Δεν ειναι σκόπιμο να διεκτραγωδηθεί, και από εδώ, η κατάντια του εργαζόμενου ελληνα, αλώστε γιαυτό είναι μισθωμένα τα παπαγαλάκια των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Και στην ελλαδα ειναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να ανεχτεί την ύπαρξη της εργατιάς, της μικρής αγροτιάς και των μικρομεσαίων επαγγελματοβιοτεχνοεμπόρων. Πολύ περισσότερο απεχθάνεται τη νεολαία με υψηλό μορφωτικό και τεχνολογικό επίπεδο. Αυτός ο κοινωνικός ρατσισμός είναι μέσα στον ορισμό της εννοιας «καπιταλιστικη αναπτυξη».
Ο καπιταλισμος ολους αυτους τους εχει αναγκη για να μπορει να απομυζα κερδη για τους ανεργους τεμπεληδες καπιταλιστες. Μονο που τους θελει χωρις νοημοσυνη (κοινωνικη). Τους θεωρει σαρκινα εργαλεια… (βασικη αιτια αναπτυξης της ρομποτικης…).
Ελα μου ομως που αυτοι επιμενουν ναναι ανθρωποι !
Οπως και να το κανεις ο σημερινος ξεπεσμος των εργαζομενων αποτελει προϋποθεση ωστε να παψουν να σκεφτονται εαυτουλικα και οικογενειακα (εμεις και τα παιδια μας). Το πολιτικο προσωπικο των καπιταλιστων εχει πλεον εντολες να μη ξοδευει στα ρουσφετια της αυταπατης και της χιμαιρας για κοινωνικη ανελιξη στους πειθαρχικους, εργατικους, προθυμους μισομορφωμενους αγροτοεργατες. Ταφεντικα τωρα τρωνε ακομα και τα ψιχουλα, που πριν τα μοιραζαν οι πολιτικοι λακεδες τους…
Αυτη η μαζικη διανομη δυστυχιας εχει σπειρει την απαισιοδοξια (ετσι το λενε τωρα). Στην ουσια ομως είναι η αναγκη για νεα οραματα, αφου τα καπιταλιστικα ξεφτισανε…
Η οικονομικη μεταναστευση-ξεριζωμα των νεων (επιστημονων και μη) στις καπιταλιστικες μητροπολεις, απομυθοποιει το ονειρο του ευκολου και γρηγορου νοικοκυρεματος, ουτε την ντοπια ανεργια μειωνει θεαματικα (κι εκει καπιταλισμο εχουν…), και τον τοπο μας αποστερουν από τα παιδια του…
ΕΛΑ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ !
Και μεσα στην παραζαλη που μας εχουν οδηγησει, την ωρα που μας πνιγει η αδικια, η αγανακτηση, η δυστυχια, το αδιεξοδο…
Αηδιαζουμε με την ξετσιπωτη επιμονή να μας «σωζουν» αυτοι – οι ιδιοι- που εφαρμοζοντας τις εντολες των, καπιταλιστων, εργοδοτων τους μας οδηγησαν και σαυτο το αδιεξοδο;
Όταν κανουμε θυσιες για να ξεπληρωσουμε χαρατσια, φορους, φως, νερο, θερμανση γεωργικα εφοδια. Να εξασφαλισουμε φαϊ και δουλεια. Κοροϊδευομαστε ακομη πως θα ερθουν καλυτερες μερες;
Σκεφτομαστε καθολου ότι ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΞΑΜΕ, που τους αναθεσαμε να μας εκπροσωπουν, για να μπορουν αυτοι να «παιζουν φουλ επιθεση» στη ζωη μας;
Περναει καθολου από το μυαλο μας ότι για το μελον, το δικο μας, και του τοπου ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΘΕΤΟΥΜΕ σε «τιμιους», «ικανους», «αληλεγγυους», «αριστερους», «ανανηψαντες μετανοιωμενους», «ισοβιους επαγγελματιες της εκπροσωπησης», «νεους πολυγλωσους αδιαλακτους αριστερους διαπραγματευτες», «ευκαιριακους εκτονωτες - αντιευρωπαϊστες», φασιστες και ναζι ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ;
Αναλογιζομαστε οτι, σημερα, πληρωνουμε πανακριβα την κουτοπονηρη σταση μας για «μικροεξυπηρετησεις…» απο τους τεχνικους της εξουσιας;
Γενιεται μεσα μας η διαθεση να τους παραμερισουμε και να παρουμε –επιτελους – η καθε μια ο καθενας την τυχη μας στα χερια του; ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΣΩΣΕΙ Ο ΚΑΘΕΙΣ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ; …
Αναλογιστηκες ποτέ ότι με το να προσθεσεις την δικη σου μοναξια στις οργανωμενες δυναμεις της εργατιας (εργαζομενης και ανεργης), της μικρης αγροτιας και των μικρομεσαιων επαγγελματοβιοτεχνοεμπορων, δεν γινεσαι ηρωας (με ολες τις αρνητικες συνεπειες)…, ουτε ρομαντικος αντικαπιταλιστης.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΕΣΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΥΠΑ … ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΤΡΥΠΑ. ΣΤΟΝ ΚΟΡΦΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΚΑΙ ΣΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ!
γιωπαπ
