Είκοσι τρία χρόνια πέρασαν από το χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη του ’91. Από το βράδυ που οι παρακρατικοί λοστοί έβαλαν σημάδι τη ζωή και τη γνώση. Ο Νίκος Τεμπονέρας το βράδυ 9 Γενάρη 1991 δεν είχε αποφασίσει να γίνει ήρωας, πλήρωσε όμως με την ίδια τη ζωή του, την υπεράσπιση των μαθητών του, την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας.
Δολοφονήθηκε, από χέρια φασιστών, ακριβώς επειδή ύψωσε το ανάστημα του απέναντι στον αυταρχισμό και την παρακρατική βία. Κάθε χρόνο, στις 8 του Γενάρη η συλλογική μας μνήμη στρέφεται στα τραγικά γεγονότα της Πάτρας και στη θυσία του αείμνηστου Καθηγητή. Ολόκληρη η ελληνική Νεολαία τιμά όλα αυτά τα είκοσι τρία χρόνια τη μνήμη του Νίκου Τεμπονέρα με τους αγώνες της και δεν υπάρχει διαδήλωση που να μη μνημονεύεται το όνομά του, μαζί με εκείνα του Πέτρουλα και του Λαμπράκη. Γιατί κάθε Αγωνιστής, όπως ο Νίκος Τεμπονέρας , ζει και δικαιώνεται στους κοινωνικούς αγώνες του λαού μας.
Ιδίως σήμερα , που σε συνθήκες υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου του λαού, η αξία του Αγώνα για την υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών, για μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης, είναι το δίχως άλλο, αναγκαία και σημαντική. Αγωνιζόμαστε για την υπεράσπιση και διαρκή ενίσχυση και αναβάθμιση του Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα της Παιδείας μας. Αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα της Νέας Γενιάς. Το δικαίωμα στη μόρφωση, το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα σε μία ζωή με αξιοπρέπεια…. Ας γίνει η φετινή επέτειος ένα εφαλτήριο για πιο ώριμους, συλλογικούς και αποτελεσματικούς αγώνες ενάντια σε αυτούς που γεννούν τη δυστυχία των λαών. Όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε τα σχέδια που μας επιφυλάσσουν για το μέλλον μας. Αυτή τη φορά χωρίς νεκρούς αγωνιστές. Άλλωστε, μέσα από τους δικούς μας αγώνες « Ζει , ζει ο Τεμπονέρας ζει » !
