Οι κινητοποιήσεις των φτωχών και μεσαίων αγροτών, που βρίσκονται σε εξέλιξη, πρέπει να βρουν αμέριστη συμπαράσταση από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Δεν είναι μόνο ζήτημα αλληλεγγύης στο δίκαιο αγώνα που κάνουν για να επιβιώσουν, απέναντι στα εξοντωτικά μέτρα που τους επιβάλλουν κυβέρνηση και ΕΕ, στην καταστολή και την τρομοκρατία, στον «κοινωνικό αυτοματισμό» που πάνε να καλλιεργήσουν σε βάρος τους και σε βάρος συνολικά των λαϊκών αγώνων. Ο αγώνας που δίνουν οι αγρότες αφορά συνολικά το λαό, πρώτα απ' όλα επειδή συνδέεται με το ζήτημα παραγωγής διατροφικών προϊόντων που είναι ζήτημα πρώτης γραμμής για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
Τα μέτρα που προωθούνται στο πλαίσιο της ΚΑΠ έχουν στόχο να ενισχύσουν την κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων στην αγροτική παραγωγή, στην παρασκευή και τη διακίνηση των τροφίμων, που θα γίνονται από μεγάλες καπιταλιστικές καθετοποιημένες μονάδες. Για να γίνει αυτό, η γη και η παραγωγή θα πρέπει να συγκεντρωθούν σε ακόμα λιγότερα χέρια. Αυτή είναι η τάση που διαγράφεται στην Ελλάδα, από τη δεκαετία ακόμα του '80, στο πλαίσιο της ΕΕ και θα επιταχυνθεί με την ΚΑΠ 2014 - 2020.
Πλευρές αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής είναι το φορολογικό, που εξοντώνει τους αγρότες, επειδή προστίθεται στα απανωτά χαράτσια, στην αύξηση του κόστους παραγωγής και τη μείωση των τιμών παραγωγού. Τον ίδιο σκοπό υπηρετεί το νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που ψηφίστηκε τον περασμένο μήνα, για την αυστηροποίηση των όρων αδειοδότησης των κτηνοτροφικών μονάδων, σε βάρος των μικρών κτηνοτρόφων. Το νομοσχέδιο περιείχε ακόμα και μέτρα που απαλλάσσουν τις μεγάλες επιχειρήσεις από υποχρεώσεις που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία, η οποία μπαίνει σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
Οσο η αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή και διακίνηση των τροφίμων ελέγχονται από τα μονοπώλια και υποτάσσονται στους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους, τόσο θα ενισχύονται οι αγροτοκαπιταλιστές, τόσο θα διαιωνίζεται η παραγωγή αγροτικών προϊόντων με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Να γιατί ο αγώνας για την επιβίωση των φτωχών και μεσαίων αγροτών, για να είναι αποτελεσματικός, πρέπει να στρέφεται ενάντια στην ΕΕ των μονοπωλίων, στις κυβερνήσεις και τα κόμματα που υπηρετούν τη στρατηγική της, ανεξάρτητα από μείγμα διαχείρισης.
Αλλωστε, οι ποσοστώσεις και οι άλλες δεσμεύσεις που προκύπτουν από την ΚΑΠ είναι από τα βασικά εργαλεία για τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λιγότερα χέρια.
Σήμερα, υπάρχουν οι προϋποθέσεις για παραγωγή φτηνών και ποιοτικών προϊόντων, που θα ικανοποιεί τις διατροφικές ανάγκες του λαού, θα εξασφαλίζει δουλειά στους αγρότες και λαϊκή ευημερία. Ο παραγωγικός συνεταιρισμός που προτείνει το ΚΚΕ, δίπλα στον κοινωνικοποιημένο κρατικό τομέα της αγροτικής παραγωγής, μπορεί να εξασφαλίσει δουλειά και ποιότητα ζωής στην αγροτική οικογένεια. Η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, μεταξύ αυτών και στον κλάδο των τροφίμων, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, είναι η μόνη που μπορεί να λύσει το διατροφικό ζήτημα προς όφελος του λαού.
Τ. Ε. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ του ΚΚΕ
