Το μακέλεμα των μικρομεσαίων είναι σε πλήρη ανάπτυξη. Απανωτές δηλώσεις των υπευθύνων για κλείσιμο όποιων μικρομεσαίων δεν μπορούν να αντέξουν την υπερφορολόγηση και άλλες αλαζονικές δηλώσεις από ανεπάγγελτους ή μη πολιτικούς ότι "όποιος δεν μπορεί να πληρώσει τους φόρους, να πουλήσει το σπίτι του", καθορίζουν το κλίμα των ημερών.
Η θυσία των μικρομεσαίων πλησιάζει στην τελευταία πράξη της, με μια σειρά από αντισυνταγματικές ενέργειες, όπως η ποινικοποίηση της αδυναμίας πληρωμής με ποινή φυλάκισης και στέρησης της ελευθερίας, αντίθετα με την Ευρωπαϊκή Συνθήκη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά και την επιβολή αυθαίρετων κεφαλικών φόρων και τεκμαρτών μονόπλευρα καθορισμένων επιβαλλόμενων φόρων, οι οποίοι ξεπερνάνε τη φοροδοτική ικανότητα των φορολογούμενων που έχουν στοχοποιηθεί.
Ήδη πάνω από 2,6 εκατομμύρια Ελλήνων βρίσκονται στο hit-list της εφορίας για καθυστερημένες οφειλές, ενώ στην πραγματικότητα όλοι γνωρίζουν ότι φόροι που δεν μπορούν να πληρωθούν, δεν θα πληρωθούν! Τελικό αποτέλεσμα θα είναι η μαζική δήμευση περιουσιών 2,6 εκατομμυρίων Ελλήνων, που καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στο αν θα πληρώσουν την εφορία, την ασφάλισή τους, το νοίκι τους, ή το φαγητό των παιδιών τους.
Η μη-αναπροσαρμογή των αντικειμενικών προς τα κάτω ώστε να αντικατοπτρίζουν την καταβαράθρωση των τιμών των ακινήτων, καθώς και η υπερφορολόγηση για αυτοκίνητα που αποκτήθηκαν σε παρελθόντα έτη, και πληρώθηκαν με φορολογημένα λεφτά, έχουν στείλει 750.000 αυτοκίνητα στην ακινησία, ενώ περί τα 2.000.000 ανθρώπων βρίσκονται στην ανεργία από την βίαιη εσωτερική υποτίμηση που επιβλήθηκε στην κοινωνία από τους κυβερνώντες της. Κυβερνώντες που μάλιστα εξελέγησαν με τελείως αντίθετο πρόγραμμα από αυτό που εφαρμόζουν.
Το ότι το πρόγραμμα υπερφορολόγησης, και γενοκτονίας των μικρομεσαίων που εφαρμόζεται δεν έχει τύχει της λαϊκής αποδοχής στην κάλπη, αντικατοπτρίζεται στα ποσοστά των κυβερνώντων σήμερα, δηλαδή κάτι λιγότερο από 22% μαζί και τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης.
Μετάφραση αυτού του ποσοστού επί των 6,5 εκατομμυρίων ψηφοφόρων που συνήθως εμφανίζονται στις κάλπες κάθε εκλογές, δίνει περίπου 1,4 εκατομμύρια Ελλήνων που ασπάζονται το σημερινό πολιτικό κοκτέιλ υπερφορολόγησης και στυγνής γενοκτονίας μεγάλου μέρους της υπόλοιπης κοινωνίας.
Αντίστοιχα, σε άλλες χώρες που πέρασαν την κρίση σε έντονο βαθμό, όπως Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, οι πολιτικές μείωσης του δημοσιονομικού κόστους και ταυτόχρονα μείωση της φορολογίας των αδυνάμων, σε συνδυασμό με την ευεργετική ποσοτική χαλάρωση του 1,3 τρις ευρώ που έκανε η ΕΚΤ το προηγούμενο δεκαοκτάμηνο, για όλες τις Ευρωπαϊκές τράπεζες πλην των Ελληνικών, ήδη τις έχουν βγάλει από τα δύσκολα της κρίσης, και βλέπουν το μέλλον με προοπτική βελτίωσης.
Στην Ελλάδα, η προοπτική που βλέπουμε είναι η φυλάκιση 380.000 ανασφάλιστων του ΟΑΕΕ, που παρανόμως συνεχίζει να τους χρεώνει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην οποία ο ίδιος ο ΟΑΕΕ τους απαγόρευσε την πρόσβαση, τόσο για εκείνους όσο και τις οικογένειές τους, συχνά με ανήλικα παιδιά!
Ταυτόχρονα τους διώκει ποινικά, όχι για λεφτά που χρωστούν σε εκείνον, αλλά για λεφτά που χρωστούν στον μελλοντικό εαυτό τους, αν ποτέ έρθει η στιγμή για να συνταξιοδοτηθούν.
Στη Ναζιστική Γερμανία της κτηνωδίας του Χίτλερ, η απαγόρευση της θεραπείας των Εβραίων, ακόμη και μέσα στα γκέτο, δεν είχε πραγματοποιηθεί παρά μόνο πλέον όταν έμπαιναν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως για την διαβολική “Τελική Λύση”!
Ταυτόχρονα με την περιθωριοποίηση 2,6 εκατομμυρίων Ελλήνων χωρίς φορολογική ενημερότητα για καθυστερημένα χρέη στην εφορία, 450.000 μικρομεσαίων ελευθέρων επαγγελματιών και μικροεπιχειρηματιών και άλλο 1 εκατομμύριο τις οικογένειές τους, 2 εκατομμυρίων ανέργων, και άλλου 1 εκατομμυρίου χαμηλοσυνταξιούχων των 380 ως 700 ευρώ το μήνα, η ισοπέδωση της ιδιωτικής παραγωγικής οικονομίας ολοκληρώνεται με την αδρανοποίηση των χορηγήσεων των 4 πλέον τραπεζών, για να ελέγχονται (ή να ελέγχουν) καλύτερα.
Με την απομόχλευση των Ελληνικών τραπεζών, και την αποχώρηση των ξένων τραπεζών από την ελληνική αγορά, η πιστωτική συρρίκνωση φέρνει εγγυημένη και στοχευμένη ύφεση. Η ύφεση που βιώνει η Ελλάδα για 7η χρονιά είναι προϊόν σχεδιασμού και στόχευσης!
Δεν έτυχε! Πέτυχε!
Η χώρα μετατρέπεται σε οικόπεδο. Τα τελευταία 3 χρόνια έκλεισαν περί τις 180.000 επιχειρήσεις, ενώ από όσες απομείνανε, το 85% γράφει ζημίες τη μια χρονιά μετά την άλλη, με τους ιδιοκτήτες ουσιαστικά εγκλωβισμένους στις επιχειρήσεις, και τα λουκέτα σε ρυθμό μυδραλιοβόλου.
Ποιος ακριβώς ωφελείται από την ισοπέδωση κάθε οικονομικής δραστηριότητας της χώρας;
Η εργατική τάξη σε μια κρίση δεν έχει ιδιοκτησία για να τη χάσει ούτε για να την φορολογήσει κάποιος, ούτε για να την δημεύσει, και το μόνο που την βαρύνει είναι η πτώση του κόστους της εργασίας της.
Η ανώτερη τάξη έχει αποθεματικά για να αντέξει, έστω και με μια μικρή πτώση στο επίπεδο ζωής, αν και αυτό είναι αμφίβολο καθώς οι αριθμοί δείχνουν αύξηση της περιουσίας του υψηλότερου 10%.
Οι κρίσεις του βάθους και διάρκειας όπως η δική μας βλάπτουν περισσότερο όλων την μεσαία τάξη και αρχικά την παραγωγική πλευρά της. Περισσεύματα που έχουν συσσωρευτεί για γενιές βρίσκονται ξαφνικά κάτω από το στόχαστρο των αποφασιζόντων, είτε αυτοί λέγονται κυβέρνηση είτε τρόικα, είτε διεθνής οικονομικός έλεγχος.
Μια κρίση που διαρκεί 7 χρόνια, και γράφει αύξηση της ανεργίας κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες και πτώση του ΑΕΠ κατά σχεδόν 30 ποσοστιαίες μονάδες, μόνο ένα στόχο μπορεί να έχει: τον αποχωρισμό της μεσαίας τάξης από την περιουσία της.
Μάλιστα προ ολίγων ημερών το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι η κρίση αυτή έχει βαρύνει με φόρους περισσότερο όλων το πιο αδύναμο 10% της κοινωνίας, ενώ έχει αφήσει αλώβητο ή κι ωφελημένο το υψηλότερο 10%.
Με τη χρήση των φορολογικών μέτρων που επέλεξαν να εφαρμόσουν στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις των τελευταίων 4 ετών, δηλαδή τους κεφαλικούς φόρους και τα τεκμήρια που εφαρμόζονται ακόμη και σε ανέργους, και τους έμμεσους φόρους στο Θεό, είναι ξεκάθαρο πώς λογίζονται “Φόροι 71% στους ελεύθερους επαγγελματίες των 2.000 ευρώ” καταδικάζοντάς τους κάτω από το όριο ακραίας φτώχιας, ενώ οι αντίστοιχοι επαγγελματίες των 250.000 ευρώ το χρόνο πληρώνουν λιγότερο από 50% φόρους.
Μετά από αυτό, με υποτιμημένες τις αξίες της εργασίας και της γης σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα για χώρα της ευρωζώνης, κανείς δεν ξέρει ποιοι θα βρεθούν πραγματικά ωφελημένοι, όταν μετά την επικείμενη κατάρρευση του ιδιωτικού τομέα, καταρρεύσει και ο δημόσιος τομέας και οι συντάξεις λόγω μη ύπαρξης πλέον φορολογητέας ύλης.
Όταν θα έχει πλέον, με τη σημερινή πολιτική, μαζέψει στα χέρια του το κράτος όλη τη ρευστότητα και την ακίνητη περιουσία της μεσαίας τάξης, που συσσωρεύτηκε σε βάθος γενεών, είναι άξιον απορίας ποιος θα είναι ο προνομιούχος αγοραστής αυτής σε τιμές εξευτελισμού.
Φίλοι μου από τη Βόρεια Ελλάδα μου αναφέρουν ότι τεράστιο μερίδιο των φιλέτων της Χαλκιδικής και της Θεσσαλονίκης έχουν αγοραστεί από Ρώσους σε εξευτελιστικές τιμές. Και οι τιμές πέφτουν. Άλλοι φίλοι από Κρήτη μου λένε το ίδιο.
Την ίδια στιγμή, η τιμή του συνόλου της ιδιωτικής ακίνητης ιδιοκτησίας στην Ελλάδα έπεσε από το υψηλό της στο 1 τρις ευρώ το 2009, σε 0,5 τρις σήμερα το 2014 και συνεχίζει να πέφτει κατακόρυφα.
Ποια είναι η λογική σε πολιτικές επιλογές υπερφορολόγησης που απομειώνουν την αξία των ακινήτων όλης της Ελλάδας κατά 50%, μέσω της εξαθλίωσης της αγοραστικής δύναμης των ιδιοκτητών και του εγκλωβισμού της αγοράς ακινήτων σε αντισυνταγματικούς φόρους, αναντίστοιχους της πραγματικής φοροδοτικής ικανότητας των Ελλήνων ιδιοκτητών τους, διότι οι ξένοι ιδιοκτήτες έχουν άλλο καθεστώς φορολόγησης;
Για να μαζέψουν 2,5 δις παραπάνω σε φόρους το χρόνο, μείωσαν την αξία των ακινήτων κατά 500 δις ευρώ; Μια κίνηση που έχει ορίζοντα 200 ετών για ισοσκελισμό (μείωση αξίας δια του ετήσιου φορολογικού εσόδου), ποια δικαιολογία μπορεί να έχει πολιτικά ή και δημοσιονομικά, όταν δίνουμε 9 δις ευρώ το χρόνο από τους φόρους που μαζεύονται σε συνταξιούχους κάτω των 60 ετών, ενώ η νομοθετημένη ηλικία συνταξιοδότησης είναι πλέον τα 67 έτη;
Ποια η λογική να εξωθείται σχεδόν το 30% του εργασιακά ενεργού πληθυσμού της χώρας στην ανεργία, με ταυτόχρονη φορολόγηση με βάση φαντασιακά “τεκμαρτά εισοδήματα”;
Ήδη το προσδόκιμο ζωής έχει μειωθεί αισθητά όπως με πληροφορούν φίλοι γιατροί, ελέω του πλιάτσικου που συνεχίζει να συμβαίνει σε νοσοκομεία με “χαλασμένα” μηχανήματα, που στέλνουν τους ασθενείς σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα για ψύλλου πήδημα.
Οι συμπτώσεις είναι απίστευτα πολλές για να είναι συμπτώσεις.
Η κρίση αυτή δείχνει πως θα παραδώσει την Ελλάδα ως γη και σκλάβους, αποδυναμωμένους και άρρωστους για να μη μπορούν να αντιδράσουν κιόλας.
Οι διενεργούντες αυτή την πολιτική αυτοκαταδικάζονται σε πολιτική αυτοκτονία.
Το ξέρουν;
