Άρθρο του Τάσου Χειβιδόπουλου
Το αποτέλεσμα των τριπλών εκλογών είναι μια καλή ευκαιρία για πολιτική ανάλυση, για αναζήτηση μηνυμάτων, για εξαγωγή συμπερασμάτων. Οι εκλογές αναδεικνύουν πρόσωπα και πολιτικές δυνάμεις και συνάμα «τοποθετούν στο ράφι» κάποιους άλλους. Στις διεργασίες που θα ακολουθήσουν θα επικρατήσει το φαινόμενο που οι οικονομολόγοι αποκαλούν «δημιουργική καταστροφή».
Κάποιες δυνάμεις θα αντιληφθούν τις αλλαγές του περιβάλλοντος και της κοινωνίας, θα αναπροσαρμόσουν τις πολιτικές τους, θα ανασυγκροτηθούν, θα επιβιώσουν και θα μεγεθυνθούν. Αντιθέτως κάποιες άλλες αγκυλωμένες σε αναχρονιστικές πολιτικές ή ακόμα χειρότερα δέσμιες του πελατειακού κράτους και του λαϊκιστικού πολιτικού λόγου που καιροσκοπικά έχουν υιοθετήσει, θα δουν τις δυνάμεις τους διαρκώς να συρρικνώνονται έως ότου εξαφανιστούν.
Είναι γεγονός ότι η προσοχή όλων στρέφεται πρωτίστως στις εξελίξεις του χώρου που στην Ελλάδα αποκαλούμε κεντροαριστερά. Μιας κεντροαριστεράς όμως που κανείς δεν ξέρει που οριοθετείται, τι εκφράζει, ποιους εμπεριέχει και ποιος είναι ο στόχος της. Ακόμα χειρότερα, μιας κεντροαριστεράς – λάστιχο – που ο κάθε ένας την χρησιμοποιεί κατά το δοκούν ως άλλοθι για την επιδίωξη των δικών του μικροκομματικών ή προσωπικών συμφερόντων.
Κατά την γνώμη μου ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται η ανασύνθεση των πολιτικών δυνάμεων με ταμπέλες τύπου κεντροαριστεράς είναι λάθος. Αυτονόητο είναι ότι η πολιτική δεξαμενή του χώρου αυτού εμπεριέχει πρωτίστως ψηφοφόρους της Ελιάς, της Δημάρ και του Ποταμιού. Η ένσταση μου είναι στον τρόπο με τον οποίο γίνεται το κάλεσμα για την δημιουργία μιας νέας δημοκρατικής παράταξης. Στην παράταξη αυτή αναμφισβήτητα χωράει και κομμάτι των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας και αυτό είναι κάτι που δεν έχει ακουστεί από κανέναν μέχρι στιγμής.
Υπάρχουν υγιή κομμάτια ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας που οφείλουν να νιώσουν ότι το κάλεσμα για μια νέα μεγάλη Δημοκρατική παράταξη τους αφορά. Ψηφοφόροι ευρωπαϊστές, φιλελεύθεροι, ρεαλιστές, κοινωνικά ευαίσθητοι, μεταρρυθμιστές που διακρίνουν έναν παλαιοκομματικό τρόπο διοίκησης του κράτους από τη Νέα Δημοκρατία αλλά παρόλα αυτά την ψηφίζουν, περιμένοντας εναγωνίως την μετεξέλιξη των πολιτικών δυνάμεων και την ενσωμάτωσή τους σε κάτι νέο.
Είναι προφανές ότι η αγωνία των Ελλήνων πολιτών για την ανάταση της πατρίδας απαιτεί ευρύτατες συναινέσεις που δεν θα στέκονται πάνω σε ιδεολογικές ταμπέλες. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ανά την Ελλάδα, των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου μπορούν οι ιθύνοντες του πολιτικού σχεδιασμού των κομμάτων της κεντρικής πολιτικής σκηνής να χρησιμοποιήσουν ως case studies, προκειμένου να αντιληφθούν πως επιτυγχάνονται ευρύτατες συναινέσεις προς όφελος του τόπου. Και η Πελοπόννησος είναι ένα τρανό τέτοιο παράδειγμα…
Τάσσος Χειβιδόπουλος
Αντιπεριφερειάρχης Αργολίδας
