του Διονυσίου Κοκκίνου.
Μετά την νεκρώσιμον ακολουθίαν μετέφεραν το φέρετρον σκεπασμένον με υάλινον κάλυμμα εις το «παλάτιον» και το ετποθέτησαν εις το κέντρον της μεγάλης αιθούσης επί υψηλού υποβάθρου καλυφθέντος δια βελουδίνου μαύρου υφάσματος.
Κατά το τεσσαρακονθήμερον τούτο ο μέγας νεκρός είχεν αφεθή εις δημόσιον προσκύνημα. Πλήθη λαού ανήρχοντο και κατήρχοντο καθ’ ημέραν την κλίμακα του παλατίου.
Ο νεκρός μετεφέρθη μετά το τεσσαρακονθήμερον λαϊκόν προσκύνημα εις το οίκημα το χρησιμοποιούμενον ως ληξιαρχείον του κράτους.
Στις 29 Μαρτίου 1832, ο Κωλέττης εισέρχεται εις το Ναύπλιον έφιππος ακολουθούμενος από 25 πάνοπλους οπλαρχιγούς μετά συνοδείας φρουράς. Ο Αυγουστίνος Καποδίστριας που είχε ορισθεί αντιβασιλεύς μέχρι την άφιξη του Όθωνα, «επαρακολουθούσε από του παραθύρου του τον θρίαμβον εκείνου που είχεν έλθει να τον καταλύσει.
Δύο ημέρας μετά το έγκλημα, αφού ο νεκρός εταριχεύθη υπό των ιατρών που είχαν ενεργήσει την αυτοψίαν, εγένετο η κηδεία του Κυβερνήτου εις τον ναόν του Αγ. Γεωργίου ακολουθούντων των αδελφών του νεκρού, των άλλων δύο μελών της κυβερνητικής επιτροπής, των τριών αντιπρέσβεων, όλου του στρατού και πλήθος λαού. Τον επικήδιον λόγον εξεφώνησεν ο επίσκοπος Ανδρούσης, Ιωσήφ.
Μετά την νεκρώσιμον ακολουθίαν μετέφεραν το φέρετρον σκεπασμένον με υάλινον κάλυμμα εις το «παλάτιον» και το ετποθέτησαν εις το κέντρον της μεγάλης αιθούσης επί υψηλού υποβάθρου καλυφθέντος δια βελουδίνου μαύρου υφάσματος.
Παρά τούτο ετοποθετήθησαν οι δεκαπέντε μεγαλόσταυροι δια των οποίων είχε τιμηθεί ο Καποδίστριας υπό διαφόρων κρατών της Ευρώπης. Δεξιά και αριστερά προς την κεφαλήν υψώνοντο δυο μανουάλια επί των οποίων έλαμπαν δύο μεγάλαι λαμπάδες.
Επί σαράντα ημέρας, ιερεύς εναλλασσόμενος εψιθύριζεν ευχάς από το ψαλτήρι, και ελιβανίζετο ο νεκρός. Τιμητική φρουρά εκ μαθητών της Σχολής των Ευελπίδων υπό αξιωματικόν ενηλλάσσετο γύρω από το φέρετρον.
Κατά το τεσσαρακονθήμερον τούτο ο μέγας νεκρός είχεν αφεθή εις δημόσιον προσκύνημα. Πλήθη λαού ανήρχοντο και κατήρχοντο καθ’ ημέραν την κλίμακα του παλατίου.
Ο νεκρός μετεφέρθη μετά το τεσσαρακονθήμερον λαϊκόν προσκύνημα εις το οίκημα το χρησιμοποιούμενον ως ληξιαρχείον του κράτους.
Στις 29 Μαρτίου 1832, ο Κωλέττης εισέρχεται εις το Ναύπλιον έφιππος ακολουθούμενος από 25 πάνοπλους οπλαρχιγούς μετά συνοδείας φρουράς. Ο Αυγουστίνος Καποδίστριας που είχε ορισθεί αντιβασιλεύς μέχρι την άφιξη του Όθωνα, «επαρακολουθούσε από του παραθύρου του τον θρίαμβον εκείνου που είχεν έλθει να τον καταλύσει.
Υπέβαλε την παραίτησίν του εις την γερουσίαν και συνεννοηθείς μετά του Ρίκορδ διέταξε κατά την νύκτα να διακομισθεί το φυλασσόμενον εις το ληξιαρχείον του Ναυπλίου φέρετρον με το μέγα θύμα της 27ης Σεπτεμβρίου (6 μήνες μετά την δολοφονία) εις την φρεγάταν Πάρις που έθεσεν εις την διάθεσιν του ο Ρώσσος ναύαρχος, και παραλαβών και το αρχείον του Κυβερνήτου επεβιβάσθη ταύτης και απήλθεν εις την Κέρκυραν.
Όταν έφθασεν εις Τον λιμένα της Κερκύρας η ρωσσική φρεγάτα και κατέστη γνωστός εις τας αγγλικάς αρχάς ο λόγος της αφίξεως της δια τας νομίμους διατυπώσεις, ο αρμοστής Άδαμ διεμήνυσεν εις τον Αυγουστίνον ότι σκόπιμον ητο προς αποφυγήν πιθανών εκδηλώσεων του κοινού, αι οποίαι θα ήσαν δυσάρεστοι εις το Λονδίνον, να γίνει η διακόμισις και η ταφή του νεκρού κατά τας προχωρημένας νυκτερινάς ώρας. Τούτο εσήμαινε διαταγήν.
Έτσι ο Ιωαννης Καποδίστριας, ετάφη κατά τας πρώτας μετά το μεσονύκτιον ώρας εις τον οικογενειακόν τάφον πλησίον του πατρός του, εντός του περιβόλου της εκκλησίας της Πλατυτέρας».
