Όλοι θυμόμαστε τον πρώτο μας δάσκαλο ή την πρώτη μας δασκάλα στο σχολείο, που μας έμαθε τη φορά των γραμμάτων, τη προφορά των λέξεων. Όλοι πάλι θυμόμαστε κάποιους εκπαιδευτικούς στην μετέπειτα σχολική μας πορεία που τους χρωστάμε ένα κομμάτι της προσωπικότητάς μας.
Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι αυτό που, μεθοδικά και με καρτερικότητα, οικοδομεί ένα καλύτερο και υποσχόμενο μέλλον. Γιατί, πέρα από τη μετάδοση πληροφοριών και γνώσεων, είναι οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί που πλάθουν χαρακτήρες και την προσωπικότητα των μαθητών τους, είναι αυτοί που εκμαιεύουν τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους, αναπτύσσουν την κριτική σκέψη, τις κοινωνικές ευαισθησίες, το αίσθημα ευθύνης για τους αυριανούς ενεργούς πολίτες της χώρας μας. «Ιδανικός δάσκαλος, όπως έγραψε ο Ν. Καζαντζάκης, είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας το μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες»
Το ελάχιστο είναι να αναγνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε το πολύπλευρο λειτούργημα του εκπαιδευτικού που, με αποδοχές πάντα δυσανάλογες της προσφοράς του, συμβάλλει στην ποιοτική αναβάθμιση του πολιτισμού μας αλλά και, ουσιαστικά, στην ανάκαμψη της γενικότερης κρίσης στη χώρα μας.
ΒΑΣΙΛΗΣ Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ
ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ
