Τον εμπνευσμένο λόγο του Μητροπολίτη Αργολίδος κου Νεκτάριου Αντωνόπουλου, για τη σύνδεση πίστης και επιστήμης και πώς ιδανικά συνυπήρξαν στο βίο και το έργο του μεγάλου Ρώσου γιατρού, Αγίου Λουκά (Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι), είχαν την τιμή να ακούσουν οι συμμετέχοντες στην ετήσια επιστημονική εκδήλωση του ΥΓΕΙΑ.
Ο Μητροπολίτης κήρυξε την έναρξη των εργασιών της ημερίδας, που διοργάνωσε η Επιστημονική Ένωση Ιατρών Υγεία σε συνεργασία με τονΙατρικό Σύλλογο Αργολίδας, με τη στήριξη της ΒΙΑΝΕΞ, το Σάββατο 8 Νοεμβρίου, στο ξενοδοχείο «Αμαλία» του Ναυπλίου.
«Αν και δεν είμαι γιατρός, αισθάνομαι οικεία ανάμεσά σας» είπε ο κ. Νεκτάριος και εξήγησε ότι η θεολογία της εκκλησίας μπορεί να φαίνεται ότι συγγενεύει με τις λεγόμενες θεωρητικές επιστήμες, αλλά στην πραγματικότητα συγγενεύει με την ιατρική. «Θεραπεύει, γιατρεύει, περιθάλπει τον άνθρωπο». Παράλληλα, η ιατρική που αναγνωρίζεται ως θετική επιστήμη έχει και πνευματική διάσταση, με έντονα φιλοσοφικά στοιχεία στη δεοντολογία και τη βιοηθική, σημείωσε ο Μητροπολίτης.
«Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλοι άγιοι της εκκλησίας μας ήταν και γιατροί και υπηρέτησαν τον άνθρωπο με αυταπάρνηση» είπε αναφερόμενος στο έργο του αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι, μετέπειτα Αγίου Λουκά.
«Προσωπικά είχα τη μεγάλη ευλογία να ασχοληθώ με τη ζωή και το έργο του μεγάλου Ρώσου αρχιεπισκόπου και γιατρού Λουκά Βοϊνοσοιτς Γιασενέφσκι, καθηγητή της Τοπογραφικής Ανατομίας και Χειρουργικής, ο οποίος από το 2012 ανακηρύχθηκε προστάτης άγιος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας. Ο Άγιος Λουκάς θεωρείται σήμερα ο κορυφαίος χειρουργός του 20ου αιώνα στη Ρωσία, παρότι διωγμένος από το καθεστώς το 1924, πέρασε πέντε χρόνια στις εξορίες».
Ο Άγιος Λουκάς εργάστηκε πάνω από 50 χρόνια ως χειρουργός, πανεπιστημιακός δάσκαλος, στρατιωτικός γιατρός, αλλά και επίσκοπος της Εκκλησίας με εκπληκτική αυταπάρνηση και αγάπη για τον άνθρωπο. Άνοιξε νέους δρόμους στη χειρουργική αναισθησία και ήταν ο πρώτος επιστήμονας που επιχείρησε μεταμόσχευση νεφρού από ζώο σε άνθρωπο.
Το εκπληκτικό του έργο για τη Χειρουργική των Πυωδών Λοιμώξεων, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου γράφτηκε στην εξορία, έγινε το δεξί χέρι των χειρουργών στην προ αντιβιώσεως εποχή. Το έργο έγινε απαραίτητο σύγγραμμα στις σοβιετικές σχολές Ιατρικής. Το 1946 τιμήθηκε με το ανώτατο κρατικό βραβείο, το βραβείο Στάλιν.
Η προσπάθεια μετάφρασης του έργου αυτού στα ελληνικά, η οποία ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια, ολοκληρώθηκε με την έκδοση του δεύτερου τόμου, την οποία ανακοίνωσε ο Μητροπολίτης κ. Νεκτάριος: «Ακριβώς πριν δύο χρόνια κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος και σήμερα είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι μόλις πριν από δύο μέρες το έργο ολοκληρώθηκε».
«Δεν λέει ποτέ είχα μία περίπτωση, αλλά είχα τον Ιγκόρ, ο οποίος ήταν αυτό και έκανε εκείνο. Και πολλές φορές γράφει και για τα συναισθήματά του, ότι πονούσε, έκλαιγε ή είχε χάσει το κέφι του, πράγματα που δεν τα βρίσκει κανείς σε άλλο ιατρικό εγχειρίδιο» προσθέτει. Επομένως, ο αναγνώστης μπορεί να δει την ανθρώπινη πλευρά της ιατρικής, παράλληλα με την επιστημονική, από έναν κορυφαίο επιστήμονα, η ζωή του οποίου απέδειξε ότι η πίστη και η επιστήμη συνδέονται και δεν συγκρούονται. «Άλλο το αντικείμενο ερεύνης της επιστήμης και άλλο της πίστης» σημειώνει ο Μητροπολίτης.
Σχολιάζοντας, τέλος, τη δύσκολη κατάσταση που βιώνει ο ελληνικός λαός ως συνέπεια της κρίσης, ο πατέρας Νεκτάριος προτρέπει να «κοιτάξουμε λίγο μέσα μας». «Να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, να αναγνωρίσουμε ότι πιστέψαμε σε ένα θεό που λέγεται χρήμα και μας ξεγέλασε και μας κοροϊδεύει, να μετανοήσουμε γι' αυτό και να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Η ζωή δεν είναι μόνο το χρήμα, ούτε οι ανέσεις, ούτε η πολυτέλεια» τονίζει ο κ. Νεκτάριος, γι' αυτό ο καθένας χρειάζεται να απαντήσει στις αναζητήσεις που συνοδεύουν τη ζωή όλων των ανθρώπων, διαφορετικά δεν θα νιώθει ποτέ ικανοποιημένος.
Όσο για το αν φταίνε περισσότερο ή λιγότεροι οι ξένοι ή οι πολιτικοί, και πάλι ο Μητροπολίτης Αργολίδας προτάσσει την προσωπική ευθύνη. «Ευθυνόμαστε όλοι» υποστηρίζει. «Αυτό που θέλαμε, αυτό πετύχαμε. Τι ζητούσαμε από τους πολιτικούς, παραδείγματος χάριν; Να μας κάνουν ρουσφέτια. Και τους ψηφίζαμε με αυτό το κριτήριο. Επομένως γιατί παραπονιόμαστε; Αφού εμείς το ζητάγαμε. Επιμένω λοιπόν ότι η ευθύνη είναι προσωπικά δική μας. Και ο καθένας να αναλάβει την ευθύνη του γιατί διαφορετικά δεν γίνεται».
