Η όξυνση της κρίσης ξεσκεπάζει στα μάτια όλο και μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού που δοκιμάζεται πως κοινός παρονομαστής των θυμάτων της βάρβαρης πολιτικής ΕΕ-Κυβέρνησης είναι η φτώχεια και η εξαθλίωση. Και ή φτώχεια δεν κάνει διάκριση σε Έλληνες και μετανάστες. Για τους Έλληνες εργάτες είναι τα μαγκάλια της φωτιάς, για τους μετανάστες εργάτες είναι τα παγωμένα νερά του Αιγαίου.
Φρίκη και οργή προκαλεί ο χαμός 12 προσφύγων, 9 παιδιών/βρεφών και 3 γυναικών, ανοικτά στο Φαρμακονήσι, με άμεση συνέργεια του Λιμενικού που ρυμουλκούσε το σκάφος τους. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες και τις καταγγελίες των διασωθέντων τη στιγμή που το Λιμενικό τραβούσε το σκάφος των προσφύγων προς την Τουρκία (πραγματοποιούσε δηλαδή «επαναπροώθηση») άντρες του λιμενικού τους κλωτσούσαν στη θάλασσα ενώ και μετά το βούλιαγμα της βάρκας αδιαφόρησαν για τις ανθρώπινες ζωές ακόμη και των παιδιών.
Δεν πρόκειται για «κακιά στιγμή». Το δρόμο γι΄ αυτό τον κατήφορο χάραξε ο ίδιος ο αρχηγός της ΕΛΑΣ δίνοντας οδηγίες «κάντε τους το βίο αβίωτο», ενώ και ο απαράδεκτος υπουργός των Εφοπλιστών Μ. Βαρβιτσιώτης μίλησε για «χαζή εκμετάλλευση» της τραγωδίας και είπε πως κανείς «δεν θέλει να ανοίξουμε τις πύλες»! Κλειστές οι πύλες λοιπόν και εννιά παιδιά και τρεις γυναίκες νεκροί!
Οι δηλώσεις Βαρβιτσιώτη αποδεικνύουν ότι η στοχοποίηση των προσφύγων αποτελεί κυβερνητική απόφαση, στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΕ για την «Ευρώπη-Φρούριο», όπως εκφράζεται μέσω ΦΡΟΝΤΕΞ και της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ. Είναι φανερό ότι στα πλαίσια του καταμερισμού της ΕΕ η ελληνική κυβέρνηση έχει χρεωθεί το ρόλο του εκτελεστικού οργάνου που οδηγεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και το θάνατο στα νερά του Αιγαίου ή στα ναρκοπέδια του Έβρου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση της υπερεκμετάλλευσης της εργασίας, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και του πολέμου, του ρατσισμού και της καταστολής, έχει σαν κορωνίδα του άθλιου πολιτισμού της τις Λαμπεντούζες, τα Φαρμακονήσια, τις Αμυγδαλέζες, τον «Ξένιο Δία» και τα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας.
