Ο Παναγιώτης Ταχτσίδης κάθεται απέναντί μου φορώντας loose βερμούδα και Τ-shirt. H φράντζα των μαλλιών του είναι προσεκτικά στιλιζαρισμένη και ασυναίσθητα τη φτιάχνει συνεχώς καθώς μιλάει. Το απόγευμα στη Βουλιαγμένη είναι ζεστό και ο Παναγιώτης μετράει ώρες πριν ταξιδέψει στην Ιταλία για να ξεκινήσει προετοιμασία με τη νέα του ομάδα, την Hellas Verona.
«Είμαι ανυπόμονος για την επομένη σεζόν. Περνάω πολύ ωραία στην Ιταλία και χαίρομαι που θα είμαι και φέτος εκεί. Καθημερινά πηγαίνω στην προπόνηση το πρωί, μετά γυρίζω σπίτι, κοιμάμαι, τρώω κάτι και μετά παίζω με το σκύλο μου. Είναι ένα Rottweiler 2 ετών και είναι ο έρωτάς μου! Θα ήθελα να κλείσω την καριέρα μου στην Ελλάδα, αλλά, προς το παρόν, στην Ιταλία είναι ιδανικά!» λέει. Έχει λίγες εβδομάδες που γύρισε από τις διακοπές του στη Μύκονο, όπου πήγε με τους γονείς του για να ξεκουραστεί μετά το Mουντιάλ, αλλά και για να φορτίσει τις μπαταρίες του μετά τη σεζόν στην Ιταλία με τη φανέλα της Τορίνο. «Πήρα μαζί μου τους γονείς μου στις διακοπές, γιατί διαφορετικά δεν θα είχα χρόνο να τους δω. Ζουν στο Ναύπλιο μαζί με τα τρία αδέλφια μου και τα τέσσερα ανιψάκια μου. Νοίκιασα ένα σπίτι στο νησί και κάναμε όλοι μαζί διακοπές. Είδα τις φωτογραφίες μας στα περιοδικά, οι γονείς μου χάρηκαν πολύ. Βέβαια, έγραψαν ότι πήγα διακοπές με τους γονείς, αλλά και την κοπέλα μου, με την οποία παντρεύομαι!
Εδώ, λοιπόν, οφείλω να πω ότι δεν έχω πλέον κοπέλα, ήμουν χωρισμένος στις φωτογραφίες που είδατε. Όταν μας τράβηξαν, έτυχε να συναντήσω εκεί την πρώην μου και επειδή γνωρίζει τους γονείς μου κι έχουν καλές σχέσεις, ήρθε να χαιρετήσει. Χωρίσαμε πριν ακόμη φύγω για Βραζιλία. Για ένα διάστημα ήρθε στην Ιταλία και ζήσαμε μαζί, αλλά τώρα τελείωσε. Είναι δύσκολο μια κοπέλα να καταλάβει το πρόγραμμα και τη ζωή μου. Θέλει χρόνο και υπομονή. Αλλιώς έρχονται οι τσακωμοί και οι ζήλιες» ομολογεί.
Το γεγονός που σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι του Παναγιώτη είναι αναμφισβήτητα η συμμετοχή του στο Mουντιάλ με τη φανέλα της Εθνικής. Ο διεθνής μέσος είναι μέλος της Εθνικής από το 2012 και μετρά έξι συμμετοχές σε αγώνες. «Πήραμε πολλές εμπειρίες από το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου, είχαμε καλές και κακές στιγμές και ελπίζω να δώσαμε χαρά στον κόσμο. Είχαμε θέσει ως στόχο την πρόκριση στους “16” και τον πετύχαμε. Στην αρχή είχαμε ήττα και δεν ήταν εύκολο, γιατί είναι σημαντικό να κερδίσεις στο πρώτο παιχνίδι. Έπεσε η ψυχολογία μας, ήρθαν κάποια προβλήματα. Από εκεί και πέρα, δείξαμε χαρακτήρα και πήραμε την πρόκριση. Δεν το λες απογοήτευση το ότι δεν περάσαμε στους “8”. Αν σκεφτείς όμως ότι παίζαμε με την Κόστα Ρίκα, ξέρεις ότι μπορούσαμε να κερδίσουμε. Όμως στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος… Έτσι είναι η ζωή» παραδέχεται. «Όταν δεν κάναμε προπόνηση στη Βραζιλία, μαζευόμασταν σε ένα δωμάτιο και κάναμε χαβαλέ. Παίζαμε PlayStation και κάναμε πλάκες μεταξύ μας. Έπρεπε κάπως να περάσει η ώρα, γιατί αναγκαστικά ήμασταν κλεισμένοι στο ξενοδοχείο.
Το γεγονός που σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι του Παναγιώτη είναι αναμφισβήτητα η συμμετοχή του στο Mουντιάλ με τη φανέλα της Εθνικής. Ο διεθνής μέσος είναι μέλος της Εθνικής από το 2012 και μετρά έξι συμμετοχές σε αγώνες. «Πήραμε πολλές εμπειρίες από το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου, είχαμε καλές και κακές στιγμές και ελπίζω να δώσαμε χαρά στον κόσμο. Είχαμε θέσει ως στόχο την πρόκριση στους “16” και τον πετύχαμε. Στην αρχή είχαμε ήττα και δεν ήταν εύκολο, γιατί είναι σημαντικό να κερδίσεις στο πρώτο παιχνίδι. Έπεσε η ψυχολογία μας, ήρθαν κάποια προβλήματα. Από εκεί και πέρα, δείξαμε χαρακτήρα και πήραμε την πρόκριση. Δεν το λες απογοήτευση το ότι δεν περάσαμε στους “8”. Αν σκεφτείς όμως ότι παίζαμε με την Κόστα Ρίκα, ξέρεις ότι μπορούσαμε να κερδίσουμε. Όμως στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος… Έτσι είναι η ζωή» παραδέχεται. «Όταν δεν κάναμε προπόνηση στη Βραζιλία, μαζευόμασταν σε ένα δωμάτιο και κάναμε χαβαλέ. Παίζαμε PlayStation και κάναμε πλάκες μεταξύ μας. Έπρεπε κάπως να περάσει η ώρα, γιατί αναγκαστικά ήμασταν κλεισμένοι στο ξενοδοχείο.
Όσα ακούστηκαν για τσακωμούς είναι μόνο για να γεμίζουν οι σελίδες των εφημερίδων. Νομίζω πως φάνηκε από τον τρόπο που πανηγυρίζαμε όλοι μαζί τις νίκες μας. Μετά την πρόκριση στους “16”, ήμασταν μαζεμένοι σε ένα δωμάτιο και βλέπαμε στο Διαδίκτυο τις αντιδράσεις του κόσμου. Στην Ελλάδα δεν είχαν με τι να ασχοληθούν και μας κατηγορούσαν ακόμα και γιατί βγάζαμε selfie!» λέει και αποκαλύπτει πως μετά την επιστροφή στην Ελλάδα ζήτησαν από τον πρωθυπουργό να μην τους δώσει πριμ για τη διάκρισή τους και τα χρήματα να πάνε για αθλητικές εγκαταστάσεις, ούτως ώστε να υπάρχει συνέχεια στον αθλητισμό. Όσον αφορά στις φωτογραφίες στα social media, ο διεθνής βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των media, όταν κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο μια φωτογραφία, στην οποία εμφανίζεται ολόγυμνος στα αποδυτήρια μετά την πρόκριση της Ελλάδας στο Mουντιάλ τον περασμένο Νοέμβριο.
Μια φωτογραφία που, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, υπέστη επεξεργασία και αλλοίωση, κάτι που ανάγκασε τον Παναγιώτη να κινηθεί νομικά. «Πήγα στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος και τώρα περιμένω να βρουν ποιος το έκανε. Έχω υποβάλει μήνυση. Ήταν ένα κακόγουστο αστείο. Στη φωτογραφία ποζάρω κανονικά, αλλά είμαι με μαγιό, δεν είμαι γυμνός, όπως δημοσιεύτηκε σε κάποια sites. Νόμισαν ότι ήταν αυθεντική φωτογραφία. Απόρησα για το ποιος θέλει να μου κάνει τόσο κακό. Έχει ξαναγίνει κάτι ανάλογο στο παρελθόν, αλλά είχα βρει μόνος μου το δράστη. Το πήγα δικαστικά μόνο και μόνο για να μην έχω κι άλλα προβλήματα στο μέλλον».
Μια φωτογραφία που, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, υπέστη επεξεργασία και αλλοίωση, κάτι που ανάγκασε τον Παναγιώτη να κινηθεί νομικά. «Πήγα στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος και τώρα περιμένω να βρουν ποιος το έκανε. Έχω υποβάλει μήνυση. Ήταν ένα κακόγουστο αστείο. Στη φωτογραφία ποζάρω κανονικά, αλλά είμαι με μαγιό, δεν είμαι γυμνός, όπως δημοσιεύτηκε σε κάποια sites. Νόμισαν ότι ήταν αυθεντική φωτογραφία. Απόρησα για το ποιος θέλει να μου κάνει τόσο κακό. Έχει ξαναγίνει κάτι ανάλογο στο παρελθόν, αλλά είχα βρει μόνος μου το δράστη. Το πήγα δικαστικά μόνο και μόνο για να μην έχω κι άλλα προβλήματα στο μέλλον».
Η πρώτη του επαφή με το ποδόσφαιρο ήταν σε ηλικία 4 ετών, στις Ακαδημίες του Ναυπλίου. Στα 15 του, υπογράφει επαγγελματικό συμβόλαιο με την ΑΕΚ (είναι ο πιο νέος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της ομάδας) και έρχεται στην Αθήνα για να ξεκινήσει την καριέρα του. «Ήταν δύσκολα τότε. Μετά την προπόνηση, πήγαινα σχολείο, αλλά οι συμμαθητές μου με ρωτούσαν για τον Rivaldo, τον Ζήκο και άλλους ποδοσφαιριστές που είχαν ινδάλματα. Αυτοί οι ποδοσφαιριστές μού φέρθηκαν πολύ καλά και με πρόσεχαν, μου έδιναν συμβουλές. Μου έλεγαν να μπαίνω στο γήπεδο και να μη φοβάμαι, να κάνω τη δουλειά μου. Κομπλάρεις όταν βρίσκεσαι στα αποδυτήρια με τα ινδάλματά σου και κάνεις προπόνηση μαζί τους.
Μετά από τρία χρόνια, είχα διαμάχες με την ΑΕΚ και αποφάσισα να μείνω ελεύθερος και να φύγω στο εξωτερικό. Δεν μου φέρθηκαν καλά οι άνθρωποι που ήταν τότε στην ομάδα. Εγώ ήθελα να μείνω, αλλά δεν με βοήθησαν καθόλου» λέει ο ποδοσφαιριστής που στα 18 του έφτιαξε τις βαλίτσες του για την ιταλική Genoa. «Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα στην Ιταλία, αλλά μετά τον πρώτο χρόνο κατάλαβα ότι είχα κάνει το σωστό. Τον πρώτο καιρό, δεν είχα συνειδητοποιήσει τι γινόταν. Δεν ήξερα λέξη ιταλικά, μόνο λίγα αγγλικά, αλλά εκεί μιλούν μόνο τη γλώσσα τους! Πέρασα δύσκολα και αυτό με έκανε πιο δυνατό. Βελτιώθηκα και ως άνθρωπος και ως ποδοσφαιριστής. Έπαιξα στην Hellas Verona, την ομάδα στην οποία επιστρέφω φέτος, και μετά στη Roma. Είχα συμπαίκτες τον Francesco Totti και τον Daniele De Rossi, που είναι σημαίες για το ιταλικό ποδόσφαιρο» λέει ο Παναγιώτης και παραδέχεται πως τον εντυπωσίασε το πόσο απλοί ήταν και πόσο όμορφα συμπεριφέρονταν. «Το σημαντικό για έναν άνθρωπο είναι να είναι τόσο πετυχημένος και να μπορεί να παραμένει τόσο απλός. Αυτό μου έμαθαν» καταλήγει.
protothema.gr
protothema.gr