Το τελευταίο διάστημα, και με αφορμή την επιτυχημένη κίνηση του Αντιφασιστικού – Αντιρατσιστικού Μετώπου Αργολίδας να ματαιώσει την εκδήλωση ενός νεοναζιστικού περιοδικού, άνοιξε και πάλι μια κουβέντα για το αν και κατά πόσο τέτοιες πρακτικές είναι δημοκρατικές, αν μπορούν οι φασίστες να διαδίδουν ελεύθερα το δηλητήριό τους και ποιος είναι ο τρόπος αντιμετώπισης τους από μια δημοκρατική σκοπιά.
Ποιες είναι τέλος πάντων αυτές οι “ιδέες” των νεοναζί; Μέχρι τώρα οι φασίστες, στις εκδηλώσεις και τα έντυπά τους, έχουν μιλήσει για τσάκισμα των μεταναστών (αποκαλώντας τους υπανθρώπους και σκουπίδια), εξαφάνιση των πολιτικών τους αντιπάλων (αριστερών, αναρχικών, συνδικαλιστών), έχουν μιλήσει για κατάργηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (θεωρώντας τα απάτη), έχουν μιλήσει ανοιχτά για τη φυσική εξόντωση των ομοφυλόφιλων, των Ρομά, των ΑΜΕΑ, των εξαρτημένων ατόμων και έχουν προτείνει πολλές φορές την κατάργηση βασικών ελευθεριών και δικαιωμάτων και τελικά της ίδιας της δημοκρατίας την οποία όπως λένε απεχθάνονται.
Και μετά οι ιδέες γίνονται πράξη... Μέχρι τώρα έχουμε δει τα οργανωμένα τάγματα εφόδου των ακροδεξιών να ξυλοκοπούν, να μαχαιρώνουν και να δολοφονούν ανθρώπους σύμφωνα πάντα με τις “ιδέες” τους. Πογκρόμ, μαχαιρώματα και εμπρησμοί σε σπίτια μεταναστών, δολοφονικές επιθέσεις σε αριστερούς και αναρχικούς, επιθέσεις με λοστάρια και τσεκούρια σε συνδικαλιστές, επιθέσεις σε στέκια και καταυλισμούς Ρομά, ομοφοβικές επιθέσεις στο Γκάζι και στο Πεδίο του Άρεως ... η λίστα δεν έχει τελειωμό ... και όμως κάποιοι επιμένουν να μιλάνε για “δημοκρατικό δικαίωμα” των νεοναζί να διαδίδουν τις “ιδέες” αυτές ελεύθερα αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η νομιμοποίηση της ακροδεξιάς από ένα μικρό μέρος της κοινωνίας τα τελευταία 3-4 χρόνια οδήγησε σε κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων ρατσιστικής - φασιστικής βίας. Ίσως δεν κατάλαβαν ποτέ τι εννοούσε ο ιδεολογικός καθοδηγητής των σημερινών φασιστών, Γιόζεφ Γκαίμπελς, για τη χρήση της ίδιας της δημοκρατίας προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους: “Εάν η δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο, και μάλιστα και βουλευτική αποζημίωση για αυτό, είναι θέμα δικό της.”
Τελικά πως αντιμετωπίζεται ο φασισμός; Η ιστορία μας έχει δείξει ότι οι φασίστες είναι εγκληματίες που βαρύνονται με βαρύτατα αδικήματα και αποτελούν κοινωνική απειλή. Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν είναι η κοινωνική απομόνωσή τους και αυτό επιτυγχάνεται με το ξεσκέπασμα και τη δημοσιοποίηση του αληθινού προσώπου του φασισμού, με την άμεση κινητοποίηση της ίδιας της κοινωνίας που θα δημιουργήσει ένα φραγμό στις βλέψεις των φασιστοειδών που ονειρεύονται νέα κρεματόρια, νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης για όσους δεν χωράνε στην “ιδεολογία τους”, νέες χούντες, νέο τσάκισμα κάθε δικαιώματος και ελευθερίας.
Η δύναμη τους πατάει στην ανοχή μας! Πάνω στη δική μας απραξία οι φασίστες χτίζουν το προφίλ του δήθεν ισχυρού το οποίο χρησιμοποιούν για να προσελκύσουν κόσμο αλλά και για να πείσουν τα αφεντικά τους ότι είναι ένα χρήσιμο για το σύστημα εργαλείο, που θα διαιρεί, θα αποπροσανατολίζει ή ακόμη και θα τρομοκρατεί την κοινωνία όποτε χρειάζεται. Δεν έχουμε καμία διάθεση να επιτρέψουμε σε εγκληματικές συμμορίες να διαδώσουν ανενόχλητες το δηλητήριο τους στρατολογώντας νέα τάγματα εφόδου. Σε πολλές χώρες της Ευρώπης, αριστεροί και αναρχικοί αντιφασίστες στέκονται στα μπλόκα, δίπλα σε φιλελεύθερους και δεξιούς δημοκράτες κάθε φορά που οι νεοναζί επιχειρούν να κάνουν κάποια εκδήλωση ή πορεία. Η στάση αυτή θα πρέπει να γίνει παράδειγμα σε όσους δηλώνουν ότι είναι μεν αντίθετοι με τον φασισμό αλλά υπερασπίζονται το δικαίωμα τους να δρουν ανενόχλητοι.
Ως Αντιφασιστικό – Αντιρατσιστικό Μέτωπο Αργολίδας έχουμε επιλέξει να μη μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια αλλά να στεκόμαστε απέναντι από τους νοσταλγούς του Χίτλερ, να τιμούμε τη ιστορία αυτού του τόπου που μάτωσε κάτω από τη φασιστική και ναζιστική μπότα και έζησε σκοτεινές εποχές στο “γύψο”. Προσπαθούμε διαρκώς να αποκαλύπτουμε και να απομονώνουμε τους νοσταλγούς των πιο σκοτεινών πολιτικών εποχών αυτού του τόπου και θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τις κοινωνικές ομάδες που πέφτουν θύματα της ακροδεξιάς βίας αντιπαραβάλλοντας, απέναντι στο μίσος των φασιστών, την αλληλεγγύη, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, την ανθρωπιά, τη διαρκή ανάγκη για περισσότερη ελευθερία και δημοκρατία, ιδιαίτερα τώρα, σε μια εποχή που ακόμα και αυτοί που παρουσιάζονται ως υπερασπιστές της νομιμότητας και της δημοκρατίας, την τσαλαπατούν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, με σκληρή καταστολή και καταφεύγουν σε αντισυνταγματικές εκτροπές για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα μιας χούφτας ανθρώπων.
