Του Αλέξανδρου Αν. Τσούμπα
Παρακολουθώντας την τοποθέτηση των διεκδικητών την ψήφον των Ελλήνων κομμάτων, όπως αυτή παρουσιάζεται μέσω των ΜΜΕ, κυρίως των εκπροσωπουμένων στην Βουλή των Ελλήνων κομμάτων, απορεί, ο έχων ακόμη ικανότητα αναπτύξεως του Λόγου πολίτης, εάν οι εκλογές της 25ης Μαΐου αφορούν το Εθνικό ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι πλείστες, εάν όχι όλες, οι προπαγανδιστικές τοποθετήσεις ως αναφερόμενες στην αντιπαλότητα των σφετεριστών της εξουσίας, αποσιωπούν το περιεχόμενο των Ευρωπαϊκών εκλογών και συμπεριφέρονται ως εάν η 25η Μαΐου αφορά Εθνικές εκλογές. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και τα ΜΜΕ.
Ανεξαρτήτως των μη αντεχόντων στην περί αληθείας κριτική συνθημάτων που διοχετεύουν τα κόμματα, ουδέν σχεδόν εξ αυτών αναφέρεται στην Ευρώπη. Διατί; Μήπως διότι (α) τα μέχρι τούδε πεπραγμένα των Ευρωβουλευτών των κομμάτων αυτών είναι μηδενικά; (β) θεωρούν το Ευρωκοινοβούλιο άνευ ιδιαιτέρας σημασίας; (γ) αδιαφορούν δια τα τεκταινόμενα στην Ευρωβουλή; (δ) αδυνατούν να προβάλλουν ως αντάξιους της θέσεώς των, τους υποψηφίους ευρωβουλευτάς; Ότι και να συμβαίνει τα κόμματα αυτά επειδή μάλλον θεωρούν εαυτά ανίκανα να επιτελέσουν το εν προκειμένω έργον τους εκπροσωπήσεως των Ελλήνων σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, ακολουθώντας την πεπατημένη, χωριατεύουν (άλλο χωρικός και άλλο χωριάτης, χωριάτες συναντάς στις ελληνικές πόλεις σε ποσοστό πληθωρικό) με αποτέλεσμα την εκδηλουμένην παντοιοτρόπως εσωστρέφειάν των. Δεν δύνανται, δυστυχώς, να αντιληφθούν ότι η εσωστρέφεια καταστρέφει και εν προκειμένω, αφού αυτοί και όχι άλλοι είναι οι ταγοί των Ελλήνων, καταστρέφουν τους Έλληνες.
Θα μας πουν επί τέλους, αντί να μας ομιλούν περί ανέμων και υδάτων;: (α) τι έκαναν στην Ευρωβουλή την περασμένη πενταετία οι Ευρωβουλευταί των; Ήσαν άξιοι του μισθού των ή θα πρέπει να αποδεσμευθούν των καθηκόντων των ως αδοκίμως υπηρετήσαντες και να σταλούν στα σπίτια τους άνευ ουδεμίας αρωγής; (β) ποίον έργον θα επιτελέσουν στο Ευρωκοινοβούλιο οι προτεινόμενοι υποψήφιοι Ευρωβουλευταί των; Είναι ικανοί γι’ αυτό; (γ) Ποία τα φλέγοντα την Ευρώπη προβλήματα και πως θα αντιμετωπισθούν; (δ) Πως οδηγήθηκε η Ευρώπη στην σημερινή της κατάντια και πως θα ξεφύγει από αυτήν; (ε) Ποίες οι ευθύνες (πέραν των πρωταρχικών ιδικών μας) της ΕΕ στην κατάντια της χώρας μας; (στ) Πρέπει ή όχι να αλλάξει η νομισματική διαχείριση του Ευρώ; Και εάν η απάντηση είναι ναι, πως πρέπει να γίνει αυτή; Με ποίον στόχον; (ζ) Διατί οδηγήθηκε η πολιτική ένωση της Ευρώπης να περνάει μέσα από την οικονομική ένωση, καθιστώντας την τελευταίαν τον επιβήτορα της πρώτης, ενώ δεν ήταν αυτός ο αρχικός προγραμματισμός; (η) Υπάρχει ή εις την πράξη κατηργήθη η «Αλληλεγγύη» μεταξύ των κρατών – μελών της ΕΕ; Και εάν κατηργήθη πως θα επιβιώσουν οι ασθενέστερες οικονομικά χώρες (π.χ. η ιδική μας, ως έχει σήμερον) συνθλιβόμενες από τους οικονομικά ισχυρούς; (θ) Ποίες είναι οι εντός του Ευρωκοινοβουλίου συμμαχίες κομμάτων και τι πρεσβεύει – υπηρετεί εκάστη εξ αυτών; Και ποίος είναι ο ρόλος του πρυτανεύοντος εκάστην συμμαχίαν; (ι) Είναι η ΕΕ δημοκρατική; Εάν ναι τότε διατί το Ευρωκοινοβούλιο δεν έχει την αντιστοιχούσαν προς τούτο δομήν και τις αντιστοιχούσες προς εκπλήρωση του σκοπού αυτού αρμοδιότητες; Και εάν δεν είναι, διατί συμβαίνει αυτό στην Ευρώπη, την ψυχήν, το πνεύμα, την καρδιάν και τους πνεύμονες της ανθρωπότητος;
Χωρίς απαντήσεις στα τεθέντα ερωτήματα με ποίαν λογικήν διεκδικούν όλοι τους την ψήφον μας;
