Της Βένας Γεωργακοπούλου
Ο δήμαρχος καταγγέλλει τον Γιώργο Λούκο, που αρνήθηκε να προσλάβει ανθρώπους (έληξαν στις 17 οι συμβάσεις των εργαζομένων) και να δώσει την υλικοτεχνική υποδομή του επίσημου Φεστιβάλ. Το έκανε από τη ζήλια του, λέει, επειδή το μουσικο-θεατρικό ποτ πουρί «60 χρόνια μουσική στην Επίδαυρο» θα συγκρινόταν με τις «κακές» παραστάσεις του.
Δεν είναι μόνον η βουλευτής της Ν.Δ. Τάνια Ιακωβίδου που έχει μεγάλα καλλιτεχνικά οράματα για την Επίδαυρο (και για την κίνηση στις ταβέρνες παρεμπιπτόντως). Τις τελευταίες μέρες προέκυψε κι άλλος πολιτικός παράγων, που δεν έχει απλώς ισχυρή αισθητική άποψη για το Φεστιβάλ, την οποία κραδαίνει απειλητικά προς κάθε αρμόδιο (βλέπε Γιώργος Λούκος), αλλά και στρώθηκε να την κάνει πράξη.
Ο δήμαρχος Επιδαύρου Κωνσταντίνος Γκάτζιος, αφού κατάφερε και πήρε έγκριση από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (αυτό που κατά τα άλλα ψειρίζει τα σκηνικά των καθιερωμένων θιάσων, μπας και ζυγίζουν κάνα δράμι παραπάνω), ανακοίνωσε την οργάνωση δικής του παράστασης εκτός Φεστιβάλ, το Σάββατο 23 Αυγούστου, με τίτλο «60 χρόνια μουσική στα Επιδαύρια». Επρόκειτο για ένα ποτ πουρί, μουσικοθεατρικό, με την επιμέλεια του Ηλία Μαλανδρή, αφιερωμένο στα 60 χρόνια του θεσμού και στον εμπνευστή του, Δημήτρη Ροντήρη.
Γνωστοί τραγουδιστές (Φραγκούλης, Κωχ, Θεοδωρίδου) θα ερμήνευαν συνθέσεις από παραστάσεις. Η Μαρία Φαραντούρη αρνήθηκε όμως να συμμετάσχει, σαν να μυρίστηκε κάτι περίεργο και ερασιτεχνικό. Να ’ναι καλά, αυτή μας άνοιξε τα μάτια με σχετική της ανακοίνωση. Πληροφορηθήκαμε επιτέλους, τελευταία στιγμή, για το κοσμοϊστορικό γεγονός στην Επίδαυρο, που θα ανύψωνε την τέχνη και θα ενίσχυε την τοπική κοινωνία.
Το υπόλοιπο πρόγραμμα θα κάλυπταν γνωστοί ηθοποιοί (Τσακίρογλου, Μπεμπεδέλλη, Σκούντζου, Τουρνάκη, Στ. Κυριακίδης, Καυκαρίδης κ.ά.) που θα ερμήνευαν «με τη μέθοδο Ροντήρη», αλλά και με πιο σύγχρονους τρόπους, αποσπάσματα από τραγωδίες. Μα τι είναι η μέθοδος Ροντήρη, που μπορείς να την κάνεις ξεπατικωτούρα; Και ο Ηλίας Μαλανδρής, θεατρολόγος και σκηνοθέτης θεάτρου και κινηματογράφου, για μαθητής του Ροντήρη δεν μας φαίνεται, νέος άνθρωπος είναι. Από πού άντλησε αυτό το κουράγιο; Θα μου πείτε, όταν έχεις μεταφράσει, συμπληρώσει και ανασυνθέσει (2004) ολόκληρη τη χαμένη τριλογία του Αισχύλου «Αχιλληίς» βασιζόμενος μόνο σε 350 σωζόμενους στίχους, μια μουσικοθεατρική παράσταση στην Επίδαυρο σου φαίνεται παιχνιδάκι.
Προβληματικό σάιτ
Το ειδικό σάιτ που δημιουργήθηκε για την παράσταση (και την πώληση εισιτηρίων) με τον πομπώδη και κλεψιμαίικο τίτλο www.epidavria.gr δεν παραπέμπει, όσο και να ψάξαμε, σε κάποια τοπική δημοτική αρχή, μόνο το κοπιράιτ του Ηλία Μαλανδρή φαίνεται φαρδύ-πλατύ. Αλλωστε δεν είναι πρωτάρης σε προτάσεις εκτός Επιδαυρίων. Το 2012 είχε προτείνει στον κ. Γκάτζιο μια βραδιά με τον Φραγκούλη στη Μικρή Επίδαυρο, που δεν εγκρίθηκε. Μάλιστα ο δημοτικός σύμβουλος Χρήστος Τσακαλιάρης είχε δηλώσει τότε: «Εμένα έρχονταν 15 και μου έκαναν προτάσεις, αλλά δεν είμαι ο Λούκος».
Ακριβώς. Επειδή υπάρχει ο Λούκος τα «60 χρόνια μουσική στην Επίδαυρο» ματαιώθηκαν με ανακοίνωση του δημάρχου (13 Αυγούστου). Για να γίνουν χρειαζόταν οπωσδήποτε η συνδρομή του επίσημου Φεστιβάλ (ηλεκτρολογικός εξοπλισμός και προσωπικό). Δεν ήταν, όμως, μόνο εκεί το πρόβλημα. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεσμού ποτέ δεν έκρυψε τη βαθιά του διαφωνία (και οργή) με όλους εκείνους (ατζέντηδες, πολιτικούς και συγγενείς τους) που θεωρούν ότι η Επίδαυρος (και το Ηρώδειο) μπορούν να παραχωρούνται μετά το Φεστιβάλ σε διάφορους φορείς χωρίς συνοχή και πολύ συχνά με χαμηλό επίπεδο παραστάσεων. Εθιγε το θέμα και την Πέμπτη, σε συνέντευξή του στην Εφη Μαρίνου για την «Εφημερίδα των Συντακτών».
«Υπάρχουν χώρες όπου χρησιμοποιούν τα ιστορικά μνημεία διοργανώνοντας φεστιβάλ. Οπως η Αβινιόν. Οταν τελειώνει η διοργάνωση, τα πάντα σταματούν και η χρήση του μνημείου επιστρέφει στον τουρισμό. Δεν έχουμε παραχωρήσεις, ατζέντηδες, νταβατζήδες, φίλους, ψηφοφόρους, γνωστούς των πολιτικών που τα εκμεταλλεύονται. Την άλλη εβδομάδα έχει παράσταση στην Επίδαυρο. Δεν ξέρω ποιοι, πώς την οργανώνουν. Το site τους λέγεται epidavria.gr, αλλά κάποιος πρέπει να τους πει ότι υπάρχουν ήδη Επιδαύρια. Αλλά αυτή είναι η περίφημη “ντόπια πολιτική”».
Και χθες το πρωί, που μιλήσαμε μαζί του στο Παρίσι, ο κ. Λούκος ήταν το ίδιο κατηγορηματικός. Κατ’ αρχάς η ιστορία τού φαίνεται «αδιανόητη», «τρελή» και «γελοία» και δεν καταλαβαίνει πώς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ενέκρινε την πρόταση του Δήμου Επιδαύρου. «Το είπα και στην κ. Μενδώνη», μας είπε. «Εμάς στο Φεστιβάλ μάς ενημέρωσαν στις 11 Αυγούστου! Η δική μας τελευταία παράσταση ήταν 16 Αυγούστου. Οι συμβάσεις των εργαζομένων έληξαν την επομένη, άρα θα έπρεπε να πάρω νέους ανθρώπους, να βάλει, δηλαδή, το Φεστιβάλ χρήματα αλλά και την υλικοτεχνική υποδομή του. Πάντως την άδεια για την Επίδαυρο δεν τη δίνουμε εμείς. Είναι θέμα πολιτείας. Θέλει αυτή να παραδώσει το αρχαίο θέατρο σε ανθρώπους χωρίς κριτήρια, έρμαιο στους ατζέντηδες; Εγώ, όμως, νομίζω ότι η ματαίωση της παράστασης είχε σχέση με τα ελάχιστα εισιτήρια που είχαν κοπεί».
Οι θεωρίες του δημάρχου
Ολη η ουσία βρίσκεται σε μερικές φράσεις της ανακοίνωσης για τη ματαίωση της παράστασης, γραμμένης, φυσικά, από τον δήμαρχο Επιδαύρου. Ανάμεσα σε άλλα ο κ. Γκάτζιος:
Υποστηρίζει ότι το Ελληνικό Φεστιβάλ «τιμώρησε την τοπική κοινωνία με σημαντικές οικονομικές απώλειες σε μια δύσκολη εποχή για τους επαγγελματίες». Μια άποψη που πάντως δεν συμμερίζονται όλοι οι ντόπιοι. Γνωστοί εστιάτορες της περιοχής («Λεωνίδας», «Καλογερικό») διαφωνούσαν με τον δήμαρχο. Αυτό δεν σημαίνει ότι μία ακόμα (καλή) παράσταση τον Αύγουστο δεν θα την ήθελαν.
Απειλεί ότι θα το ξανασκεφτεί αν «θα συνεχίσει να παρέχει διευκολύνσεις στο Φεστιβάλ αφιλοκερδώς».
Υποστηρίζει ότι η «επιεικώς απαράδεκτη στάση του Φεστιβάλ εξόργισε τους ήδη αγανακτισμένους Επιδαύριους για την κακή ποιότητα των παραστάσεων που επιλέγονται και προβληματίζονται μήπως τελικά η βαθύτερη αιτία είναι η υψηλής ποιότητας μουσικοθεατρική εκδήλωση που μοιραία θα συγκρινόταν με όλες τις προηγούμενες του Φεστιβάλ».
Αυτό μάλιστα. Θα έβαζαν τα γυαλιά σε επαγγελματίες σκηνοθέτες, που δούλευαν μήνες. Κρίμα, λοιπόν, που δεν θα μάθουμε αν ο κ. Γκάτζιος κάνει και για καλλιτεχνικός μάνατζερ. Ενα όνειρο πολλών συναδέλφων του ανά την επικράτεια.
