«Η περίοδος που διανύουμε είναι εξαιρετικά δύσκολη και σύνθετη. Συντελούνται σημαντικές αλλαγές που χαρακτηρίζονται από τη μεταβολή της οικονομίας από τη φάση ύφεσης της κρίσης στη φάση της περιορισμένης αναζωογόνησης .
Η αστική διαχείριση προσαρμόζεται στην προσπάθεια της να επιδράσει και να ανταπεξέλθει στις μεταβολές αυτές αλλά και να διαχειριστεί τις νέες αντιθέσεις που γεννά η καπιταλιστική οικονομία .
Σε μια τέτοια περίοδο έχει μεγάλη πολιτική σημασία να γίνει ακόμα περισσότερο κατανοητό ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι ανάπτυξη για το κεφάλαιο. Προϋποθέτει αντιλαϊκά μέτρα που οδηγούν στην σχετική εξαθλίωση των εργαζομένων γιατί μόνο έτσι διασφαλίζεται ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους για τους επενδυτές .
Αυτό σημαίνει ότι στο ενδεχόμενο της φάσης ανάκαμψης δεν θα ανασταλεί η στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων . Είναι όρος η διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης και φορολογικών ρυθμίσεων για την προσέλκυση επενδύσεων απ΄τούς επιχειρηματικούς ομίλους , για την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Επόμενος όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόστηκαν στη προηγούμενη φάση της κρίσης αλλά και νέα που θα πάρουν εφόσον εντοπίζονται « δημοσιονομικά κενά » έχουν μόνιμο χαρακτήρα.»
Επισήμανε επίσης ότι:
«Είναι γεγονός η κατάσταση για την λαϊκή οικογένεια είναι ασφυκτική οι μισθωτοί ,οι μικροεπαγγελματίες και αγρότες , η νεολαία βιώνουν για 6η συνεχή χρονιά τις συνέπειες της βαθύτερης καπιταλιστικής κρίσης της ελληνικής οικονομίας , την έκρηξη της ανεργίας , τη ραγδαία επιδείνωση της θέσης τους , τη σχετική η και απόλυτη εξαθλίωση.
Η επόμενη μέρα της ανάκυψης της ελληνικής οικονομίας , στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και των δεσμεύσεων της ΕΕ όχι μόνο δεν θα οδηγήσει σε αναπλήρωση των τεράστιων απολήων τα τελευταία χρόνια αλλά θα οδηγήσει και σε νέα αντιλαϊκά μέτρα.
Τώρα χωρίς κανένα δισταγμό , χωρίς καμία ταλάντευση , η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα απαιτείται να ανοίξουμε πόλεμο με τον πυρήνα της ταξικής πολιτικής κεφαλαίου ΕΕ, Κυβέρνησης που συνιστάται στη συνεχή αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων ως βασική προϋπόθεση για την αντιμετώπιση είτε της κρίσης, είτε μονιμότερων δυσκολιών στην αναπαραγωγή κεφαλαίου και κερδοφορίας.
Ο εργαζόμενος λαός να γνωρίζει και να μετρήσει καλά , ότι παρά τον αρνητικό συσχετισμό , το ΚΚΕ διαθέτει τις δυνάμεις για την οργάνωση της εργατικής – λαϊκής πάλης στους καθημερινούς αγώνες για να βάλουμε εμπόδια σε νέα αντιλαϊκά μέτρα, να αντιμετωπίζουμε την κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία . Σ’αυτή την κατεύθυνση μπορεί να ενισχύεται η αλληλεγγύη για να μην μείνει κανένας μόνος του , εκτεθειμένος στους εκμεταλλευτές και το κράτος τους.
Το ΚΚΕ βεβαίως , λέει και κάτι άλλο, ότι το ζήτημα για το λαό είναι να ζήσει με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης , της τεχνολογίας , της παραγωγικότητας , της εργασίας .
Αυτό δεν μπορεί να υλοποιηθεί όσο η παραγωγή γίνεται με στόχο το κέρδος των καπιταλιστών. Για να μπορέσει λοιπόν ο λαός να ζει τη ζωή που του αξίζει και όχι να μάχεται για την επιβίωση , χρειάζεται μια άλλη οργάνωση της οικονομίας και της παραγωγής με το λαό στην εξουσία και ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.»
