Ο Τζίμ Λόντος, γεννήθηκε στο Κουτσοπόδι του Άργους στις 2 Γενάρη του 1897. Το πραγματικό του όνομα ήταν Χριστόφορος Θεοφίλου, και ήταν το τελευταίο από τα 13 παιδιά της οικογένειάς του.
Σε ηλικία 13 ετών μεταναστεύει στην Αμερική (!). Εργάζεται για χρόνια σε δουλειές του ποδαριού. Το αθλητικό και ρωμαλέο παρουσιαστικό του τον φέρνει στην ελεύθερη πάλη που εκείνη την εποχή ασκείται σε τσίρκα. Γρήγορα ξεχωρίζει, και η μία νίκη διαδέχεται την άλλη. Ταυτόχρονα η πάλη φεύγει απο τα τσίρκα και μετακομίζει, σαν ανεξάρτητο άθλημα, στα ριγκ. Το άθλημα γίνεται πολύ δημοφιλές, ενώ η φήμη του απλώνεται συνεχώς.
Μοναδικό εμπόδιο το επίθετό του, Theofilou, που είναι δύσκολο να προφερθεί στα αγγλικά. Έτσι ο μάνατζέρ του αποφασίζει να το αλλάξει και το κάνει Jim London από τον Jack London τον οποίο θαύμαζε, όχι ως συγγραφέα βέβαια, αλλά ως σπουδαίο αθλητικό ραδιοσχολιαστή που μετέδιδε αγώνες πάλης! Πράγματι ο Jack London, έκανε για αρκετά χρόνια διάφορες δουλειές του ποδαριού πριν αφοσιωθεί στο γράψιμο. Υπήρξε μικροαπατεώνας, χρυσοθήρας και άλλα, μεταξύ των οποίων και αθλητικογράφος! Ο παλαιστής προχώρησε σε μικρή διόρθωση του ονόματός του από London σε Londos για να θυμίζει την ελληνική του καταγωγή. Με αυτό το όνομα είναι που ανέβηκε όλα τα σκαλοπάτια της πάλης στην κατηγορία των βαρέων βαρών. Γρήγορα κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στην κατηγορία αυτή, και τον κράτησε για σχεδόν είκοσι χρόνια.
Στην Ελλάδα έγινε πραγματικός θρύλος. Λένε ότι σε πολλές περιπτώσεις στην επαρχία, κατά τις δεκαετίες του ’20 και ’30, όταν γεννιόταν αγόρι που φαινόταν ότι θα γίνει εύρωστο και ωραίο το βαφτίζαν Τζιμλόντο! Έρχεται δύο φορές στην Αθήνα και δίνει δύο νικηφόρους αγώνες στο Παναθηναϊκό στάδιο όπου γίνεται το αδιαχώρητο μέσα και έξω από το στάδιο. Γίνεται δεκτός από τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο Μάρκος Βαμβακάρης γράφει τους στίχους (όχι ότι καλύτερο έχει γράψει σαν στίχους ο Μάρκος, αλλά έχει καμία σημασία αυτό;) και τη μουσική ενός ζεϊμπέκικου προς τιμήν του.
Το 1935 κυκλοφορούν μόνο δύο αθλητικές εφημερίδες, ο «Αθλητισμός» και ο «Αθλητικός Τύπος». Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή η πρώτη και Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο η δεύτερη. Τα αθλητικά γεγονότα δεν ήtαν πολλά εκείνη την εποχή και η κυκλοφορία των εφημερίδων αυτών σχετικά χαμηλή. Ο εκδότης της πρώτης λοιπόν, για να αυξήσει τις πωλήσεις του, εφευρίσκει και δημοσιεύει φανταστικούς αγώνες του Τζιμ Λόντος με ανύπαρκτους παλαιστές όπου βέβαια ο έλληνας είναι πάντα ο νικητής! Αποτέλεσμα; Κατακόρυφη αύξηση των πωλήσεων. Ο ανταγωνιστής εκδότης απαντά με τη σειρά του δημοσιεύοντας ανύπαρκτους αγώνες του έλληνα πρωταθλητή με τους εκλεκτότερους γιαπωνέζους σαμουράι (!), που, υποτίθεται ότι τους στέλνει ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, για να του πάρουν τον τίτλο. Μετά την ήττα τους οι γιαπωνέζοι σαμουράι αυτοκτονούν κάνοντας χαρακίρι μη αντέχοντας την χαμένη τους τιμή! Τέτοιες απίστευτες και πολύ χαριτωμένες ιστορίες γύρω από τον Τζιμ Λόντος.
Ο Τζιμ Λόντος ήταν γενναιόδωρος. Μετά την απόσυρσή του το 1946, αφιέρωσε τη ζωή του σε φιλανθρωπίες και προσέφερα σημαντικά ποσά για τα ελληνόπουλα που έμειναν ορφανά στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Πέθανε στις 19 Αυγούστου το 1975 από καρδιακή προσβολή ενώ κοιμόταν.
Πολύτιμο αρχειακό υλικό από τον ιστορικό αγώνα στο Παναθηναικό Στάδιο μεταξύ του Τζιμ Λόντου και του Γεωργιανού παλαιστή Kola (Nicholas) Kwariani, τον οποίο παρακολούθησαν 100.000 Αθηναίοι (υπολογίζεται ότι άλλοι 50.000 έμειναν εκείνη την ημέρα χωρίς εισητήριο). Στο βίντεο ακούγεται η φωνή της Ρόζας Εσκενάζυ στο τραγούδι «Στο Λεβέντη Μας Τζιμ Λόντο».
Το προσκύνημα στα πάτρια εδάφη (Δημαρχείο 'Αργους, 1928), η επίσκεψη στον Ελευθέριο Βενιζέλο μαζί με τον Δημήτρη Τόφαλο, και αστεϊσμοί με τους πρωταθλητές του μποξ Tony Canzoneri (αριστ.) και Mickey Walker (δεξ.).
