κατάληξη της διαπραγμάτευσης με την τρόικα θα οδηγήσει στην οριστικοποίησή τους και σε νέα αντιλαϊκά μέτρα. Διαπραγματεύσεις που αντανακλούν την αδυναμία της αστικής διαχείρισης της κρίσης, τις αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα για το ποιο από αυτά θα ενισχύσει τις θέσεις του.
Συνολικά, ο Κρατικός Προϋπολογισμός αποτελεί ένα ακόμα κρίκο στην αλυσίδα της αντιλαϊκής επίθεσης, που υπηρετεί τη δημοσιονομική προσαρμογή, τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, μιας επίθεσης χωρίς ημερομηνία λήξης.
