….¨Άλλη σκέψη….. άλλη διαδρομή…. Η < Άλλη Πρόταση >> !
Κυριάκου Σάμιου
Κυριάκου Σάμιου
ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Παλιά σημάδια αφημένα από την υγρασία των λέξεων φράσεων , των εννοιών όπως απορρέουν από την ρήση του Γ. Σεφέρη ..<<…. Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές είναι γιατί τ ακούς γλυκύτερα … >> … Η χορταριασμένη αυλή του Πολιτιστικού Συλλόγου , -- τ όνομα δεν έχει και τόσο σημασία -- όσο το φαινόμενο που πλήττει την επαρχία , καταμαρτυρεί το ενδιαφέρον για το ζωντάνεμα των χωριών της ευρύτερης περιοχής .
Έχει ειπωθεί αρκετές φορές πως ακρογωνιαίος λίθος για την στήριξη του οικοδομήματος που λέγεται Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο πολιτισμός .
Δυστυχώς όμως η θεωρητική αυτή διαπίστωση σπανίως δεν κατάφερε να <<σπάσει το τσόφλι >>, ώστε να λάβει σάρκα και οστά η αυτόνομη πολιτιστική πρωτοβουλία για την πολιτιστική αποκέντρωση . Η αδυναμία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να εμφυσήσει δημιουργική πνοή στην υποδομή , να ενθαρρύνει αυτενέργειες πολιτών που θα προωθούν την έρευνα και τον προβληματισμό γύρω από την παραγωγή και την διανομή των πολιτιστικών δράσεων , αφήνει τα χνάρια της στην χορταριασμένη αυλή του Συλλόγου , στο σκουριασμένο λουκέτο ξύλινης πόρτας , και στον μισοπεσμένο τοίχο …!
Οι αντικατοπτρισμοί της τοπικής κοινωνίας γεωμετρούν τις εκάστοτε συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρο μόρφωσης , εργασίας , κατοικίας . Οι δοσμένες συνθήκες διαφέρουν από γειτονιά σε γειτονιά ( όπου έχει διασωθεί ), από χωριό σε χωριό , από πόλη σε πόλη .
Τα χαρακτηριστικά άραγε τα γνωρίζουμε ??? Ποιες ανάγκες ?? Ποιες προτεραιότητες ?? Το περιεχόμενο των αναγκών είναι αναγνωρίσιμο ??
Οι πολιτιστικοί πυρήνες « απονευρωμένοι >> από έμπνευση , πρωτότυπη αυτενέργεια , αδυνατούν η ακόμη αρνούνται να επανασυνδεθούν με την φύση την ζωή και τον άνθρωπο και από < αιμοδότες > πολιτισμού λειτουργούν ως διεκπεραιωτές εκδηλώσεων !
Προς την κατεύθυνση αυτή δυστυχώς συμβάλλει τα μέγιστα και η Τοπική Αυτοδιοίκηση όταν συχνά πυκνά δεν καλλιεργεί συνθήκες τέτοιες ώστε να ενισχυθεί η υποδομή ( τεχνικό και έμψυχο υλικό ), η αυτόνομη ανάπτυξη πολιτιστικής δράσης σε κάθε χώρο .
Αντ αυτού αντιμετωπίζει τον πολιτισμό συμπληρωματικά για λόγους εντυπωσιασμού , ευκαιριακά , χωρίς πρόγραμμα για συνέχεια και προοπτική .
Η αλαζονεία καθώς και η « υπερφλύαρη >> τάση κηδεμονίας του πολιτισμού , ενίοτε από ανθρώπους που αυτοανακηρύσσονται < ειδήμονες > στο είδος ( ο πολιτισμός δεν είναι αντικείμενο , δεν έχει σχήμα , μέγεθος , βάρος ) , είναι φαινόμενα που όχι μόνο δεν συμβάλλουν , αλλά < δηλητηριάζουν > την γονιμότητα του πολιτισμού .
Όσο η Τοπική Αυτοδιοίκηση κωφεύει στη πράξη και αφήνει αναπάντητο το ερώτημα πως εννοεί τον πολιτισμό , θολό και αδιευκρίνιστο θα παραμένει το πολιτιστικό πεδίο δράσης .
Πολιτισμός εν δράσει και όχι < θυσία > στο βωμό του εντυπωσιασμού και της αδηφάγου « πλαστικής >> κοινωνίας του φαίνεσθε !
Όταν πολίτες συνδημιουργοί είναι ηθικοί αυτουργοί για τα δρώμενα στην περιοχή τους , τότε και ο κοινωνικός ιστός , ως εύρωστος ιμάντας δημιουργίας θα κινητοποιεί και θα κινητοποιείται , θα παίρνει και θα δίνει ερεθίσματα.
Κυρίως όμως ο Δημότης από την θέση του θεατή θα περάσει στη δράση ξεφεύγοντας από το σύνηθες σχήμα …..< Καλλιτέχνης – διανοούμενος – Δημότης θεατής >> .
Η εναντιοφροσύνη και η εναντιοπραξία στα θέματα πολιτισμού οδηγούν στην από-σύνθεση , τροφοδοτούν τον καισαρισμό και δεν συμβάλλουν στην σύνθεση των απόψεων … !
