ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Κάποια παιδιά αθλούνται στο δημοτικό κλειστό γήπεδο ή στο Κολυμβητήριο και βλέπουν τους φίλους τους να μένουν στο σπίτι τους, αφού δεν μπορούν να πληρώσουν τη συνδρομή τους εξ αιτίας της οικονομικής κατάστασης των γονιών τους. Ο Δήμος μας αδιάφορος για τα προβλήματα της νεολαίας δεν έχει προβλέψει κάτι ούτε καν για τα παιδιά ανέργων. Σκέτη απελπισία.
Κατασκεύασαν σε δύο κεντρικούς δρόμους του Ναυπλίου τεράστια πεζοδρόμια και «ξέχασαν» να φτιάξουν μία λωρίδα για ποδήλατα για να μην κινδυνεύουν οι μαθητές και όχι μόνο.
Δεκάδες μουσικά γκρουπάκια ψάχνουν χώρους για πρόβες, χωρίς να μπορούν να βρουν κάποια διαθέσιμα κτήρια. Την ίδια στιγμή κτήρια, όπως αυτό της Αρβανιτιάς, ρημάζουν, χωρίς ο Δήμος μας να σκεφτεί να το αξιοποιήσει για τη νεολαία.
Οι φοιτητές αδυνατούν λόγω των εξόδων να επισκεφτούν τις οικογένειές τους και την ίδια στιγμή ο σιδηρόδρομος, που θα μπορούσε να δώσει λύση με ένα φτηνό εισιτήριο, δεν λειτουργεί με ευθύνη των Κυβερνητικών σχεδιασμών. Ο Δήμος όμως τι κάνει για το θέμα αυτό;
Στις άλλες πόλεις η πολιτιστική δραστηριότητα ανθεί, όπως συμβαίνει συχνά σε περιόδους μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης. Θεατρικές σκηνές, μουσικά σχήματα, καλλιτεχνικές δημιουργίες. Παντού γίνονται αυτά εκτός από το Ναύπλιο και τα γύρω χωριά. Εδώ που έχουμε όλες τις δυνατότητες με το πανεπιστημιακό τμήμα θεατρικών σπουδών, με το λαογραφικό Ίδρυμα, με τους νέους που διψούν για μουσική, θέατρο και τέχνες, η πόλη παρακμάζει.
Έχουμε μόνον έναν κινηματογράφο και αυτός παίζει μόνον τις μεγάλες χολιγουντιανές υπερπαραγωγές. Καλό και αυτό. Αλλά να πούμε ευχαριστώ; Ναι θέλουμε και διψάμε και για ποιοτικό σινεμά από όλο τον κόσμο. Δεν θα μπορούσε να διατεθεί κάποιος άλλος χώρος και για την προβολή ταινιών από μια ομάδα κινηματογραφόφιλων;
Μαθητές του τόπου μας δίνουν πανελλαδικές, χωρίς να έχουν μια σωστή πληροφόρηση μέσω ενός σωστού επαγγελματικού προσανατολισμού και σε συνδυασμό με όσα αποδομούνται σήμερα, στην Παιδεία και στην Εργασία, πολλές φορές οδηγούνται σε δρόμους με προορισμό την ανεργία ή τη μειωμένη απασχόληση με εξευτελιστικούς μισθούς και εκμετάλλευση. Τι κάνει ο Δήμος στον τομέα αυτό, υποστηρικτικά για τους μαθητές του τόπου.
Ο Δήμος μας θα πρέπει να θεσπίσει κάποια βραβεία και υποτροφίες μαζί με άλλους φορείς. Μέσα από τέτοιες υποτροφίες θα μπορούσαν να προωθηθούν προπτυχιακές και μεταπτυχιακές εργασίες και διατριβές που αφορούν στην ιστορία και τον πολιτισμό των διαφόρων περιοχών του δήμου και του νομού.
Οι υπηρεσίες του Δήμου σήμερα δεν υποστηρίζουν τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες σε όλες τις φάσεις: πρόληψη, ενημέρωση, υποδομές, αντιμετώπιση κλπ. όπου τα προβλήματα των νέων είναι τεράστια σ΄ αυτό το πεδίο.
Μα να εγκαταλείψουν στο Δήμο μας τα προγράμματα για την πρόληψη και ενημέρωση για τις ουσίες που προκαλούν εξάρτηση; Έχουν τόσο πολύ ξεχασμένα τα προβλήματα των νέων και των οικογενειών τους στη μάχη που δίνουν για ζωή και αξιοπρέπεια;
Γιατί έχουν αφήσει τα προαύλια των σχολείων σε αυτή την κατάσταση; Δεν θα μπορούσαν να γίνουν χώροι άθλησης και συγκέντρωσης της νεολαίας; Θέλουμε γήπεδα μπάσκετ, βόλεϊ, τένις, μικρά γήπεδα ποδοσφαίρου στις γειτονιές και στα χωριά.
Γιατί να μην έχουμε στην πόλη μας ένα εξαιρετικό δημοτικό ωδείο; Γιατί αυτό να μη λειτουργεί με έναν προγραμματισμό και στα χωριά. Οι μουσικοί είναι εδώ, η όρεξη από τα παιδιά υπάρχει. Τι λείπει; Και πάλι θα το πούμε. Τι πρέπει να κάνουμε με τη νεολαία που οι οικογένειές τους δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση για οικονομικούς και άλλους λόγους στην μουσική παιδεία.
Τι ωραίο θα ήταν να έχουμε κάθε χρόνο μια μεγάλη γιορτή πολιτισμού σε όλο τον Δήμο. Να συρρέουν καλλιτέχνες, συγγραφείς, κάτι σαν ένα μικρό Biennale, όπου θα δραστηριοποιούνταν σχολεία, το Πανεπιστήμιο, τα Μουσεία, οι Πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι, η Σχολή τουριστικών επαγγελμάτων, νέοι και πρωτοπόροι γεωργοί, κτηνοτρόφοι και ψαράδες, η κοινωνία ολάκερη. Μια συμμετοχική κατάσταση από κάτω και με την αιγίδα του Δήμου. Θέλουμε να ονειρευόμαστε και ζητάμε κάποια από αυτά τα όνειρα να γίνουν πράξη.
Η νέα πόλη στο Ναύπλιο (αλλά και ολόκληρες νεόδμητες περιοχές στα χωριά) αναπτύσσεται χωρίς πάρκα, πλατείες, χώρους άθλησης στις γειτονιές κλπ. κρατά κλεισμένα τα παιδιά στα σπίτια ή τα αναγκάζει να φεύγουν από τις γειτονιές τους. Παιδιά και γονείς, όσοι από αυτούς έχουν την ευχέρεια, κατεβαίνουν στην κεντρική πλατεία ή στην παραλία πολλές φορές με αυτοκίνητα από πιο μακρινές γειτονιές και αυτό γίνεται επίσης φαύλος κύκλος στα προβλήματα της πόλης.
Οι γειτονιές είναι πυρήνας για την ψυχική – σωματική υγεία των σημερινών παιδιών, αυριανών εφήβων, οι σχέσεις και οι δράσεις που αναπτύσσονται εκεί, οι γείτονες φίλοι, τα σχολεία (που σήμερα χωρίζουν τις παρέες από τους συμμαθητές).
Ακόμα και στα χωριά του Δήμου τα προβλήματα αυτά παρουσιάζονται με άλλες ή παρόμοιες συνθήκες.
Το ξεπούλημα της Καραθώνας, που βρίσκεται στις προθέσεις της κεντρικής εξουσίας και η ανοχή, αδιαφορία ή και συμμετοχή των τοπικών αρχών έχει σαφές αντίκτυπο στη ζωή των νέων του Δήμου για πολλούς και διάφορους λόγους.
Όλοι μας φλερτάραμε, κολυμπήσαμε, πετάξαμε αετό, κάναμε τις πρώτες μας εξορμήσεις με τις παρέες μας, κατασκηνώσαμε και τόσα άλλα αμέτρητα που έχουν σφραγίσει την παιδική, νεανική και όχι μόνο ηλικία μας στη σχέση μας με την Καραθώνα.
Ένα μοναδικό μέρος που δίνει τη δυνατότητα για συναυλίες και δημιουργίες νέων ανθρώπων του τόπου. Που οι νέοι μόνοι τους το ανέδειξαν αυτό μέσα στο χρόνο με αγάπη και σεβασμό.
Που είναι ο σχεδιασμός που θα περιλαμβάνει την υποστήριξη των παραπάνω, άρρητα δεμένων με τη ζωή μας, από πλευράς του Δήμου. Εκτός από σποραδικό ενδιαφέρον δεν θα έπρεπε να υποστηρίξει τις δυνατότητες αυτές. Ίσως ακόμα και να εξετάσουμε μια πρόταση για ελεύθερο κάμπινγκ στη περιοχή μέσα από κάποια πλαίσια που θα προστατεύουν και θα φροντίζουν για το μέρος.
Ολόκληρος ο Δήμος έχει μια τεράστια φυσική και ιστορική κληρονομιά. Ο Δήμος πρέπει να συνδέσει και να οραματιστεί μια κοινωνία που αλληλεπιδρά με αυτή τη κληρονομιά. Οι νέοι άνθρωποι το έχουν ανάγκη.
Τα προβλήματα της νέας γενιάς στη πόλη και στα χωριά του
Δήμου είναι τεράστια και προβάλλουν ανησυχητικά και τελματωμένα, αν δεν αλλάξουν οι πολιτικές για την Δήμο.
Όχι δεν θέλουμε αυτούς που παίρνουν ψήφους από τους κουμπάρους και τους συγγενείς και από τα μικρά και μεγάλα ρουσφέτια που κάνουν. Δεν θέλουμε να μας αγοράσουν. Δεν είμαστε υπήκοοι σε αυτή την πόλη. Η πόλη και τα χωριά δεν είναι μόνον δικά τους. Είναι και δικά μας.
Σε αυτές τις εκλογές οι νέοι πρέπει να υποστηρίξουν μια παράταξη, που έχει συμμετοχικές και δημοκρατικές διαδικασίες, έχει ιδέες και όραμα που αφουγκράζεται τις πραγματικές ανάγκες του Δήμου, στέκεται δίπλα σε όσους υποφέρουν λόγω της οικονομικής κρίσης και των μνημονιακών πολιτικών που ασκούνται, που δίνει σημασία στους νέους ανοίγοντας τους ορίζοντες και που θα είναι παρούσα και ενεργή και μετά τις εκλογές.
Ας κάνουμε την υπέρβαση.
Οι καιροί ου μενετοί.
Το μέλλον είναι στα χέρια της νεολαίας μας, όχι των παραγόντων.
