Εορτάστηκε η μνήμη της Μεγαλομάρτυρας Αγίας Μαρίνας και στο ομώνυμο εκκλησάκι που βρίσκετε λίγο έξω από το χωριό Ίναχος της Αργολίδας, στην τοποθεσία "Τρίστρατο" ή "Μπαρντουβά".
Να σημειωθεί πως το εκκλησάκι αυτό κτίστηκε κατόπιν οράματος της Λεμονιάς Ανδρ. Μουκίου το 1897, ανακαινίστηκε για πρώτη φορά το έτος 1979 και εκ νέου το 2010 με δαπάνη του Αθανασίου Σπυρ. Δέμη και των ενοριτών του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Ινάχου όπου και ανήκει εκκλησιαστικά.
Φέτος τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο Μητροπολίτης Θηβαΐδος Πορφύριος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, συνοδευόμενος από τον εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Ινάχου π. Θεοδοσίο Μπονταίτη, τον π. Δημοσθένη Γάτσιο και άλλους ιερείς, ενώ πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε από τις γύρω περιοχές για να τιμήσει την λαοφιλή Αγία Μαρίνα.
Ο βίος της Αγίας Μαρίνας
Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ,. από γονείς ειδωλολάτρες. Η μητέρας της πέθανε όταν η Μαρίνα ήταν πολύ μικρή και ο πατέρας της ανέθεσε την ανατροφή της σε μια εξαιρετική γυναίκα, η οποία ήταν κρυφή Χριστιανή. Έτσι η Μαρίνα από την νηπιακή της ηλικία βρέθηκε σε περιβάλλον Χριστιανικό. Σε ηλικία 15 ετών, αποκάλυψε στον πατέρα της ότι είναι Χριστιανή και εκείνος συγκλονισμένος και μη ξέροντας τι να κάνει για να την συνετίσει, πήρε την απόφαση να την καταγγείλει στον Έπαρχο Ολύμβριο.
Αυτός διέταξε να την συλλάβουν για ανάκριση. Όταν παρουσιάστηκε μπροστά του, η Μαρίνα άφοβα ομολόγησε ότι είναι Χριστιανή. Αυτός προσπάθησε να την μεταπείσει, αλλά μάταια. Τότε διέταξε να την φυλακίσουν. Τα μαρτύρια που ακολούθησαν ήταν τρομερά. Το καθένα πιο σκληρό από το άλλο. Η Αγία όμως δεν λύγισε. Κανένα κακό δεν στάθηκε ικανό να της κάμψει την θέληση και να την κάνει να αρνηθεί την πίστη της.
Όταν ο Ολύμβριος την κάλεσε για δεύτερη φορά και διαπίστωσε ότι η πίστη της ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της ως εκ θαύματος, έκλεισαν και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, πολλοί παρευρισκόμενοι να ασπαστούν τον Χριστιανισμό. Μπροστά σε αυτό τον «κίνδυνο» ο Έπαρχος Ολύμβριος, τελικά την αποκεφάλισε. Η εκκλησία μας τιμά την μνήμη της στις 17 Ιουλίου.
Το πρωί ανήμερα της εορτής τελέσθηκε Αρχιερατική θεία λειτουργία, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Θηβαΐδος Πορφυρίου ,ο οποίος κύρηξε και τον θείο λόγο.
Μητροπολίτης Θηβαΐδος Πορφύριος, (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας)Αυτός διέταξε να την συλλάβουν για ανάκριση. Όταν παρουσιάστηκε μπροστά του, η Μαρίνα άφοβα ομολόγησε ότι είναι Χριστιανή. Αυτός προσπάθησε να την μεταπείσει, αλλά μάταια. Τότε διέταξε να την φυλακίσουν. Τα μαρτύρια που ακολούθησαν ήταν τρομερά. Το καθένα πιο σκληρό από το άλλο. Η Αγία όμως δεν λύγισε. Κανένα κακό δεν στάθηκε ικανό να της κάμψει την θέληση και να την κάνει να αρνηθεί την πίστη της.
Όταν ο Ολύμβριος την κάλεσε για δεύτερη φορά και διαπίστωσε ότι η πίστη της ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της ως εκ θαύματος, έκλεισαν και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, πολλοί παρευρισκόμενοι να ασπαστούν τον Χριστιανισμό. Μπροστά σε αυτό τον «κίνδυνο» ο Έπαρχος Ολύμβριος, τελικά την αποκεφάλισε. Η εκκλησία μας τιμά την μνήμη της στις 17 Ιουλίου.
Το πρωί ανήμερα της εορτής τελέσθηκε Αρχιερατική θεία λειτουργία, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Θηβαΐδος Πορφυρίου ,ο οποίος κύρηξε και τον θείο λόγο.
Ο κατά κόσμο Κωνσταντίνος Σκίκος γεννήθηκε στον Ίναχο Αργολίδος το 1940. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1966 και Πρεσβύτερος το 1969. Το 1970 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Υπηρέτησε ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου από το 1985 μέχρι το 1990. Στις 17 Ιουνίου 1990 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Βαβυλώνος. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1997 εξελέγη Επίσκοπος Μπουκόμπας. Στις 23 Νοεμβρίου 1999 παραιτήθηκε. Στις 14 Μαρτίου 2003 τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Συΐνης. Στις 27 Οκτωβρίου 2004 προήχθη σε τιτουλάριο Μητροπολίτη Θηβαΐδος.