Mε κάθε λαμπρότητα εορτάστηκε η μνήμη της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Ευφημίας στο ομώνυμο εκκλησάκι στην περιοχή Νέας Τίρυνθας Ναυπλίας. Πρόκειται για ένα πανέμορφο εκκλησάκι που βρίσκεται στη επαρχιακή οδό Ναυπλίου Άργους.
Κάθε χρόνο την παραμονή της εορτής τελείται πανηγυρικός εσπερινός και κατόπιν γίνεται η λιτάνευση της ιερής εικόνας της Αγίας Ευφημίας πέριξ του Ιερού ναού παρουσία πάρα πολλών πιστών μιας και είναι ο μοναδικός ναός στην Αργολίδα που είναι αφιερωμένος στην Αγία Ευφημία. Φέτος δεν έγινε η περιφορά της εικόνας λόγω δυνατής βροχής. Τον πανηγυρικό εσπερινέ τέλεσε ο Ιερέας πατέρας Γεώργιος Μυτροσίλης.
Η Μεγαλομάρτυς Ευφημία
Η γενναιόψυχη Μεγαλομάρτυς του Χριστού Ευφημία έζησε και μαρτύρησε επί του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, πού βασίλεψε από το 284 μέχρι 305 μ.Χ. Η Ευφημία καταγόταν από την Χαλκηδόνα. Ο πατέρας της ονομαζόταν Φιλόφρων. Ήταν πολύ πλούσιος και κατείχε το αξίωμα του Συγκλητικού. Η μητέρα της, η Θεοδοσιανή, ήταν γυναίκα με πίστη χριστιανική. Θαυμαστή ομολογία των Χριστιανών Στα μέρη της Ανατολής, πού ζούσε η μακαρία Ευφημία, ηγεμόνας ήταν ο Πρίσκος.
Όταν έφτασε η γιορτή του ειδωλολατρικού θεού Άρη, στείλανε οι άρχοντες, παντού, σ’ όλη την επαρχία της Χαλκηδόνος αυστηρά γράμματα και διατάγματα και κήρυκες με εντολές. Καλούσαν όλους μικρούς και μεγάλους, θέλοντας και μη να πάνε στη γιορτή του Άρεως. Η Ευφημία ήταν αρχηγός σε μια ομάδα και συντροφιά Χριστιανών. Όταν έγινε η γιορτή συλλάβανε πολλά πλήθη των Χριστιανών. Μεταξύ αυτών συνέλαβε και την Ευφημία, με τους συντρόφους της.
Ο ηγεμόνας αφού πρώτα τους μίλησε με υποκριτική πραότητα και αφού οι χριστιανοί επέμεναν να ομολογούν την πίστη τους έδωσε διαταγή να τους δέρνουν αλύπητα επί είκοσι μέρες. Μετά την εικοστή ημέρα οι μάρτυρες έλαμπαν μαζί έλαμπε και η Ευφημία. Ο ηγεμόνας αφού είδε ότι δεν αλλάζουν έδωσε διαταγή να τους δείρουν. Ο ξυλοδαρμός ήταν τόσος πολύς και βάναυσος, πού οι υπηρέτες από τον πολύ κόπο, έπεσαν εξαντλημένοι κάτω στη γη. Ο Θεός όμως δόξασε τους δούλους του. Παρά τους πόνους, τους δυνάμωνε και έλαμπαν έτσι τα πρόσωπά τους από χαρά. Η Αγία πέρασε κι άλλα πολλά και φρικτά μαρτύρια ,αλλά με την χάρη του Χριστού δεν πάθαινε τίποτα.
Το ένδοξο τέλος της Μάρτυρος
Ο Πρίσκος όμως έμενε και πάλιν τυφλός μπροστά στις θαυματουργίες. Δεν άνοιγαν δυστυχώς τα μάτια του να δη την αλήθεια. Και τούτο, διότι ήταν κακοπροαίρετος. Γι αυτό έφερε και πάλι στο στάδιο την Αγία και την διέταξε ν’ αγωνιστεί με τα θηρία. Η Αγία όμως στενοχωριόταν γιατί δεν αναχωρούσε το συντομότερο για τον ποθούμενο της Νυμφίο Χριστό, στην αληθινή και παντοτινή ζωή και ευφροσύνη.
Γι αυτό προσευχήθηκε και ζήτησε από τον Κύριο να παραλάβει την ψυχή της Έτσι, λοιπόν, καθώς προσευχόταν η καλλιπάρθενος Μάρτυς, οι τύραννοι άφησαν να ορμήσουν κατ’ επάνω της τέσσερα λιοντάρια και τρεις αρκούδες. Τα θηρία πλησίασαν και φιλούσαν με πολλή ευλάβεια, σαν να ήταν άνθρωποι, τα πόδια της Αγίας. Μία όμως άρκτος δάγκωσε ένα μέρος από το σώμα της Αγίας. Πληγή ή σημάδι δεν έκαμε κανένα στο σώμα της Αγίας. Αυτό όμως έγινε Αφορμή να υπάγει η Μάρτυς Ευφημία προς τον ποθούμενο Νυμφίο της Χριστό. Ήταν η 16η του μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 303 μ.Χ.
