Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας δέχθηκε βαρύτατο πλήγμα καθώς αντιμετωπίζει την εφιαλτική αύξηση της ανεργίας και τις μειώσεις μισθών, εκείνων που ακόμη απέμειναν να εργάζονται, βιώνοντας πλέον συνθήκες ακραίας φτώχειας. Την εικόνα συμπληρώνουν οι δεκάδες χιλιάδες κλειστές μικρομεσαίες επιχειρήσεις και η καταστροφή παραδοσιακών παραγωγικών
κλάδων της οικονομίας.
Αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται από την Κυβέρνηση και σχεδιάζεται από την ίδια, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ εκφράζοντας κυρίως τα συμφέροντα του τραπεζικού αλλά και του μεγάλου μονοπωλιακού κεφαλαίου, δεν έχει τη συναίνεση της κοινωνίας και ο μοναδικός τρόπος για να επιβληθεί είναι η ένταση του αυταρχισμού, η καταπάτηση των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων και η αστυνομική καταστολή.
Γνωρίζουμε καλά πως η Κυβέρνηση θα συνεχίσει αυτή την πολιτική. Οι εξαγγελίες της ανάπτυξης που υπόσχεται δεν είναι παρά ένα ακόμα επικοινωνιακό τέχνασμα. Αν οι κοινωνικές αντιστάσεις δεν σταθούν εμπόδιο, θα συνεχίζεται και θα εντείνεται η προσπάθεια βίαιης αναδιανομής του πλούτου προς τις οικονομικές ελίτ, μετατρέποντας τη χώρα σε κοινωνική έρημο.
Ο Δημόσιος Τομέας αποτέλεσε το πρώτο θύμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Οι μειώσεις μισθών που φθάνουν το 50% και η ραγδαία μείωση του αριθμού των εργαζομένων, συνθέτουν την εικόνα υποβάθμισης των υπηρεσιών. Παράλληλα, η εφαρμογή της διαθεσιμότητας σε μια σειρά από νευραλγικούς τομείς (Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση, Τοπική Αυτοδιοίκηση) οδηγούν σε διάλυση τα υπολείμματα του κοινωνικού κράτους, τη στιγμή που όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας στρέφονται στις δημόσιες υπηρεσίες προκειμένου να μην τεθούν στο κοινωνικό περιθώριο.
Στις 22 Μαρτίου 2014 οι εργαζόμενοι που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα πριν από 8 μήνες (σχολικοί φύλακες, καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης και εργαζόμενοι σε Υπουργεία) θα οδηγηθούν σε απόλυση, έναν αιώνα μετά τις τελευταίες απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων. Θα προστεθούν στους περίπου 1,5 εκατομμύρια ανέργους του ιδιωτικού τομέα. Θα είναι απλά η αρχή μιας μακάβριας ακολουθίας, που από μήνα σε μήνα θα προσθέτει χιλιάδες νέους ανέργους από όλους τους τομείς του Δημοσίου
(στα τέλη Μαΐου τελειώνει το 8μηνο διαθεσιμότητας των Δημοτικών Αστυνόμων και υπαλλήλων άλλων Υπουργείων).
Ταυτόχρονα οι ήδη αποσαρθρωμένες δομές του Δημοσίου θα δοθούν βορά στα κερδοσκοπικά συμφέροντα με κόστος πολλαπλάσιο για τους φορολογούμενους, με κακοπληρωμένους και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενους.
Η επίκληση της παθογένειας του Δημοσίου είναι προσχηματική. Ο προωθούμενος μετασχηματισμός αποσκοπεί στις απολύσεις των εργαζομένων και στην εκχώρηση τομέων της δημόσιας διοίκησης και κοινωνικών αγαθών στον ιδιωτικό τομέα.
Το Νομοσχέδιο του ΥΔΜΗΔ που βρίσκεται προς ψήφιση στη Βουλή είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για τις πραγματικές προθέσεις της Κυβέρνησης αναφορικά με το Δημόσιο Τομέα. Αρκεί η απλή ανάγνωσή του για να γίνει αντιληπτό πως οδηγεί στον ασφυκτικό έλεγχο του Δημοσίου από τους κομματικούς - πελατειακούς μηχανισμούς με την παράλληλη εκχώρηση κρίσιμων τομέων στον ιδιωτικό τομέα. Στο όνομα της ατομικής αξιολόγησης εισάγεται η υποχρεωτική ποσόστωση. Με αυτό
το τρόπο το 15% των Δημοσίων Υπαλλήλων, κάθε φορά, θα αποτελεί την ανεξάντλητη «δεξαμενή» των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων του επόμενου διαστήματος. Η ίδια μεθόδευση επιχειρείται με την ενσωμάτωση νομοθετικής ρύθμισης (άρθρο 43) για τον επανέλεγχο της μετατροπής των συμβάσεων χιλιάδων εργαζομένων σε αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ). Η πραγματική πρόθεση της εκ των υστέρων αλλαγής των όρων της μετατροπής αυτής, είναι ότι με αυτόν τον τρόπο, εύκολα, θα οδηγηθούν σε απόλυση κατά χιλιάδες οι «ακριβοί» εργαζόμενοι ΙΔΑΧ, για να αντικατασταθούν με «ωφελούμενους» των 490 ευρώ, χωρίς εργασιακά δικαιώματα έρμαια του πελατειακού κράτους.
Φέτος εργάζονται 15.000 λιγότεροι, από πέρσι, εκπαιδευτικοί στα σχολεία και 25.000 λιγότεροι εργαζόμενοι στο Δημόσιο λόγω των συνταξιοδοτήσεων, με αποτέλεσμα πολλές υπηρεσίες να υπολειτουργούν ή να κλείνουν, ενώ ετοιμάζονται άλλες 12.500 διαθεσιμότητες-απολύσεις στο Δημόσιο.
Ο πρόσφατα ψηφισθείς νόμος για την πρωτοβάθμια Υγεία οδηγεί στη συρρίκνωση και στο κλείσιμο υγειονομικών μονάδων του ΕΟΠΥΥ και ταυτόχρονα 8.500 γιατροί, υγειονομικοί και διοικητικοί υπάλληλοι τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Ουσιαστικά, δίνεται η δυνατότητα στις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις να κυριαρχήσουν στην υγεία, ενώ οι πολίτες θα καλούνται συνεχώς να πληρώνουν αυξημένες συμμετοχές και χαράτσια. Ταυτόχρονα, οι περιορισμοί σε παροχές, φάρμακα και εξετάσεις θα αυξήσουν τον αριθμό των πολιτών που αδυνατούν να προσεγγίσουν το νέο «σύστημα» ιδιαίτερα επειδή πάνω από 3 εκατομμύρια πολίτες, οι οποίοι είναι ανασφάλιστοι, δεν έχουν καμία πρόσβαση σε παροχές και υπηρεσίες Υγείας.
Τοπική Αυτοδιοίκηση ως πυλώνας παροχής Κοινωνικών Υπηρεσιών (Παιδικοί Σταθμοί, Βοήθεια στο σπίτι, Κοινωνικά Παντοπωλεία) αλλά και βασικών υπηρεσιών καθημερινής παρέμβασης όπως οι υπηρεσίες καθαριότητας, που θεωρείται χρυσοφόρος τομέας για τους Εθνικούς μεγαλοεργολάβους, βρισκόταν και βρίσκεται για προφανείς λόγους στο στόχαστρο.
Η Κυβέρνηση, με πρόσχημα τα «ελλείμματα» των ασφαλιστικών ταμείων, καταφεύγει στη γνωστή αντικοινωνική συνταγή μείωσης των παροχών στους ασφαλισμένους αλλά και αύξησης των κρατήσεων των εν ενεργεία υπαλλήλων. Με το νέο τρόπο υπολογισμού κατακρεουργούνται και πάλι τα ήδη μειωμένα ποσά του εφάπαξ.
Από το Νοέμβρη του 2013 άρχισε ένα μαζικό πογκρόμ απολύσεων συμβασιούχων, που είχαν δικαστικές αποφάσεις για την παραμονή τους. Γίνεται πλέον φανερό ότι η Κυβέρνηση δεν σέβεται τις αποφάσεις των δικαστηρίων όταν αμφισβητούν την πολιτική της, ενώ αντίθετα τις επισείει όταν πρόκειται να βγαίνουν παράνομες και καταχρηστικές οι απεργίες ή επιστρατεύονται απεργοί.
Αυτή η πολιτική δεν θα σταματήσει αν δεν τη σταματήσουμε. Αναπτύσσονται παντού διάσπαρτες αγωνιστικές πρωτοβουλίες, ρυάκια αντίστασης που οφείλουμε να τα μετατρέψουμε σε «μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο». Να συναντηθούμε με τους ανέργους, τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους επιστήμονες, τους αγρότες, τους φοιτητές και τους συνταξιούχους που βλέπουν κόπους μιας ζωής να χάνονται. Να διεκδικήσουμε μια άλλη πολιτική
που θα φέρει στο επίκεντρο τις δυνάμεις της εργασίας.
Συναδέλφισσες συνάδελφοι,
Το επόμενο διάστημα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για όλους τους εργαζομένους στο Δημόσιο. Οι επερχόμενες απολύσεις στο
Δημόσιο, για πρώτη φορά μετά από έναν αιώνα, μας αφορούν όλους. Πολλοί από εμάς θα αποτελέσουν τις επόμενες λίστες
διαθεσιμότητας και απολύσεων. Οφείλουμε τώρα να αντισταθούμε γιατί στο μέλλον δεν θα υπάρχει κανείς να αντισταθεί για εμάς.
Η Κυβέρνηση, με πρόσχημα τα «ελλείμματα» των ασφαλιστικών ταμείων, καταφεύγει στη γνωστή αντικοινωνική συνταγή μείωσης των παροχών στους ασφαλισμένους αλλά και αύξησης των κρατήσεων των εν ενεργεία υπαλλήλων. Με το νέο τρόπο υπολογισμού κατακρεουργούνται και πάλι τα ήδη μειωμένα ποσά του εφάπαξ.
Από το Νοέμβρη του 2013 άρχισε ένα μαζικό πογκρόμ απολύσεων συμβασιούχων, που είχαν δικαστικές αποφάσεις για την παραμονή τους. Γίνεται πλέον φανερό ότι η Κυβέρνηση δεν σέβεται τις αποφάσεις των δικαστηρίων όταν αμφισβητούν την πολιτική της, ενώ αντίθετα τις επισείει όταν πρόκειται να βγαίνουν παράνομες και καταχρηστικές οι απεργίες ή επιστρατεύονται απεργοί.
Αυτή η πολιτική δεν θα σταματήσει αν δεν τη σταματήσουμε. Αναπτύσσονται παντού διάσπαρτες αγωνιστικές πρωτοβουλίες, ρυάκια αντίστασης που οφείλουμε να τα μετατρέψουμε σε «μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο». Να συναντηθούμε με τους ανέργους, τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους επιστήμονες, τους αγρότες, τους φοιτητές και τους συνταξιούχους που βλέπουν κόπους μιας ζωής να χάνονται. Να διεκδικήσουμε μια άλλη πολιτική
που θα φέρει στο επίκεντρο τις δυνάμεις της εργασίας.
Συναδέλφισσες συνάδελφοι,
Το επόμενο διάστημα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για όλους τους εργαζομένους στο Δημόσιο. Οι επερχόμενες απολύσεις στο
Δημόσιο, για πρώτη φορά μετά από έναν αιώνα, μας αφορούν όλους. Πολλοί από εμάς θα αποτελέσουν τις επόμενες λίστες
διαθεσιμότητας και απολύσεων. Οφείλουμε τώρα να αντισταθούμε γιατί στο μέλλον δεν θα υπάρχει κανείς να αντισταθεί για εμάς.
Όλες και όλοι στις πολύμορφες κινητοποιήσεις της επόμενης περιόδου.
Στις γενικές συνελεύσεις, στα συλλαλητήρια, στους αποκλεισμούς δρόμων
και υπηρεσιών του Δημοσίου, στα κέντρα αγώνα σε κάθε πόλη.
Όλες και όλοι στη 24ωρη Πανελλαδική Απεργία στο Δημόσιο την Τετάρτη,
12 Μαρτίου 2014 και συλλαλητήριο στις 11:00πμ, στην Πλατεία Κλαυθμώνος.
Όλες και όλοι στη νέα 48ώρη απεργία στις 19 και 20 Μαρτίου.
Αποφασίζουμε και στηρίζουμε την κλιμάκωση των απεργιακών
κινητοποιήσεων το επόμενο διάστημα.
