Άρθρο του Γιάννη Γκιόλα
τ. δημοτικός σύμβουλος και
υποψήφιος με την παράταξη ΑΥ.Ρ.Α.
Οφείλεται μια απάντηση στις δικαιολογημένες αιτιάσεις πολλών κατοίκων για το μέγεθος και τα υλικά κατασκευής της «πέργκολας» που κατασκευάζεται στο ανατολικό άκρο της οδού Βασ. Κωνσταντίνου. Ξεκάθαρα και σταράτα: το κατασκευαζόμενο «έργο», όπως φαίνεται να διαμορφώνεται, είναι κακόγουστο, αντιαισθητικό και ασύμβατο στην όλη παρέμβαση και την ένταξή του στο χώρο. Πέραν αυτού είναι ιδιαίτερα ογκώδες και εξ αυτού του λόγου, αλλά και λόγω του βασικού υλικού κατασκευής του (μπετόν), κραυγαλέο και «απρεπές» για το σκοπό που θέλει να υπηρετήσει, αλλά και για το ύφος και το χρώμα της πόλης μας.
Πως όμως ελήφθη η θετική απόφαση (344/2012) της έγκρισης και παραλαβής της αρχιτεκτονικής μελέτης «Διαμόρφωση και ανάπλαση τμημάτων των οδών Βασ. Κωνσταντίνου- Κιλκίς- Ναυαρίνου και Θεσσαλονίκης», και μάλιστα ομόφωνα από τα παρόντα μέλη του Δημοτ. Συμβουλίου;
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να ενημερώσω τους συμπολίτες μου ότι οι σχετικές μελέτες (τεχνική περιγραφή του έργου, αρχιτεκτονική και οικονομοτεχνική μελέτη), αριθμούν έναν όγκο 100 τουλάχιστον σελίδων, περιέχουσες μάλιστα πολλά και δυσνόητα τεχνικά και οικονομικά στοιχεία.
Για τη συγκεκριμένη κατασκευή αναφέρεται, στη μεν περιγραφή της αρχιτεκτονικής έκθεσης ότι: «Βασικότερη (επέμβαση) είναι μια πέργκολα στο ανατολικό άκρο της Βασιλέως Κωνσταντίνου που θα λειτουργήσει ως ελκυστικό στοιχείο επισήμανσης της εισόδου στον πεζόδρομο και θα ενισχύσει τη χρήση της οδού ειδικά από τους πεζούς που επιθυμούν να κινηθούν προς το κέντρο και την Παλιά Πόλη». Στην δε τεχνική έκθεση: «Επίσης προβλέπεται να κατασκευαστεί πέργκολα στην αρχή του πεζόδρομου και τσιμεντένια παγκάκια ίδιας τεχνοτροπίας με την πέργκολα».
Από τις θέσεις αυτές και όσες επισημάνσεις έγιναν από την Τεχνική Υπηρεσία, δεν προέκυπτε ότι η πέργκολα θα κατασκευαζόταν από τσιμέντο, αλλά σε όλους τους συμβούλους υπήρχε εδραία η πεποίθηση ότι θα κατασκευαζόταν αυτό που όλοι αντιλαμβανόμαστε με τον όρο «πέργκολα»- μια κατασκευή δηλαδή από ξύλινους δοκούς, μάλιστα από ξυλεία σκληρή και ανθεκτική στους εξωγενείς παράγοντες.
Την πεποίθησή μας αυτή, ερχόταν να ενισχύσει και η περιγραφή του αντικειμένου στην 17η σελίδα του Τιμολογίου Μελέτης με επικεφαλίδα: «Πέργκολες και παρεμφερείς κατασκευές από ξυλεία λαρικοειδή (λαρτζίνη)», όπου σαφώς αναγράφεται ότι το υλικό της πέργκολας είναι ξύλο συγκεκριμένης κατηγορίας.
Επειδή, αν και όλα αυτά- που αποτελούν περίπτωση συγγνωστής και δικαιολογημένης πλάνης- δεν απαλλάσσουν κανέναν από τους ψηφίσαντες συμβούλους από την ευθύνη της αποδοχής της συγκεκριμένης μελέτης, εγώ τουλάχιστον παίρνω ακέραια το μέρος που μου αναλογεί, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσα, πίστευα ακράδαντα και στήριξα την επιλογή κατασκευής μιας ξύλινης πέργκολας.
Προκειμένου να διορθωθούν τα πράγματα, προτείνω:
Α) την τροποποίηση του έργου στη συγκεκριμένη κατασκευή, ώστε να γίνει πιο μικρό, διακριτικό και το υλικό του να αποτελείται μόνο από ξύλο.
Και
Β) για το μέλλον: παρόμοια έργα και τεχνικές μελέτες- κατά τα ουσιώδη στοιχεία τους- να βγαίνουν στο «Διαύγεια» για ένα εύλογο χρονικό διάστημα από την εισαγωγή τους στο Δημοτικό Συμβούλιο, συνοδευόμενα μάλιστα από μακέτες και διαφάνειες, που θα κάνουν ορατό και εναργές το έργο που έχει σχεδιαστεί.
Γιάννης Γκιόλας
Πως όμως ελήφθη η θετική απόφαση (344/2012) της έγκρισης και παραλαβής της αρχιτεκτονικής μελέτης «Διαμόρφωση και ανάπλαση τμημάτων των οδών Βασ. Κωνσταντίνου- Κιλκίς- Ναυαρίνου και Θεσσαλονίκης», και μάλιστα ομόφωνα από τα παρόντα μέλη του Δημοτ. Συμβουλίου;
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να ενημερώσω τους συμπολίτες μου ότι οι σχετικές μελέτες (τεχνική περιγραφή του έργου, αρχιτεκτονική και οικονομοτεχνική μελέτη), αριθμούν έναν όγκο 100 τουλάχιστον σελίδων, περιέχουσες μάλιστα πολλά και δυσνόητα τεχνικά και οικονομικά στοιχεία.
Για τη συγκεκριμένη κατασκευή αναφέρεται, στη μεν περιγραφή της αρχιτεκτονικής έκθεσης ότι: «Βασικότερη (επέμβαση) είναι μια πέργκολα στο ανατολικό άκρο της Βασιλέως Κωνσταντίνου που θα λειτουργήσει ως ελκυστικό στοιχείο επισήμανσης της εισόδου στον πεζόδρομο και θα ενισχύσει τη χρήση της οδού ειδικά από τους πεζούς που επιθυμούν να κινηθούν προς το κέντρο και την Παλιά Πόλη». Στην δε τεχνική έκθεση: «Επίσης προβλέπεται να κατασκευαστεί πέργκολα στην αρχή του πεζόδρομου και τσιμεντένια παγκάκια ίδιας τεχνοτροπίας με την πέργκολα».
Από τις θέσεις αυτές και όσες επισημάνσεις έγιναν από την Τεχνική Υπηρεσία, δεν προέκυπτε ότι η πέργκολα θα κατασκευαζόταν από τσιμέντο, αλλά σε όλους τους συμβούλους υπήρχε εδραία η πεποίθηση ότι θα κατασκευαζόταν αυτό που όλοι αντιλαμβανόμαστε με τον όρο «πέργκολα»- μια κατασκευή δηλαδή από ξύλινους δοκούς, μάλιστα από ξυλεία σκληρή και ανθεκτική στους εξωγενείς παράγοντες.
Την πεποίθησή μας αυτή, ερχόταν να ενισχύσει και η περιγραφή του αντικειμένου στην 17η σελίδα του Τιμολογίου Μελέτης με επικεφαλίδα: «Πέργκολες και παρεμφερείς κατασκευές από ξυλεία λαρικοειδή (λαρτζίνη)», όπου σαφώς αναγράφεται ότι το υλικό της πέργκολας είναι ξύλο συγκεκριμένης κατηγορίας.
Επειδή, αν και όλα αυτά- που αποτελούν περίπτωση συγγνωστής και δικαιολογημένης πλάνης- δεν απαλλάσσουν κανέναν από τους ψηφίσαντες συμβούλους από την ευθύνη της αποδοχής της συγκεκριμένης μελέτης, εγώ τουλάχιστον παίρνω ακέραια το μέρος που μου αναλογεί, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσα, πίστευα ακράδαντα και στήριξα την επιλογή κατασκευής μιας ξύλινης πέργκολας.
Προκειμένου να διορθωθούν τα πράγματα, προτείνω:
Α) την τροποποίηση του έργου στη συγκεκριμένη κατασκευή, ώστε να γίνει πιο μικρό, διακριτικό και το υλικό του να αποτελείται μόνο από ξύλο.
Και
Β) για το μέλλον: παρόμοια έργα και τεχνικές μελέτες- κατά τα ουσιώδη στοιχεία τους- να βγαίνουν στο «Διαύγεια» για ένα εύλογο χρονικό διάστημα από την εισαγωγή τους στο Δημοτικό Συμβούλιο, συνοδευόμενα μάλιστα από μακέτες και διαφάνειες, που θα κάνουν ορατό και εναργές το έργο που έχει σχεδιαστεί.
Γιάννης Γκιόλας
