Μια ακόμα παράταση, την πολλοστή που έχει δοθεί στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, έδωσε το ΤΑΙΠΕΔ για την παραχώρηση της Μαρίνας Αλίμου (από τις μεγαλύτερες της χώρας), μαζί με τα τουριστικά καταφύγια σκαφών Ύδρας, Νέας Επιδαύρου και Πόρου.
Η νέα ημερομηνία είναι η 17η Δεκεμβρίου και δίνεται έπειτα από αιτήματα δύο υποψηφίων επενδυτών, αλλά και προκειμένου να αποφευχθεί ένα ναυάγιο στα αβαθή των μαρίνων 48 ώρες μετά την απογείωση του deal με τα αεροδρόμια.
Εξηγούμαστε. Κανονικά, σήμερα εκπνέει η καταληκτική προθεσμία υποβολής προσφορών στο διαγωνισμό για το πρώτο πακέτο μαρινών. Ενός διαγωνισμού που προκηρύχθηκε τον Απρίλιο του 2013. Τις τελευταίες όμως εβδομάδες τα νέα που καταφτάνουν στα γραφεία του ΤΑΙΠΕΔ από τους συμμετέχοντες επενδυτές δεν είναι καλά.
Κάποιοι δεν αποκλείουν να μην υπάρξει ούτε μια προσφορά, κι ας έχουν περάσει εδώ και ένα χρόνο στη β' φάση 11 επενδυτικά σχήματα.
Οι λόγοι πολλοί. Τα σημεία τριβής με το Δήμο Αλίμου παραμένουν, όπως και τα αυθαίρετα στη χερσαία ζώνη της μαρίνας. Την ίδια στιγμή, αρκετές από τις εταιρείες ενοικίασης ιστιοπλοικών που ελλιμενίζουν στον Αλιμο τα σκάφη πληρώνουν μικρό ενοίκιο (ή και καθόλου). Αν σε αυτά προσθέσει κανείς και την πολιτική αβεβαιότητα, έχει την πλήρη εικόνα.
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση κάποιοι από τους επενδυτές ζήτησαν νέα παράταση μερικών εβδομάδων από το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο και θα τους τη δώσει, προσδοκώντας στο μεσοδιάστημα, να μπορέσει να επιλύσει κάποια από τα αγκάθια.
Πάντως το βασικό - εδώ και ένα χρόνο- σημείο τριβής μεταξύ Δήμου Αλίμου και ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή η παρουσία μέσα στον χερσαίο χώρο της μαρίνας Αλίμου του δημοτικού κολυμβητηρίου, συνεχίζει να υφίσταται.
Η πρόταση ΤΑΙΠΕΔ
Η πρόταση του ΤΑΙΠΕΔ προς τον δήμο ήταν να μεταφερθεί το κολυμβητήριο σε άλλη θέση, αφού δεν συνάδει με τις χρήσεις μιας μαρίνας. Τα δε έξοδα, θα τα πλήρωνε ο ανάδοχος του διαγωνισμού. Ο δήμος δεν φαίνεται να έχει πεισθεί, όπως φαίνεται και από τις επιστολές που έχει αποστείλει. Την κατηγορηματική αντίθεση του Δήμου γνωρίζουν καλά και οι συμμετέχοντες επενδυτές. Παράλληλα ο Δήμος θεωρεί ότι με τις επενδύσεις στη χερσαία ζώνη που συνοδεύουν τον διαγωνισμό (ξενοδοχείο, εκθεσειακό κέντρο, αθλητικές εγκατατάσεις, κτίρια διοίκησης, καταστήματα, καφετέριες κ.ά.) αλλάζει η εικόνα της περιοχής, δημιουργείται κίνδυνος να μαραζώσει η τοπική αγορά, καθώς και να μεταφερθεί η οικονομική δραστηριότητα στη μαρίνα.
Δεύτερο ζήτημα είναι οι αυθαίρετες εγκαταστάσεις. Μέσα στη χερσαία ζώνη της μαρίνας έχουν εγκατασταθεί παράνομα διάφοροι χρήστες, κάποιοι έχουν σταματήσει να πληρώνουν μισθώματα στην ΕΤΑΔ (από την οποία και νοίκιασαν τον χώρο) ενώ υπάρχουν και χρήσεις εντελώς ασύμβατες με τη λειτουργία της μαρίνας.
Τρίτο πρόβλημα είναι ότι πολλές από τις εταιρείες ενοικίασης σκαφών που τα ελλιμενίζουν στη μαρίνα, καταβάλλουν ιδιαίτερα χαμηλά ενοίκια, καθιστώντας μη κερδοφόρα τη παραχώρησή της σε κάποιον επενδυτή.
Σε αντιδιαστολή πάντως με την επιτυχημένη ιδιωτικοποιήση των αεροδρομίων, στην περίπτωση των μαρινών, οι συνεχείς αναβολές εδώ και ένα χρόνο στο διαγωνισμό, δείχνουν κάτι απλό. Οτι όταν το ΤΑΙΠΕΔ αναγκάζεται να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου που είναι προβληματικά, αντιμετωπίζει δυσκολίες, και οι επενδυτές διστάζουν. Εχει αποδειχτεί σε πολλούς μέχρι τώρα διαγωνισμούς. Στο ΤΑΙΠΕΔ ελπίζουν οι μαρίνες να μην είναι ένας απ’ αυτούς.
