Ο Υπουργός ΠΕΚΑ είχε την ευκαιρία να αναπτύξει τον κορυφαίο ρόλο της Ελλάδας στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, θέμα άμεσης προτεραιότητας της διεθνούς ενεργειακής διπλωματίας, ο οποίος αναπτύσσεται σε τρεις βασικές κατευθύνσεις:
- Η Ελλάδα λειτουργεί ως αξιόπιστος εταίρος, διαρκώς αυξανόμενης σημασίας και απήχησης, σε μία ταραγμένη περιοχή όπου η ειρήνη, η σταθερότητα και η ευημερία βρίσκονται σε κίνδυνο.
- Η Ελλάδα αναπτύσσει τις ενδογενείς πηγές της που την αναδεικνύουν σε νέα δυνητική πηγή τροφοδοσίας πετρελαίου και φυσικού αερίου της ευρωπαϊκής αγοράς.
- Η Ελλάδα αναδύεται σε ισχυρό κόμβο ενεργειακής διαμετακόμισης (τερματικοί σταθμοί φυσικού αερίου, αγωγοί αερίου και ηλεκτρισμού), προσφέροντας νέες εναλλακτικές λύσεις για τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης.
.jpg)
Ο Υπουργός ΠΕΚΑ έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο νέο ενεργειακό ρόλο της χώρας ως πύλης εισόδου Φυσικού Αερίου στη Ν.Α. Ευρώπης, ιδιαίτερα με την υλοποίηση του Ελληνο-Βουλγαρικού διαδρόμου και στη συνέχεια την επέκταση αντίστοιχων συνδέσεων προς Ρουμανία και Ουγγαρία. Στο ίδιο πλαίσιο, ανέδειξε τη σημασία του αγωγού East Med, για τη μεταφορά φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου προς τους ευρωπαίους καταναλωτές.
Αφού αναφέρθηκε στα πρόσφατα επιτεύγματα της ελληνικής οικονομίας, παρουσίασε το ελληνικό πρόγραμμα έρευνας και αξιοποίησης των υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και Νότια της Κρήτης. Στο πλαίσιο αυτό, αναλύθηκαν και οι νέες δυνατότητες προσέλκυσης διεθνών επενδύσεων, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικά θετικές προοπτικές στον τομέα αυτό.
Ο Έλληνας Υπουργός ΠΕΚΑ καταδίκασε απερίφραστα τις πρόσφατα προκλητικές και παράνομες με βάση το Διεθνές Δίκαιο ενέργειες της Τουρκίας και επανέλαβε τις σαφείς θέσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Η Ελλάδα κινείται σταθερά στην κατεύθυνση της ανάπτυξης συνεργειών μεταξύ των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, περιλαμβανομένου του Ισραήλ και της Αιγύπτου, με στόχο την εδραίωση της ειρήνης, ασφάλειας και περιφερειακής συνεργασίας.
Είναι η πρώτη φορά που ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος παρουσιάζει το νέο ενεργειακό ρόλο της Ελλάδας στην Αμερικανική πρωτεύουσα, με αποτέλεσμα το μεγάλο αριθμό και το έντονο ενδιαφέρον των συμμετεχόντων, όπως επίσης και το γεγονός ότι μεταδόθηκε σε πραγματικό χρόνο και διαδικτυακά.
Μετά το τέλος της εκδήλωσης, ο κ. Μανιάτης προέβη σε ενημέρωση των δημοσιογράφων, μεταξύ των οποίων εκπρόσωποι του Bloomberg και του Europolitics.
Το πρόγραμμα του Υπουργού ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη, συνεχίζεται με συναντήσεις με τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη του τομέα της ενέργειας, τον Αμερικανό Ομόλογό του κ. Ernest Moniz, την Υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδια για θέματα ενέργειας κ. Novell, καθώς και με την κα Michelle Patron, Σύμβουλο του Πρόεδρου Ομπάμα για θέματα ενέργειας και στέλεχος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας.
O Υπουργός ΠΕΚΑ θα συναντηθεί επίσης με υψηλόβαθμους εκπροσώπους αμερικανικών ενεργειακών εταιρειών.
Αφού αναφέρθηκε στα πρόσφατα επιτεύγματα της ελληνικής οικονομίας, παρουσίασε το ελληνικό πρόγραμμα έρευνας και αξιοποίησης των υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και Νότια της Κρήτης. Στο πλαίσιο αυτό, αναλύθηκαν και οι νέες δυνατότητες προσέλκυσης διεθνών επενδύσεων, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικά θετικές προοπτικές στον τομέα αυτό.
Ο Έλληνας Υπουργός ΠΕΚΑ καταδίκασε απερίφραστα τις πρόσφατα προκλητικές και παράνομες με βάση το Διεθνές Δίκαιο ενέργειες της Τουρκίας και επανέλαβε τις σαφείς θέσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Η Ελλάδα κινείται σταθερά στην κατεύθυνση της ανάπτυξης συνεργειών μεταξύ των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, περιλαμβανομένου του Ισραήλ και της Αιγύπτου, με στόχο την εδραίωση της ειρήνης, ασφάλειας και περιφερειακής συνεργασίας.
Είναι η πρώτη φορά που ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος παρουσιάζει το νέο ενεργειακό ρόλο της Ελλάδας στην Αμερικανική πρωτεύουσα, με αποτέλεσμα το μεγάλο αριθμό και το έντονο ενδιαφέρον των συμμετεχόντων, όπως επίσης και το γεγονός ότι μεταδόθηκε σε πραγματικό χρόνο και διαδικτυακά.
Μετά το τέλος της εκδήλωσης, ο κ. Μανιάτης προέβη σε ενημέρωση των δημοσιογράφων, μεταξύ των οποίων εκπρόσωποι του Bloomberg και του Europolitics.
Το πρόγραμμα του Υπουργού ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη, συνεχίζεται με συναντήσεις με τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη του τομέα της ενέργειας, τον Αμερικανό Ομόλογό του κ. Ernest Moniz, την Υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδια για θέματα ενέργειας κ. Novell, καθώς και με την κα Michelle Patron, Σύμβουλο του Πρόεδρου Ομπάμα για θέματα ενέργειας και στέλεχος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας.
O Υπουργός ΠΕΚΑ θα συναντηθεί επίσης με υψηλόβαθμους εκπροσώπους αμερικανικών ενεργειακών εταιρειών.
.jpg)
Ομιλία, Υπουργού ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη, στο Center for Strategic and International Studies (CSIS)" στην Ουάσιγκτον - ΗΠΑ
Είναι αλήθεια ότι ήθελα να έρθω στις ΗΠΑ και να μιλήσουμε για τους ενεργειακούς στόχους και προτεραιότητες της Ελλάδας αρκετό καιρό και είμαι χαρούμενος που είμαι επιτέλους σε θέση να το κάνω σήμερα.
Είμαι επίσης ενθουσιασμένος γιατί έχω τη δυνατότητα να το κάνω εδώ, στο CSIS, σε έναν εξαιρετικό χώρο, σε ένα αξιόλογο Φόρουμ που κάνει εξαιρετικές συζητήσεις πολιτικής, με άριστη εστίαση και προσοχή σε όλα τα θέμα της εξωτερικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων, στην Ουάσιγκτον, που ξεχωρίζει όταν πρόκειται για συζητήσεις που αφορούν στην ανταλλαγή ιδεών και έχουν έντονη πολιτική χροιά.
Σήμερα, θα μιλήσω για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, αναδεικνύοντας τη συνεισφορά στην Ελλάδα.
Φυσικά αυτή η έννοια έχει ένα ριζικά διαφορετικό νόημα για διαφορετικούς ανθρώπους.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ και η ΕΕ μοιράζονται το κοινό όραμα της ενεργειακής ασφάλειας, που βασίζεται σε μια ανταγωνιστική, διαφοροποιημένη και διαφανή διεθνή ενεργειακή αγορά και σε μια αποφασιστική δράση για την κλιματική αλλαγή.
Και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, η ευημερία στηρίζεται σε έναν σταθερό και ανταγωνιστικό ενεργειακό εφοδιασμό.
Η αλληλεξάρτηση των αγορών ενέργειας και οι προσπάθειές μας να εξασφαλιστεί η ελεύθερη πρόσβαση σε πολλαπλές αγορές και να μειώσει την εξάρτηση από τις εισαγωγές, είναι αναπόφευκτα ένα γεωπολιτικό ζήτημα.
Σήμερα, ο όρος «ενεργειακή ανεξαρτησία» είναι δημοφιλής, αλλά δεν πιστεύω ότι αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα στην οποία ζούμε.
Μια ενεργειακή διαταρραχή οπουδήποτε, θα απειλήσει την οικονομική ανάπτυξη παντού.
Ως εκ τούτου, είναι προς το κοινό παγκόσμιο συμφέρον να έχουν επαρκή και διαφοροποιημένο ενεργειακό εφοδιασμό.
Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για τις οικονομίες μας, την ασφάλειά μας και την παγκόσμια ευημερία.
Στο πλαίσιο αυτό, διατύπωσε τη φράση ο Winston Churchill, την παραμονή του Α Παγκοσμίου Πολέμου (ως πρώτος Λόρδος του Ναυαρχείου), ότι «η ασφάλεια στο πετρέλαιο βρίσκεται στην διαφοροποίηση και την διαφοροποίηση και μόνο».
Αυτή η φράση είναι σήμερα τόσο επίκαιρη, όπως ήταν πριν από 100 χρόνια.
Η μόνη διαφορά, είναι δεν αφορά πλέον μόνο στο πετρέλαιο.
Τώρα, το κλειδί για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού είναι η διαφοροποίηση όλων των πηγών ενέργειας, μεταξύ άλλων και μέσω πολιτικών για το κλίμα, και αυτό είναι το θεμέλιο της ενεργειακής στρατηγικής μας.
Για την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η ευημερία των λαών μας, της βιομηχανίας και της οικονομίας, εξαρτάται από την ασφαλή, βιώσιμη και προσιτή ενέργεια. Ωστόσο, η υπερβολική εξάρτηση της ΕΕ από τις εισαγωγές διαβρώνει την ικανότητα να ανταπεξέλθει σε αυτό.
Ως εκ τούτου, η συναίνεση στην Ευρώπη, την οποία η Ελλάδα προωθεί με πάθος, αφορά στην προσπάθεια η ενεργειακή ασφάλεια να συμβαδίζει με μια ανταγωνιστική, χαμηλών εκπομπών άνθρακα, κοινωνία με μεγαλύτερη εξάρτηση από εγχώριους πόρους.
Είμαστε προσηλωμένοι σε αυτό.
Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να αφήνουμε την τύχη της οικονομίας μας και του βιοτικού μας επιπέδου, σε πηγές ενέργειας και εξωτερικά γεγονότα πέρα από τον έλεγχό μας.
Σε αντίθεση με την Αμερική, το ποσοστό της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης είναι ολοένα και πιο αυξανόμενο. Και όπως τα γεγονότα σήμερα μας υπενθυμίζουν, οι παγκόσμιες αγορές δεν είναι πάντα σταθερές.
Ζούμε σε ιδιαίτερα δύσκολους καιρούς, δεδομένου ότι η ουκρανική κρίση δείχνει πω το «Μεγάλο Παιχνίδι» της γεωπολιτικής έχει επιστρέψει.
Η ενεργειακη ασφάλεια της Ευρώπης απειλείται και πάλι.
Αλλά η Ουκρανία δεν είναι η μόνη πηγή αστάθειας.
Το Κυπριακό και η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση παραμένουν ανεπίλητα.
Η ελπίδα ότι οι λαϊκές διαμαρτυρίες στον αραβικό κόσμο θα οδηγούσαν σε ειρήνη και δημοκρατία, έχει διαψευστεί.
Βλέπουμε το χάος στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή: την υπεροχή του ισλαμικού κράτους, το παρατεταμένο πόλεμο σε Συρία και Ιράκ, την αναρχία στη Λιβύη, ενώ στην Αίγυπτο, στο Λίβανο και στην Τουρκία συνεχίζονται οι εσωτερικές αναταρράξεις και δυσαρέσκεια.
Αυτά είναι πάνω από όλα εκδηλώσεις ανθρώπινης δυσφορία, πόνου και τη θλίψης. Αλλά αφορούν σοβαρά και στην ενεργειακή ασφάλεια.
Η Ελλάδα, η οποία βρίσκεται σε στρατηγική θέση, στο σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης, είναι «άγκυρα» σταθερότητας στη μέση μιας αποσταθεροποιημένης περιοχής.
Ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα εργάζεται για τη δημιουργία συνεργιών μεταξύ των διαφόρων χωρών της Ανατολικής Μεσογείου και την προώθηση της ειρήνης, της ασφάλειας και της περιφερειακής συνεργασίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι διμερείς σχέσεις με το Ισραήλ έχουν στρατηγικά ενισχυθεί, για να λειτουργήσουν ως παράγοντας περιφερειακής σταθερότητας. Μάλιστα, θα μεταβώ στο Ισραήλ σύντομα, για να υπογράψουμε τριμερή συμφωνία για το περιβάλλον με τους ομολόγους μου από το Ισραήλ και την Κύπρο.
Επιπλέον, αναπτύσσουμε τριμερή συνεργασία για τις ενεργειαές οδούς, για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες της Κύπρου και του Ισραήλ.
Όσον αφορά στην πρόσφατη παράνομη και επιθετική στάση Τουρκίας, που αμνφισβητεί το νόμιμο δικαίωμα της Δημοκρατίας της Κύπρου να εκμεταλλεύεται τους εθνικούς πόρους της, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν θα μπορούσε να είναι σαφέστερο, στις 24 Οκτώβριου: «Εκφράζουμε σοβαρή ανησυχία για τις νέες εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και προτρέπουμε την Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να σεβαστεί «την κυριαρχία επί των χωρικών της υδάτων της Κύπρου και τα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη."
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπενθύμισε τη Δήλωση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, στις 21 Σεπτεμβρίου 2005, μεταξύ των οποίων ότι η αναγνώριση όλων των κρατών μελών είναι απαραίτητο συστατικό της ενταξιακής διαδικασίας.
Υπό τις παρούσες συνθήκες, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεώρησε ότι είναι πιο σημαντικό από ποτέ να εξασφαλιστεί ένα θετικό κλίμα, έτσι ώστε οι διαπραγματεύσεις για τη διευθέτηση μιας ενωμένης Κύπρου να επαληφθεί.
Η Ελλάδα επισήμανες επιπλέον τις επανειλημμένες δηλώσεις των ΗΠΑ, που αναφέρονται στην ανάγκη να γίνουν σεβαστά τα κυρίαρχα δικαιωμάτα της Δημοκρατίας της Κύπρου στην ΑΟΖ της.
Εκτός από την προαναφερόμενη συνεργασία, προωθούμε τον Ευρω-Ασιατικό Ιντερκονέκτορα, ένα υποβρύχιο καλώδιο, για τη σύνδεση των ισραηλινών, κυπριακών και ελληνικών δικτύν ηλεκτρικής ενέργειας: Ένα ιστορικό έργο, το οποίο εγκρίθηκε από την ΕΕ.
Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας μια πρόσφατη γεωπολιτική εξέλιξη η οποία προσφέρει πλούσιες δυνατότητες: την τριμερή συνεργασία ανάμεσα στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο. Μετά από πολλή προετοιμασία, αναμένουμε την πρώτη τριμερή Σύνοδος Κορυφής σε επίπεδο Αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, την επόμενη εβδομάδα στο Κάιρο.
Ελπίδα μας είναι οι πρωτοβουλίες μας, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν στρέφονται κατά οποιουδήποτε τρίτου, να δημιουργήσουν περιφερειακούς "φάρους” και να χρησιμεύσουν ως πρότυπο για τν περιφερειακή διάλογο.
Αυτό είναι αυτό που προσπαθούμε να επιτύχουμε, και η ενέργεια αποτελεί ζωτικό στοιχείο αυτής της διαδικασίας.
Τώρα, που η ελληνική οικονομία είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Πολύ συζήτηση έχει γίνει για τις προοπτικές στην Ελλάδα.
Έτσι, πριν συζητήσουμε θέματα ενέργειας, θα σας ενημερώσω εν συντομία για την οικονομία μας.
Το 2014 είναι η χρονιά που η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση.
Μετά από 6 χρόνια ύφεσης, η ελληνική οικονομία επιστρέφει στην ανάπτυξη το 3ο τρίμηνο του 2014 και αναμένεται να έχει θετικό ρυθμό ανάπτυξης σε ετήσια βάση.
Καταφέραμε να επιτύχουμε, πολύ νωρίτερα και πάνω από τις προσδοκίες, ένα πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα.
Το 2015 το συνολικό δημοσιονομικό έλλειμμα μας - ακόμη και μετά τις πληρωμές τόκων του χρέους - θα εξαλειφθεί εντελώς.
Ως αποτέλεσμα της μείωσης των επιτοκίων, το Ελληνικό Δημόσιο, σε συνδυασμό με το τραπεζικό σύστημα και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, έχουν ανακτήσει την πρόσβαση στις διεθνείς κεφαλαιαγορές.
Εν ολίγοις, κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών, πετύχαμε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή και στο συντομότερο χρονικό διάστημα.
Το κάναμε αυτό, παρά το δυσμενές περιβάλλον και τα σενάρια καταστροφής που συνήθως λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενες προφητείες.
Παράλληλα, υλοποιήσαμε τεράστιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Σε μόλις δύο χρόνια, ανεβήκαμε 111 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη της ανταγωνιστικότητας της Διεθνούς Τράπεζας, από τη θέση 147η στην 36η.
Κατά συνέπεια, στο Doing Business 2015 του Δείκτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα είναι πλέον 61η μεταξύ 189 χωρών.
Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια θέση όπου μπορούμε να αλλάξουμε την έμφαση από την πολιτική λιτότητας στην ανάπτυξη.
Στόχος μας είναι να κάνουμε την Ελλάδα μια φιλική και ελκυστική χώρα για άμεσες ξένες επενδύσεις.
Ο τομέας της ενέργειας μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Κυρίες και Κύριοι,
Τα προβλήματα της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης μπορεί να συνοψιστεί σε δύο λέξεις: Υπερβολική εξάρτηση.
Για να κατανοήσουμε την κατάσταση στην Ευρώπη, η οποία είναι τόσο διαφορετική από την Αμερική, ας θυμηθούμε μερικά γεγονότα:
Με το 53% της ενέργειας που καταναλώνεται να προέρχεται από το εξωτερικό, η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ενέργειας στον κόσμο.
Αυτή η εξάρτηση είναι 80% για το αργό πετρέλαιο, 66% για το φυσικό αέριο και 40% για τα πυρηνικά καύσιμα.
Ορισμένα κράτη στις περιοχές της Βαλτικής και της Ανατολικής Ευρώπης είναι ιδιαίτερα ευάλωτες και έξι από αυτούς εξαρτώνται αποκλειστικά από τη Ρωσία. Η Ελλάδα από την άλλη πλευρά, είναι διαφοροποιημένη, με το 67% των εισαγωγών προέρχεται από τη Ρωσία, 17% από το Αζερμπαϊτζάν στη βάση μιας τουρκικής σύμβασης και 16% από την Αλγερία.
Στην πραγματικότητα, είμαστε το πρώτο κράτος μέλος της ΕΕ να εισάγει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν.
Τονίζω, ωστόσο, ότι η εξάρτηση από τις εισαγωγές αφορά στο σύνολο της ΕΕ, όχι μόνο στα κράτη μέλη που πλήττονται περισσότερο. Γιατί;
Επειδή η εξάρτηση από τις εισαγωγές φυσικού αερίου αυξάνεται για την ΕΕ στο σύνολό της - κατά 10% από τα μέσα της δεκαετίας του '90 - και θα συνεχίσει να αυξάνονται. Επιπλέον, η εξάρτηση αυτή έχει υψηλό κόστος, πέρα από την εξασφάλιση προμηθειών.
-Πρώτον Είναι ένα οικονομικό βάρος: Το κόστος για την ενέργεια της ΕΕ αντιπροσωπεύει πάνω από 1 δισεκατομμύριο € ανά ημέρα και περισσότερο από το ένα πέμπτο του συνόλου των ευρωπαϊκών εισαγωγών – είναι πάρα πολύ.
-Δεύτερον Υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα:
Η αυξανόμενη ενεργειακή ζήτηση στις αναδυόμενες οικονομίες διαφοροποιεί όλο και περισσότερο τον εφοδιασμό από την Ευρώπη, πιέζει τις τιμές και αποτελεί σοβαρή απειλή για την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας.
Τρίτο περιορίζει το ρόλο της ΕΕ σε διεθνείς σχέσεις.
Οι πτυχές αυτές καθώς και η μείωση της εγχώριας παραγωγής, δείχνουν την ευπάθεια της Ευρώπης.
Αν κάποιος είχε αμφιβολίες, η ουκρανική κρίση ξύπνησε και πάλι τους φόβους διαταραχών του εφοδιασμού. Σαφώς, το “business as usual”, δεν είναι πλέον βιώσιμο.
Φαίνεται ότι είμαστε τυχεροί.
Την περασμένη εβδομάδα, μια συμφωνία που επιτεύχθηκε μετά από 11 ώρες συνάντησης μεταξύ της Ουκρανίας, της Ρωσίας και της ΕΕ, τονίζει τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη σε μια ενεργειακή κρίση αυτό το χειμώνα.
Εν τω μεταξύ, η Ευρώπη φοβούμενη την επανάληψη των διαταραχών του 2009 ή και ακόμη χειρότερη, είχε προγραμματίσει βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χειμώνα.
Αλλά η Ευρώπη δεν μπορεί να υπολογίζει στις συνθήκες της τελευταίας στιγμής.
Τα προβλήματά της δεν είναι βραχυπρόθεσμα και δεν προκαλούνται από την Ουκρανία.
Φυσικά ο κάθε Ουκρανική / Ρωσική κρίση - το 2006, το 2009 και το 2014 – είναι μια αφύπνιση για τους Ευρωπαίους για να επανεξετάσουν την ενεργειακή τους στρατηγική.
Σταδιακά - ίσως πολύ σταδιακά - μια κοινή στρατηγική ενεργειακής ασφάλειας έχει εξελιχθεί σε μείωση της εξωτερικής εξάρτησης.
Για την Ελλάδα και την ΕΕ, η στρατηγική αυτή αφορά σε 4 μεγάλες προκλήσεις, και συγκεκριμένα:
- Τη διαφοροποίηση των πηγών και των οδεύσεων
- Την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης εσωτερικής αγοράς
- Την εξοικονόμηση ενέργειας και τη μετάβαση σε κοινωνία χαμηλότερων εκπομπών άνθρακα, και
- Την αύξηση της εγχώριας παραγωγής.
Αυτά τα 4 στοιχεία είναι ζωτικής σημασίας: ένας ασφαλής, αειφόρος και οικονομικά προσιτός ενεργειακός εφοδιασμός είναι το κλειδί για τα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα της Ευρώπης.
Είμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο, αλλά πολλά έχουν ήδη επιτευχθεί.
Πρώτον: Όσον αφορά στη διαφοροποίηση, οι ελπίδες της ΕΕ έχουν ως επί το πλείστον επικεντρωθεί στις πηγές της Κασπίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση της κοινοπραξίας του Shah Deniz 2 το 2013 ήταν ιστορική.
Ένα ορόσημο στην 20ετή προσπάθεια της ΕΕ για την ανάπτυξη του Νοτίου Διαδρόμου και τη σύνδεση με φυσικό αέριο της Κασπίας με τις αγορές της Ευρώπης.
Τα 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm) που προορίζονται για την Ευρώπη, μέσω της Trans Anatolian και Trans Adriatic αγωγών ((TANAP και TAP) και η μελλοντική αύξηση από 10 σε 20 bcm μακροπρόθεσμα, στέλνουν το σωστό μήνυμα.
Στρατηγικά το άνοιγμα του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου είναι πιο σημαντικό από οτιδήποτε σε αριθμούς.
Ο TAP που εκτείνεται από τα ελληνο-τουρκικά σύνορα ως την Ιταλία έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά:
1 Δημιουργεί μια νέα διαδρομή για την Ευρώπη, εκτός από την Βόρεια Θάλασσα, τη Βόρεια Αφρική και τη Ρωσία
2 Ενεργοποιεί την έναρξη ενός νέου σημαντικού προμηθευτή, τη SOCAR και
3 Διασυνδέει τη Νοτιοανατολική Ευρώπη με μεγάλα δίκτυα και κέντρα της Κεντρικής Ευρώπης.
Ο ρόλος της Ελλάδας στο πλαίσιο της στρατηγικής διαφοροποίησης της Ευρώπης είναι ζωτικής σημασίας. Όπως μπορείτε να δείτε, είναι η πύλη της ΕΕ για το Νότιο Διάδρομο ως τον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή και το μεγαλύτερο μέρος της διατρέχει από τη χώρα.
Έχουμε στηρίξει το έργο αυτό σε κάθε βήμα και δεσμευόμαστε να την ολοκλήρωσή του.
Τον Σεπτέμβριο ενέκρινα την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το Ελληνικό τμήμα, ολοκληρώνοντας ένα σημαντικό βήμα προς την υλοποίηση του έργου.
Όταν ξεκινήσει τη λειτουργία του, στα τέλη του 2019/2020, μπορώ να σας πω ότι η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης θα ενισχυθεί αποφασιστικά.
Στόχος της Ευρώπης είναι να ενισχύσει περαιτέρω το Νότιο Διάδρομο.
Έχουμε μια σημαντική ευκαιρία, ακριβώς στο κατώφλι μας, στην Ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της ΑΟΖ της Κύπρου και του Ισραήλ. Σύμφωνα με τη Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ, στην Ανατολική Μεσόγειο μπορεί να υπάρχουν έως και 3.500 δισεκατομμύρια κυβικά αερίου υπεράκτια, και 1,7 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου.
Με αυτούς τους πόρους αυτή η περιοχή μπορεί να γίνει μια σανίδα της ενεργειακής ασφάλειας για την Ευρώπη.
Και πάλι, ο ρόλος Ελλάδα είναι προφανής: μια γέφυρα, που συνδέει την περιοχή με τις αγορές της ΕΕ.
Στο πλαίσιο αυτό, προωθούμε τον Αγωγό EastMed, που εκτείνεται από την υπεράκτια στην ηπειρωτική Ευρώπη, μέσω της Κύπρου και της Ελλάδας.
Προκαταρκτικές μελέτες δείχνουν ότι το έργο είναι οικονομικά και τεχνικά εφικτό - παρόμοιο με του αγωγού Medgaz μεταξύ της Αλγερίας και της Ισπανίας.
Πάνω απ 'όλα, αυτό το έργο δημιουργεί μια εντελώς νέα όδευση για την Ευρώπη, εκτός από την διαδρομή της Κασπίας μέσω Τουρκίας.
Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι ανεκτίμητη προστιθέμενη αξία για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.
Ας θυμηθούμε, ότι η διαφοροποίηση αφορά στις νέες και ασφαλείς οδεύσεις εφοδιασμού, όχι μόνο νέες.
Η πρόσβαση σε ΥΦΑ αποτελεί επίσης προτεραιότητα και είναι απαραίτητη κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.
Besides, Revithoussa enabled us to supply Bulgaria with critical supplies during the worst moments of 2009.
Εκτός αυτού, η Ρεβυθούσα μας έδωσε τη δυνατότητα να προμηθεύσουμε τη Βουλγαρία με κρίσιμες ποσότητες κατά τις χειρότερες στιγμές του 2009.
Αναγνωρίζοντας τη στρατηγική σημασία της, η ΕΕ στηρίζει οικονομικά την τρέχουσα αναβάθμιση αυτού του ανεκτίμητης αξίας τερματικού σταθμού.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Ελλάδα είναι σημείο εισόδου για το LNG, μακράν η πιο αποδοτική επιλογή για την αύξηση της ενεργειακής ασφάλειας στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και πριν από το 2020.
Η Ρεβυθούσας έχει ένα εξαιρετικό ρεκόρ της αξιοπιστίας, ασφάλειας και οικονομικής προσιτότητας.
Διαθέτει πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα επαναεριοποίησης 4+ bcm ετησίως, παρόμοια με την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα του προτεινόμενου Ιντερκονέκτορα Ελλάδα-Βουλγαρία (IGB), αν εξαιρέσουμε το 1bcm ετησίως που η Βουλγαρία αναμένεται να λάβει από τον ΤΑΡ.
Η ύπαρξη μιας τέτοιας πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας με απλά λόγια σημαίνει ότι οι ποσότητες υγροποιημένου φυσικού αερίου που φθάνουν στη Ρεβυθούσα μπορούν να τροφοδοτούν τον IGB και, μέσω αυτής, τους βόρειους γείτονές μας με έξτρα (μη-αζέρικο) αερίου.
Το 2016, η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα στον υπάρχοντα ελληνικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου εκτιμάται ότι θα είναι 6bcm ετησίως, λόγω του προγράμματος αναβάθμισης των 159 εκατομμυρίων ευρώ που είναι σε εξέλιξη.
Σε αντίθεση με άλλες προγραμματισμένες εναλλακτικές λύσεις, η Ρεβυθούσα διαθέτει ήδη ένα λειτουργικό ρεκόρ για πάνω από 400 πλοία και βρίσκεται σήμερα σε μεγάλη αναβάθμιση.
Ως εκ τούτου, ελληνικό σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου, σε συνδυασμό με τον IGB και, ενδεχομένως, ένα FSRU στη Β.Ελλάδα, μπορεί να καλύψει το κενό του Nabucco, με το ελάχιστο των κεφαλαιουχικών δαπανών σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο έργο.
Είδαμε τον ουσιαστικό ρόλο του υγροποιημένου φυσικού αερίου κατά τις προηγούμενες κρίσεις φυσικού αερίου.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει έντονο ανταγωνισμό από την Ασία, αλλά ψάχνει να αυξήσει τις προμήθειες υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Ποιος ξέρει, ίσως στο μέλλον να μπορούμε να εισάγουμε το αμερικανικό σχιστολιθικό. Η σύναψη μιας διατλαντικής εταιρικής σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων, θα μπορούσε να το προωθήσει αυτό.
Όσον αφορά τώρα στην δεύτερη πρόκληση: για να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη εσωτερική αγορά. Επιτρέψτε μου να σας πω αυτό.
Εάν, κατά τη διάρκεια της κρίσης του φυσικού αερίου το 2009, η εσωτερική αγορά είχε ολοκληρωθεί με την απαραίτητη υποδομή για τη μεταφορά του φυσικού αερίου, όπου χρειάζεται, κανείς δεν θα είχε μείνει “στα κρύα του λουτρού”.
Overcoming this, is largely what the internal market is about.
Όταν οι αγορές λειτουργούν και είναι καλά συνδεδεμένες, μένει ελάχιστο περιθώριο για να χρησιμοποιηθεί η ενέργεια ως πολιτικό εργαλείο.
Η κρίση στην Ουκρανία επιβεβαιώνει τη σημασία μιας ολοκληρωμένης αγοράς. Ποιος κινδυνεύει περισσότερο;
Οι χώρες των οποίων τα συστήματα ενέργειας είναι απομονωμένα: φυσικά, τεχνικά και από ρυθμιστικής άποψης.
Ξεπερνώντας το αυτό, είναι σε μεγάλο βαθμό αυτό περίπου είναι η εσωτερική αγορά.
Το κλειδί σε αυτό είναι:
1. να δημιουργηθούν απαραίτητες διασυνδέσεις μεταξύ των εθνικών δικτύων
2. να εφαρμοστούν οι κανόνες που εγγυόνται την άνευ διακρίσεων πρόσβαση στις υποδομές που λειτουργούν ανεξάρτητα και
3. να προωθηθεί η τιμολόγηση διανομέα και να επιτραπεί η αγορά να προσφέρει αξιόπιστες ενδείξεις των τιμών για αποτελεσματιές αποφάσεις για την παραγωγή και τις επενδύσεις.
Με την επαναστατική νομοθεσία, γνωστή ως το 3ο Ενεργειακό Πακέτο, η ΕΕ έχει προχωρήσει, από το 2009 προς μια ολοκληρωμένη και διαφανή αγορά.
Αλλά χρειαζόμαστε περισσότερες διασυνδέσεις αντίστροφης ροής για να διασφαλιστει ότι, μόλις οι διαφοροποιημένες πηγές εισέλθουν στην Ευρώπη, μπορούν να παραδοθούν οπουδήποτε:
Αυτό είναι το κλειδί για την επιτυχία.
Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να ξεπεραστεί ο χαρακτήρας Ανατολής-Δύσης των υποδομών που επικρατούν σε περιοχές της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ως κληρονομιά του Ψυχρού Πολέμου.
Για την προώθηση αυτού του παν-ευρωπαϊκού οράματος προάγαμ στρατηγικά σχέδια, τα Ευρωπαϊκά Σχέδια Κοινού Ενδιαφέροντος, γνωστά ως PCI’s.
Το γεγονός ότι 12 PCI’s που αφορούν την Ελλάδα δείχνουν τη σημασία της για την ενεργειακή ασφάλεια και τις προοπτικές της, ως χώρα διέλευσης και διανομέα των τιμών σε μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή αγορά ΝΑ Ευρώπης.
Επιλογή στην Ελλάδα των έργων δεν είναι τυχαία. Προωθούν το όραμά μας να γίνει ένα κομβικό σημείο σε μια ολοκληρωμένη αγορά ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Στόχος των PCI μας είναια να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις και έχει διττό στόχο:
1. Να διευκολυνθεί η πρόσβαση για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη προκειμένου να διαφοροποιήσει τις πηγές μέσω Ελλάδα.
2. Για να προωθηθεί η ανάπτυξη μιας ανοικτής, ώριμης αγοράς.
Σήμερα, αυτά τα χαρακτηριστικά είναι το προνόμιο των βόρειων δυτικών κρατών με ενσωματωμένες ώριμες αγορές. Ως αποτέλεσμα, έχουν μεγαλύτερη ασφάλεια εφοδιασμού.
Εξίσου σημαντικό, ως αποτέλεσμα των μηχανισμών κόμβου, έχουν τιμές πώλησης του φυσικού αερίου, που είναι κατά μέσο όρο 35% χαμηλότερες από τις τιμές για τα πιο απομακρυσμένα κράτη, που βασίζονται σε συμβόλαια πετρελαίου-index.
Αν θέλουμε να είμαστε προσηλωμένοι για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς της ΕΕ, είναι επιτακτική ανάγκη να γεφυρώσει αυτά τα κενά.
Ο ιντερκονέκτορας αερίου ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία έχει έναν κρίσιμο ρόλο και έχει περιληφθεί στον κατάλογο του PCI.
Η διασύνδεση αυτή αποτελεί μια πύλη προς τη ΝΑ και Κεντρική Ευρώπη. Είναι ο μόνος τρόπος που αυτή η περιοχή μπορεί να έχει πρόσβαση το Νότιο Διάδρομο.
Σε συνεργασία με τον TAP και τις περιφερειακές υποδομές, ο IGB μπορεί δυνητικά να παραδώσει φυσικό αέριο μέχρι την Ουγγαρία.
Τα σχέδιά μας για την επίτευξη της ενεργειακής ασφάλειας και για την μετατροπή της Ελλάδα σε πραγματικό ενεργειακό κόμβο στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, υπερβαίνουν TAP.
Επιδιώκουμε την ανάπτυξη ενός κάθετου άξονα (Νότια προς τα Βόρεια), επίσης γνωστού ως το "Κεντρικό Διάδρομο Αερίου”. Αυτός θα συνδεθεί τον τερματικό σταθμό εισαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου κοντά στην Αθήνα (Ρεβυθούσα) με τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία και ενδεχομένως ακόμη και τη Σερβία και τη Βαλτική Θάλασσα, μειώνοντας έτσι την ευρωπαϊκή ενεργειακή εξάρτηση ακόμη περισσότερο. Μπορεί να είναι σε ισχύ στις αρχές του 2017, δηλαδή τρία ολόκληρα χρόνια πριν ο TAP καταστεί λειτουργικό.
Μέσω της Ελλάδας και του IGB, η Β.Α. Ευρώπη αποκτά πρόσβαση σε μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές.
με τους όρους που προωθούν, ευέλικτες αγορές και ανταγωνιστικές τιμές ενέργειας - τόσο απαραίτητα για την ενεργειακή τους ασφάλεια.
Τα 2 PCI’s με πλωτές μονάδες αποθήκευσης και επαναεριοποίησης (FSRU), στο βόρειο Αιγαίο, συμβάλλει επίσης στην ανάπτυξη της αγοράς με την παροχή πρόσβασης σε ακόμη πιο διαφοροποιημένες προμήθειες - μια προϋπόθεση για αγορές.
Πρόκληση 3η: να αναπτύξουμε μια κοινωνία χαμηλών εκπομπών άνθρακα, η οποία είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ.
Η ουκρανική κρίση επιβεβαίωσε αυτό.
Δεν θα ήταν σοφό να μειωθεί η εξάρτηση και το κόστος από την εξοικονόμηση και παραγωγή ενέργειας στην Ευρώπη; Δεν θα ήταν η Ουκρανία λιγότερο ευάλωτη αν κατανάλωνε λιγότερο; Επί του παρόντος, η ενεργειακή ένταση της είναι 10 φορές μεγαλύτερη του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.
Αντιθέτως, η ΕΕ έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο.
Έχει τη χαμηλότερη ενεργειακή ένταση μεταξύ όλων των περιφερειών του κόσμου και την υψηλότερη ζήτηση για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η Ελλάδα συμβάλλει επίσης στην ώθηση της Ευρώπης για την ανάπτυξη νέων πηγών υδρογονανθράκων.
Αυτός είναι ο αριθμός πρόκληση 4.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, η Ελλάδα παραμένει ένας από τις λιγότερο ερευνημένες και ακόμα ελπιδοφόρες χώρες, όσον αφορά στα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Αυτό που έχει σημασία τώρα, είναι ότι μετά από 15 χρόνια που ήταν αυτό το θέμα στο περιθώριο, ένα νέο κεφάλαιο για τους υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει.
Από το 2010, έχουμε εφαρμόσει μια νέα στρατηγική και νέα εργαλεία πολιτικής για να ξεκλειδώσετε το εθνικό δυναμικό του πετρελαίου και του φυσικού αερίου μας.
Κατά συνέπεια, είμαι ενθουσιασμένος, και είναι μία από τις προσωπικές μου προτεραιότητες να βρίσκομαι στο πηδάλιο της προώθησης της Ελλάδας μέσα από τους "Νέους Ορίζοντες για εξερεύνηση υδρογονανθράκων".
Σήμερα, δύο μεγάλοι διεθνείς διαγωνισμοί βρίσκονται σε εξέλιξη:
Πρώτον, ο 2ος επίσημος γύρος αδειοδότησης στην υπεράκτια περιοχή του Ιονίου και νότια της Κρήτης.
Αποτελείται από 20 Blocks, που έχουν σχεδιαστεί λαμβάνοντας υπόψη ένα σημαντικό αριθμό παραμέτρων, κυρίως το βάθος της θάλασσας, τη γεωλογία και τις περιβαλλοντικές συνθήκες.
Δεύτερον, είναι ο διαγωνισμός για 3 χερσαία Blocks στη δυτική Ελλάδα, μετά το ενδιαφέρον που διατύπωσε η ιταλική ENEL.
Είμαι φυσικά πολύ προσεκτικός και δεν μου αρέσει να κάνω προβλέψεις. Ωστόσο, μπορώ να αναφέρω μερικούς από τους λόγους για τους οποίους είμαστε αισιόδοξοι και πιστεύουμε ότι η Ελλάδα παρουσιάζει μια μεγάλη ευκαιρία για τις διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες να επενδύσουν.
Πρώτα απ 'όλα, όπως μπορείτε να δείτε στο χάρτη, η περιοχή αυτή στην Δυτική Ελλάδα είναι η συνέχιση των γεωλογικών μοντέλων της Αλβανίας, όπου έχουμε στην πραγματικότητα ένα από τα πιο σημαντικά ευρωπαϊκά κοιτάσματα πετρελαίου μέχρι σήμερα.
Αναλογίες στη γεωλογία βρίσκονται επίσης στην περιοχή της Νότιας Ιταλίας, μια περιοχή πλούσια σε υδρογονάνθρακες.
Η διαφορά με αυτές τις περιοχές είναι, όπως ανέφερα, ότι η Ελλάδα παραμένει ανεξερεύνητη.
Δεύτερον, το 2012 Ελλάδα ανέθεσε στη νορβηγική εταιρεία PGS να διεξάγει μια εκτεταμένη σεισμική έρευνα, σε πάνω από 225 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα στη Δυτική Ελλάδα και Νότια της Κρήτης.
Είναι η μεγαλύτερη περιφερειακή σεισμική έρευνα που έγινε ποτέ υπεράκτια για την Ελλάδα.
Η βάση δεδομένων, η οποία περιλαμβάνει 30,500 χιλιόμετρα σεισμικών γραμμών και εύστοχα ονομάστηκε η “Greece Mega Project”, στοχεύει στην παροχή υψηλής ποιότητας δεδομένων για την Ελλάδα, σε συνδυασμό με την ερμηνεία αυτών των δεδομένων από τον διακεκριμένο Γαλλικό Ινστιτούτο BEICIP.
Data rooms υπάρχουν στην Αθήνα, το Χιούστον, το Λονδίνο, τη Σιγκαπούρη και το Όσλο.
Το ενδιαφέρον που επέδειξαν μέχρι στιγμής εταιρείες πετρελαίου, ιδιαίτερα σημαντικές, για τιν επισκόπηση και αγορά των διαθέσιμων δεδομένων, είναι πολύ ενθαρρυντικό.
Η περιοχή του Ιονίου Πελάγους, με τα ήδη αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου, δημιουργεί μια επενδυτική ευκαιρία για εξερεύνηση και παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η νότια περιοχή της Κρήτης με λιγότερα δεδομένα και μεγαλύτερα βάθη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως υψηλού κινδύνου, αλλά υψηλής απόδοσης.
Σύμφωνα με μια έκθεση της Deutsche Bank που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2013, τα υποθαλάσσια αποθέματα φυσικού αερίου νότια της Κρήτης εκτιμώνται σε περισσότερο από 400 δισεκατομμύρια ευρώ.
Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι η Ελλάδα διαθέτει πλέον ένα διαφανές και απλό νομικό πλαίσιο το οποίο ενσωματώνει τις τελευταίες τάσεις και τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές για τα δικαιώματα παραχώρησης.
Στη δημιουργία αυτή, έχουμε κεφαλαιοποιούνται στην τεχνογνωσία από τις κορυφαίες χώρες όπως η Νορβηγία, η Βρετανία και η Δανία.
Εκτός από τα παραπάνω, έχουμε ένα πολύ ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, που έχει μειωθεί από 40% έως 20%, μια αποτελεσματική και νεοσυσταθείσα Αρχή,, την ΕΔΕΥ, αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς εναρμονισμένους με την ΕΕ, και τελευταίο, τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο.
Το πιο σημαντικό, έχουμε την ψήφο εμπιστοσύνης από την ίδια τη βιομηχανία:
Το 2012, ξεκινήσαμε τον Διαγωνισμό για τρία Blocks στη Δυτική Ελλάδα.
Αυτό οδήγησε στην υπογραφή των συμβάσεων που κυρώθηκαν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και ήδη έχουμε την αρχή του προγράμματος εργασίας για εξερεύνηση από τους αναδόχους.
Αντίστοιχα, όλες οι συμβάσεις θα πρέπει να επικυρωθούν από το κοινοβούλιο, παρέχοντας έτσι πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια στην επένδυση. Θα ήθελα να σημειώσω ότι υπάρχει μια ευρεία συναίνεση στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας σχετικά με την πορεία για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων μας, και σε γενικές γραμμές μέσα στο πολιτικό σύστημα, παρά τις αναπόφευκτες διαφοροποιήσεις.
Οι τοπικές κοινωνίες είναι πρόθυμες να εγκρίνουν τα επενδυτικά σχέδια στην περιοχή και παρέχουν εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό.
Κυρίες και Κύριοι,
Στην Ευρώπη δεν μπορεί ρεαλιστικά να επιτευχθεί πλήρης ενεργειακή ανεξαρτησία. Ωστόσο, η υπερβολική εξάρτηση από την ενέργεια υπονομεύει την οικονομική και πολιτική ανεξαρτησία.
Να το ξεπεράσουμε είναι ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια και την οικονομία μας.
Αυτός είναι ο λόγος που η Ευρώπη, μοιράζεται τη δέσμευση της Αμερικής να εξασφαλιστεί η ελεύθερη πρόσβαση στις αγορές και στρατηγικούς πόρους.
Και για αυτό το ΝΑΤΟ έχει προσδιορίσει την ενεργειακή ασφάλεια ως βασικό θέμα για την ασφάλεια της εποχής μας.
Η ελπίδα μας είναι ότι τα αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου θα χρησιμεύσουν ως καταλύτης για την περιφερειακή συνεργασία και θα συμβάλουν στην ειρήνη και τη σταθερότητα.
Είναι δύσκολο, αλλά με πολιτική βούληση, η ενέργεια μπορεί να δημιουργήσει συνεργασίας.
Αυτό είναι το σημείο αναφοράς της ενεργειακής διπλωματίας της Ελλάδας στην Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο.
Οι προκλήσεις της Ενέργειας είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Προφανώς, μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά τονίζοντας την αλληλεξάρτηση μας και να εργαστούμε συλλογικά.
Αυτό είναι ουσιαστικής σημασίας για την ευημερία μας, την ειρήνη, τη σταθερότητα και την δύναμή μας.
Αυτό είναι απαραίτητο για την καλή διαβίωση των Κοινωνιών μας.
Στοίχημά μας είναι να αποδείξουμε ότι η ευρωπαϊκή συνεργασία και ολοκλήρωση είναι ο σωστός τρόπος - ο μόνος τρόπος - για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
Μετά από 6 χρόνια ύφεσης, η ελληνική οικονομία επιστρέφει στην ανάπτυξη το 3ο τρίμηνο του 2014 και αναμένεται να έχει θετικό ρυθμό ανάπτυξης σε ετήσια βάση.
Καταφέραμε να επιτύχουμε, πολύ νωρίτερα και πάνω από τις προσδοκίες, ένα πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα.
Το 2015 το συνολικό δημοσιονομικό έλλειμμα μας - ακόμη και μετά τις πληρωμές τόκων του χρέους - θα εξαλειφθεί εντελώς.
Ως αποτέλεσμα της μείωσης των επιτοκίων, το Ελληνικό Δημόσιο, σε συνδυασμό με το τραπεζικό σύστημα και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, έχουν ανακτήσει την πρόσβαση στις διεθνείς κεφαλαιαγορές.
Εν ολίγοις, κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών, πετύχαμε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή και στο συντομότερο χρονικό διάστημα.
Το κάναμε αυτό, παρά το δυσμενές περιβάλλον και τα σενάρια καταστροφής που συνήθως λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενες προφητείες.
Παράλληλα, υλοποιήσαμε τεράστιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Σε μόλις δύο χρόνια, ανεβήκαμε 111 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη της ανταγωνιστικότητας της Διεθνούς Τράπεζας, από τη θέση 147η στην 36η.
Κατά συνέπεια, στο Doing Business 2015 του Δείκτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα είναι πλέον 61η μεταξύ 189 χωρών.
Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια θέση όπου μπορούμε να αλλάξουμε την έμφαση από την πολιτική λιτότητας στην ανάπτυξη.
Στόχος μας είναι να κάνουμε την Ελλάδα μια φιλική και ελκυστική χώρα για άμεσες ξένες επενδύσεις.
Ο τομέας της ενέργειας μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Κυρίες και Κύριοι,
Τα προβλήματα της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης μπορεί να συνοψιστεί σε δύο λέξεις: Υπερβολική εξάρτηση.
Για να κατανοήσουμε την κατάσταση στην Ευρώπη, η οποία είναι τόσο διαφορετική από την Αμερική, ας θυμηθούμε μερικά γεγονότα:
Με το 53% της ενέργειας που καταναλώνεται να προέρχεται από το εξωτερικό, η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ενέργειας στον κόσμο.
Αυτή η εξάρτηση είναι 80% για το αργό πετρέλαιο, 66% για το φυσικό αέριο και 40% για τα πυρηνικά καύσιμα.
Ορισμένα κράτη στις περιοχές της Βαλτικής και της Ανατολικής Ευρώπης είναι ιδιαίτερα ευάλωτες και έξι από αυτούς εξαρτώνται αποκλειστικά από τη Ρωσία. Η Ελλάδα από την άλλη πλευρά, είναι διαφοροποιημένη, με το 67% των εισαγωγών προέρχεται από τη Ρωσία, 17% από το Αζερμπαϊτζάν στη βάση μιας τουρκικής σύμβασης και 16% από την Αλγερία.
Στην πραγματικότητα, είμαστε το πρώτο κράτος μέλος της ΕΕ να εισάγει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν.
Τονίζω, ωστόσο, ότι η εξάρτηση από τις εισαγωγές αφορά στο σύνολο της ΕΕ, όχι μόνο στα κράτη μέλη που πλήττονται περισσότερο. Γιατί;
Επειδή η εξάρτηση από τις εισαγωγές φυσικού αερίου αυξάνεται για την ΕΕ στο σύνολό της - κατά 10% από τα μέσα της δεκαετίας του '90 - και θα συνεχίσει να αυξάνονται. Επιπλέον, η εξάρτηση αυτή έχει υψηλό κόστος, πέρα από την εξασφάλιση προμηθειών.
-Πρώτον Είναι ένα οικονομικό βάρος: Το κόστος για την ενέργεια της ΕΕ αντιπροσωπεύει πάνω από 1 δισεκατομμύριο € ανά ημέρα και περισσότερο από το ένα πέμπτο του συνόλου των ευρωπαϊκών εισαγωγών – είναι πάρα πολύ.
-Δεύτερον Υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα:
Η αυξανόμενη ενεργειακή ζήτηση στις αναδυόμενες οικονομίες διαφοροποιεί όλο και περισσότερο τον εφοδιασμό από την Ευρώπη, πιέζει τις τιμές και αποτελεί σοβαρή απειλή για την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας.
Τρίτο περιορίζει το ρόλο της ΕΕ σε διεθνείς σχέσεις.
Οι πτυχές αυτές καθώς και η μείωση της εγχώριας παραγωγής, δείχνουν την ευπάθεια της Ευρώπης.
Αν κάποιος είχε αμφιβολίες, η ουκρανική κρίση ξύπνησε και πάλι τους φόβους διαταραχών του εφοδιασμού. Σαφώς, το “business as usual”, δεν είναι πλέον βιώσιμο.
Φαίνεται ότι είμαστε τυχεροί.
Την περασμένη εβδομάδα, μια συμφωνία που επιτεύχθηκε μετά από 11 ώρες συνάντησης μεταξύ της Ουκρανίας, της Ρωσίας και της ΕΕ, τονίζει τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη σε μια ενεργειακή κρίση αυτό το χειμώνα.
Εν τω μεταξύ, η Ευρώπη φοβούμενη την επανάληψη των διαταραχών του 2009 ή και ακόμη χειρότερη, είχε προγραμματίσει βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χειμώνα.
Αλλά η Ευρώπη δεν μπορεί να υπολογίζει στις συνθήκες της τελευταίας στιγμής.
Τα προβλήματά της δεν είναι βραχυπρόθεσμα και δεν προκαλούνται από την Ουκρανία.
Φυσικά ο κάθε Ουκρανική / Ρωσική κρίση - το 2006, το 2009 και το 2014 – είναι μια αφύπνιση για τους Ευρωπαίους για να επανεξετάσουν την ενεργειακή τους στρατηγική.
Σταδιακά - ίσως πολύ σταδιακά - μια κοινή στρατηγική ενεργειακής ασφάλειας έχει εξελιχθεί σε μείωση της εξωτερικής εξάρτησης.
Για την Ελλάδα και την ΕΕ, η στρατηγική αυτή αφορά σε 4 μεγάλες προκλήσεις, και συγκεκριμένα:
- Τη διαφοροποίηση των πηγών και των οδεύσεων
- Την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης εσωτερικής αγοράς
- Την εξοικονόμηση ενέργειας και τη μετάβαση σε κοινωνία χαμηλότερων εκπομπών άνθρακα, και
- Την αύξηση της εγχώριας παραγωγής.
Αυτά τα 4 στοιχεία είναι ζωτικής σημασίας: ένας ασφαλής, αειφόρος και οικονομικά προσιτός ενεργειακός εφοδιασμός είναι το κλειδί για τα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα της Ευρώπης.
Είμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο, αλλά πολλά έχουν ήδη επιτευχθεί.
Πρώτον: Όσον αφορά στη διαφοροποίηση, οι ελπίδες της ΕΕ έχουν ως επί το πλείστον επικεντρωθεί στις πηγές της Κασπίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση της κοινοπραξίας του Shah Deniz 2 το 2013 ήταν ιστορική.
Ένα ορόσημο στην 20ετή προσπάθεια της ΕΕ για την ανάπτυξη του Νοτίου Διαδρόμου και τη σύνδεση με φυσικό αέριο της Κασπίας με τις αγορές της Ευρώπης.
Τα 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm) που προορίζονται για την Ευρώπη, μέσω της Trans Anatolian και Trans Adriatic αγωγών ((TANAP και TAP) και η μελλοντική αύξηση από 10 σε 20 bcm μακροπρόθεσμα, στέλνουν το σωστό μήνυμα.
Στρατηγικά το άνοιγμα του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου είναι πιο σημαντικό από οτιδήποτε σε αριθμούς.
Ο TAP που εκτείνεται από τα ελληνο-τουρκικά σύνορα ως την Ιταλία έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά:
1 Δημιουργεί μια νέα διαδρομή για την Ευρώπη, εκτός από την Βόρεια Θάλασσα, τη Βόρεια Αφρική και τη Ρωσία
2 Ενεργοποιεί την έναρξη ενός νέου σημαντικού προμηθευτή, τη SOCAR και
3 Διασυνδέει τη Νοτιοανατολική Ευρώπη με μεγάλα δίκτυα και κέντρα της Κεντρικής Ευρώπης.
Ο ρόλος της Ελλάδας στο πλαίσιο της στρατηγικής διαφοροποίησης της Ευρώπης είναι ζωτικής σημασίας. Όπως μπορείτε να δείτε, είναι η πύλη της ΕΕ για το Νότιο Διάδρομο ως τον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή και το μεγαλύτερο μέρος της διατρέχει από τη χώρα.
Έχουμε στηρίξει το έργο αυτό σε κάθε βήμα και δεσμευόμαστε να την ολοκλήρωσή του.
Τον Σεπτέμβριο ενέκρινα την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το Ελληνικό τμήμα, ολοκληρώνοντας ένα σημαντικό βήμα προς την υλοποίηση του έργου.
Όταν ξεκινήσει τη λειτουργία του, στα τέλη του 2019/2020, μπορώ να σας πω ότι η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης θα ενισχυθεί αποφασιστικά.
Στόχος της Ευρώπης είναι να ενισχύσει περαιτέρω το Νότιο Διάδρομο.
Έχουμε μια σημαντική ευκαιρία, ακριβώς στο κατώφλι μας, στην Ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της ΑΟΖ της Κύπρου και του Ισραήλ. Σύμφωνα με τη Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ, στην Ανατολική Μεσόγειο μπορεί να υπάρχουν έως και 3.500 δισεκατομμύρια κυβικά αερίου υπεράκτια, και 1,7 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου.
Με αυτούς τους πόρους αυτή η περιοχή μπορεί να γίνει μια σανίδα της ενεργειακής ασφάλειας για την Ευρώπη.
Και πάλι, ο ρόλος Ελλάδα είναι προφανής: μια γέφυρα, που συνδέει την περιοχή με τις αγορές της ΕΕ.
Στο πλαίσιο αυτό, προωθούμε τον Αγωγό EastMed, που εκτείνεται από την υπεράκτια στην ηπειρωτική Ευρώπη, μέσω της Κύπρου και της Ελλάδας.
Προκαταρκτικές μελέτες δείχνουν ότι το έργο είναι οικονομικά και τεχνικά εφικτό - παρόμοιο με του αγωγού Medgaz μεταξύ της Αλγερίας και της Ισπανίας.
Πάνω απ 'όλα, αυτό το έργο δημιουργεί μια εντελώς νέα όδευση για την Ευρώπη, εκτός από την διαδρομή της Κασπίας μέσω Τουρκίας.
Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι ανεκτίμητη προστιθέμενη αξία για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.
Ας θυμηθούμε, ότι η διαφοροποίηση αφορά στις νέες και ασφαλείς οδεύσεις εφοδιασμού, όχι μόνο νέες.
Η πρόσβαση σε ΥΦΑ αποτελεί επίσης προτεραιότητα και είναι απαραίτητη κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.
Besides, Revithoussa enabled us to supply Bulgaria with critical supplies during the worst moments of 2009.
Εκτός αυτού, η Ρεβυθούσα μας έδωσε τη δυνατότητα να προμηθεύσουμε τη Βουλγαρία με κρίσιμες ποσότητες κατά τις χειρότερες στιγμές του 2009.
Αναγνωρίζοντας τη στρατηγική σημασία της, η ΕΕ στηρίζει οικονομικά την τρέχουσα αναβάθμιση αυτού του ανεκτίμητης αξίας τερματικού σταθμού.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Ελλάδα είναι σημείο εισόδου για το LNG, μακράν η πιο αποδοτική επιλογή για την αύξηση της ενεργειακής ασφάλειας στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και πριν από το 2020.
Η Ρεβυθούσας έχει ένα εξαιρετικό ρεκόρ της αξιοπιστίας, ασφάλειας και οικονομικής προσιτότητας.
Διαθέτει πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα επαναεριοποίησης 4+ bcm ετησίως, παρόμοια με την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα του προτεινόμενου Ιντερκονέκτορα Ελλάδα-Βουλγαρία (IGB), αν εξαιρέσουμε το 1bcm ετησίως που η Βουλγαρία αναμένεται να λάβει από τον ΤΑΡ.
Η ύπαρξη μιας τέτοιας πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας με απλά λόγια σημαίνει ότι οι ποσότητες υγροποιημένου φυσικού αερίου που φθάνουν στη Ρεβυθούσα μπορούν να τροφοδοτούν τον IGB και, μέσω αυτής, τους βόρειους γείτονές μας με έξτρα (μη-αζέρικο) αερίου.
Το 2016, η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα στον υπάρχοντα ελληνικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου εκτιμάται ότι θα είναι 6bcm ετησίως, λόγω του προγράμματος αναβάθμισης των 159 εκατομμυρίων ευρώ που είναι σε εξέλιξη.
Σε αντίθεση με άλλες προγραμματισμένες εναλλακτικές λύσεις, η Ρεβυθούσα διαθέτει ήδη ένα λειτουργικό ρεκόρ για πάνω από 400 πλοία και βρίσκεται σήμερα σε μεγάλη αναβάθμιση.
Ως εκ τούτου, ελληνικό σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου, σε συνδυασμό με τον IGB και, ενδεχομένως, ένα FSRU στη Β.Ελλάδα, μπορεί να καλύψει το κενό του Nabucco, με το ελάχιστο των κεφαλαιουχικών δαπανών σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο έργο.
Είδαμε τον ουσιαστικό ρόλο του υγροποιημένου φυσικού αερίου κατά τις προηγούμενες κρίσεις φυσικού αερίου.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει έντονο ανταγωνισμό από την Ασία, αλλά ψάχνει να αυξήσει τις προμήθειες υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Ποιος ξέρει, ίσως στο μέλλον να μπορούμε να εισάγουμε το αμερικανικό σχιστολιθικό. Η σύναψη μιας διατλαντικής εταιρικής σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων, θα μπορούσε να το προωθήσει αυτό.
Όσον αφορά τώρα στην δεύτερη πρόκληση: για να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη εσωτερική αγορά. Επιτρέψτε μου να σας πω αυτό.
Εάν, κατά τη διάρκεια της κρίσης του φυσικού αερίου το 2009, η εσωτερική αγορά είχε ολοκληρωθεί με την απαραίτητη υποδομή για τη μεταφορά του φυσικού αερίου, όπου χρειάζεται, κανείς δεν θα είχε μείνει “στα κρύα του λουτρού”.
Overcoming this, is largely what the internal market is about.
Όταν οι αγορές λειτουργούν και είναι καλά συνδεδεμένες, μένει ελάχιστο περιθώριο για να χρησιμοποιηθεί η ενέργεια ως πολιτικό εργαλείο.
Η κρίση στην Ουκρανία επιβεβαιώνει τη σημασία μιας ολοκληρωμένης αγοράς. Ποιος κινδυνεύει περισσότερο;
Οι χώρες των οποίων τα συστήματα ενέργειας είναι απομονωμένα: φυσικά, τεχνικά και από ρυθμιστικής άποψης.
Ξεπερνώντας το αυτό, είναι σε μεγάλο βαθμό αυτό περίπου είναι η εσωτερική αγορά.
Το κλειδί σε αυτό είναι:
1. να δημιουργηθούν απαραίτητες διασυνδέσεις μεταξύ των εθνικών δικτύων
2. να εφαρμοστούν οι κανόνες που εγγυόνται την άνευ διακρίσεων πρόσβαση στις υποδομές που λειτουργούν ανεξάρτητα και
3. να προωθηθεί η τιμολόγηση διανομέα και να επιτραπεί η αγορά να προσφέρει αξιόπιστες ενδείξεις των τιμών για αποτελεσματιές αποφάσεις για την παραγωγή και τις επενδύσεις.
Με την επαναστατική νομοθεσία, γνωστή ως το 3ο Ενεργειακό Πακέτο, η ΕΕ έχει προχωρήσει, από το 2009 προς μια ολοκληρωμένη και διαφανή αγορά.
Αλλά χρειαζόμαστε περισσότερες διασυνδέσεις αντίστροφης ροής για να διασφαλιστει ότι, μόλις οι διαφοροποιημένες πηγές εισέλθουν στην Ευρώπη, μπορούν να παραδοθούν οπουδήποτε:
Αυτό είναι το κλειδί για την επιτυχία.
Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να ξεπεραστεί ο χαρακτήρας Ανατολής-Δύσης των υποδομών που επικρατούν σε περιοχές της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ως κληρονομιά του Ψυχρού Πολέμου.
Για την προώθηση αυτού του παν-ευρωπαϊκού οράματος προάγαμ στρατηγικά σχέδια, τα Ευρωπαϊκά Σχέδια Κοινού Ενδιαφέροντος, γνωστά ως PCI’s.
Το γεγονός ότι 12 PCI’s που αφορούν την Ελλάδα δείχνουν τη σημασία της για την ενεργειακή ασφάλεια και τις προοπτικές της, ως χώρα διέλευσης και διανομέα των τιμών σε μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή αγορά ΝΑ Ευρώπης.
Επιλογή στην Ελλάδα των έργων δεν είναι τυχαία. Προωθούν το όραμά μας να γίνει ένα κομβικό σημείο σε μια ολοκληρωμένη αγορά ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Στόχος των PCI μας είναια να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις και έχει διττό στόχο:
1. Να διευκολυνθεί η πρόσβαση για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη προκειμένου να διαφοροποιήσει τις πηγές μέσω Ελλάδα.
2. Για να προωθηθεί η ανάπτυξη μιας ανοικτής, ώριμης αγοράς.
Σήμερα, αυτά τα χαρακτηριστικά είναι το προνόμιο των βόρειων δυτικών κρατών με ενσωματωμένες ώριμες αγορές. Ως αποτέλεσμα, έχουν μεγαλύτερη ασφάλεια εφοδιασμού.
Εξίσου σημαντικό, ως αποτέλεσμα των μηχανισμών κόμβου, έχουν τιμές πώλησης του φυσικού αερίου, που είναι κατά μέσο όρο 35% χαμηλότερες από τις τιμές για τα πιο απομακρυσμένα κράτη, που βασίζονται σε συμβόλαια πετρελαίου-index.
Αν θέλουμε να είμαστε προσηλωμένοι για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς της ΕΕ, είναι επιτακτική ανάγκη να γεφυρώσει αυτά τα κενά.
Ο ιντερκονέκτορας αερίου ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία έχει έναν κρίσιμο ρόλο και έχει περιληφθεί στον κατάλογο του PCI.
Η διασύνδεση αυτή αποτελεί μια πύλη προς τη ΝΑ και Κεντρική Ευρώπη. Είναι ο μόνος τρόπος που αυτή η περιοχή μπορεί να έχει πρόσβαση το Νότιο Διάδρομο.
Σε συνεργασία με τον TAP και τις περιφερειακές υποδομές, ο IGB μπορεί δυνητικά να παραδώσει φυσικό αέριο μέχρι την Ουγγαρία.
Τα σχέδιά μας για την επίτευξη της ενεργειακής ασφάλειας και για την μετατροπή της Ελλάδα σε πραγματικό ενεργειακό κόμβο στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, υπερβαίνουν TAP.
Επιδιώκουμε την ανάπτυξη ενός κάθετου άξονα (Νότια προς τα Βόρεια), επίσης γνωστού ως το "Κεντρικό Διάδρομο Αερίου”. Αυτός θα συνδεθεί τον τερματικό σταθμό εισαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου κοντά στην Αθήνα (Ρεβυθούσα) με τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία και ενδεχομένως ακόμη και τη Σερβία και τη Βαλτική Θάλασσα, μειώνοντας έτσι την ευρωπαϊκή ενεργειακή εξάρτηση ακόμη περισσότερο. Μπορεί να είναι σε ισχύ στις αρχές του 2017, δηλαδή τρία ολόκληρα χρόνια πριν ο TAP καταστεί λειτουργικό.
Μέσω της Ελλάδας και του IGB, η Β.Α. Ευρώπη αποκτά πρόσβαση σε μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές.
με τους όρους που προωθούν, ευέλικτες αγορές και ανταγωνιστικές τιμές ενέργειας - τόσο απαραίτητα για την ενεργειακή τους ασφάλεια.
Τα 2 PCI’s με πλωτές μονάδες αποθήκευσης και επαναεριοποίησης (FSRU), στο βόρειο Αιγαίο, συμβάλλει επίσης στην ανάπτυξη της αγοράς με την παροχή πρόσβασης σε ακόμη πιο διαφοροποιημένες προμήθειες - μια προϋπόθεση για αγορές.
Πρόκληση 3η: να αναπτύξουμε μια κοινωνία χαμηλών εκπομπών άνθρακα, η οποία είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ.
Η ουκρανική κρίση επιβεβαίωσε αυτό.
Δεν θα ήταν σοφό να μειωθεί η εξάρτηση και το κόστος από την εξοικονόμηση και παραγωγή ενέργειας στην Ευρώπη; Δεν θα ήταν η Ουκρανία λιγότερο ευάλωτη αν κατανάλωνε λιγότερο; Επί του παρόντος, η ενεργειακή ένταση της είναι 10 φορές μεγαλύτερη του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.
Αντιθέτως, η ΕΕ έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο.
Έχει τη χαμηλότερη ενεργειακή ένταση μεταξύ όλων των περιφερειών του κόσμου και την υψηλότερη ζήτηση για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η Ελλάδα συμβάλλει επίσης στην ώθηση της Ευρώπης για την ανάπτυξη νέων πηγών υδρογονανθράκων.
Αυτός είναι ο αριθμός πρόκληση 4.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, η Ελλάδα παραμένει ένας από τις λιγότερο ερευνημένες και ακόμα ελπιδοφόρες χώρες, όσον αφορά στα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Αυτό που έχει σημασία τώρα, είναι ότι μετά από 15 χρόνια που ήταν αυτό το θέμα στο περιθώριο, ένα νέο κεφάλαιο για τους υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει.
Από το 2010, έχουμε εφαρμόσει μια νέα στρατηγική και νέα εργαλεία πολιτικής για να ξεκλειδώσετε το εθνικό δυναμικό του πετρελαίου και του φυσικού αερίου μας.
Κατά συνέπεια, είμαι ενθουσιασμένος, και είναι μία από τις προσωπικές μου προτεραιότητες να βρίσκομαι στο πηδάλιο της προώθησης της Ελλάδας μέσα από τους "Νέους Ορίζοντες για εξερεύνηση υδρογονανθράκων".
Σήμερα, δύο μεγάλοι διεθνείς διαγωνισμοί βρίσκονται σε εξέλιξη:
Πρώτον, ο 2ος επίσημος γύρος αδειοδότησης στην υπεράκτια περιοχή του Ιονίου και νότια της Κρήτης.
Αποτελείται από 20 Blocks, που έχουν σχεδιαστεί λαμβάνοντας υπόψη ένα σημαντικό αριθμό παραμέτρων, κυρίως το βάθος της θάλασσας, τη γεωλογία και τις περιβαλλοντικές συνθήκες.
Δεύτερον, είναι ο διαγωνισμός για 3 χερσαία Blocks στη δυτική Ελλάδα, μετά το ενδιαφέρον που διατύπωσε η ιταλική ENEL.
Είμαι φυσικά πολύ προσεκτικός και δεν μου αρέσει να κάνω προβλέψεις. Ωστόσο, μπορώ να αναφέρω μερικούς από τους λόγους για τους οποίους είμαστε αισιόδοξοι και πιστεύουμε ότι η Ελλάδα παρουσιάζει μια μεγάλη ευκαιρία για τις διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες να επενδύσουν.
Πρώτα απ 'όλα, όπως μπορείτε να δείτε στο χάρτη, η περιοχή αυτή στην Δυτική Ελλάδα είναι η συνέχιση των γεωλογικών μοντέλων της Αλβανίας, όπου έχουμε στην πραγματικότητα ένα από τα πιο σημαντικά ευρωπαϊκά κοιτάσματα πετρελαίου μέχρι σήμερα.
Αναλογίες στη γεωλογία βρίσκονται επίσης στην περιοχή της Νότιας Ιταλίας, μια περιοχή πλούσια σε υδρογονάνθρακες.
Η διαφορά με αυτές τις περιοχές είναι, όπως ανέφερα, ότι η Ελλάδα παραμένει ανεξερεύνητη.
Δεύτερον, το 2012 Ελλάδα ανέθεσε στη νορβηγική εταιρεία PGS να διεξάγει μια εκτεταμένη σεισμική έρευνα, σε πάνω από 225 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα στη Δυτική Ελλάδα και Νότια της Κρήτης.
Είναι η μεγαλύτερη περιφερειακή σεισμική έρευνα που έγινε ποτέ υπεράκτια για την Ελλάδα.
Η βάση δεδομένων, η οποία περιλαμβάνει 30,500 χιλιόμετρα σεισμικών γραμμών και εύστοχα ονομάστηκε η “Greece Mega Project”, στοχεύει στην παροχή υψηλής ποιότητας δεδομένων για την Ελλάδα, σε συνδυασμό με την ερμηνεία αυτών των δεδομένων από τον διακεκριμένο Γαλλικό Ινστιτούτο BEICIP.
Data rooms υπάρχουν στην Αθήνα, το Χιούστον, το Λονδίνο, τη Σιγκαπούρη και το Όσλο.
Το ενδιαφέρον που επέδειξαν μέχρι στιγμής εταιρείες πετρελαίου, ιδιαίτερα σημαντικές, για τιν επισκόπηση και αγορά των διαθέσιμων δεδομένων, είναι πολύ ενθαρρυντικό.
Η περιοχή του Ιονίου Πελάγους, με τα ήδη αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου, δημιουργεί μια επενδυτική ευκαιρία για εξερεύνηση και παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η νότια περιοχή της Κρήτης με λιγότερα δεδομένα και μεγαλύτερα βάθη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως υψηλού κινδύνου, αλλά υψηλής απόδοσης.
Σύμφωνα με μια έκθεση της Deutsche Bank που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2013, τα υποθαλάσσια αποθέματα φυσικού αερίου νότια της Κρήτης εκτιμώνται σε περισσότερο από 400 δισεκατομμύρια ευρώ.
Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι η Ελλάδα διαθέτει πλέον ένα διαφανές και απλό νομικό πλαίσιο το οποίο ενσωματώνει τις τελευταίες τάσεις και τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές για τα δικαιώματα παραχώρησης.
Στη δημιουργία αυτή, έχουμε κεφαλαιοποιούνται στην τεχνογνωσία από τις κορυφαίες χώρες όπως η Νορβηγία, η Βρετανία και η Δανία.
Εκτός από τα παραπάνω, έχουμε ένα πολύ ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, που έχει μειωθεί από 40% έως 20%, μια αποτελεσματική και νεοσυσταθείσα Αρχή,, την ΕΔΕΥ, αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς εναρμονισμένους με την ΕΕ, και τελευταίο, τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο.
Το πιο σημαντικό, έχουμε την ψήφο εμπιστοσύνης από την ίδια τη βιομηχανία:
Το 2012, ξεκινήσαμε τον Διαγωνισμό για τρία Blocks στη Δυτική Ελλάδα.
Αυτό οδήγησε στην υπογραφή των συμβάσεων που κυρώθηκαν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και ήδη έχουμε την αρχή του προγράμματος εργασίας για εξερεύνηση από τους αναδόχους.
Αντίστοιχα, όλες οι συμβάσεις θα πρέπει να επικυρωθούν από το κοινοβούλιο, παρέχοντας έτσι πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια στην επένδυση. Θα ήθελα να σημειώσω ότι υπάρχει μια ευρεία συναίνεση στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας σχετικά με την πορεία για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων μας, και σε γενικές γραμμές μέσα στο πολιτικό σύστημα, παρά τις αναπόφευκτες διαφοροποιήσεις.
Οι τοπικές κοινωνίες είναι πρόθυμες να εγκρίνουν τα επενδυτικά σχέδια στην περιοχή και παρέχουν εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό.
Κυρίες και Κύριοι,
Στην Ευρώπη δεν μπορεί ρεαλιστικά να επιτευχθεί πλήρης ενεργειακή ανεξαρτησία. Ωστόσο, η υπερβολική εξάρτηση από την ενέργεια υπονομεύει την οικονομική και πολιτική ανεξαρτησία.
Να το ξεπεράσουμε είναι ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια και την οικονομία μας.
Αυτός είναι ο λόγος που η Ευρώπη, μοιράζεται τη δέσμευση της Αμερικής να εξασφαλιστεί η ελεύθερη πρόσβαση στις αγορές και στρατηγικούς πόρους.
Και για αυτό το ΝΑΤΟ έχει προσδιορίσει την ενεργειακή ασφάλεια ως βασικό θέμα για την ασφάλεια της εποχής μας.
Η ελπίδα μας είναι ότι τα αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου θα χρησιμεύσουν ως καταλύτης για την περιφερειακή συνεργασία και θα συμβάλουν στην ειρήνη και τη σταθερότητα.
Είναι δύσκολο, αλλά με πολιτική βούληση, η ενέργεια μπορεί να δημιουργήσει συνεργασίας.
Αυτό είναι το σημείο αναφοράς της ενεργειακής διπλωματίας της Ελλάδας στην Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο.
Οι προκλήσεις της Ενέργειας είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Προφανώς, μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά τονίζοντας την αλληλεξάρτηση μας και να εργαστούμε συλλογικά.
Αυτό είναι ουσιαστικής σημασίας για την ευημερία μας, την ειρήνη, τη σταθερότητα και την δύναμή μας.
Αυτό είναι απαραίτητο για την καλή διαβίωση των Κοινωνιών μας.
Στοίχημά μας είναι να αποδείξουμε ότι η ευρωπαϊκή συνεργασία και ολοκλήρωση είναι ο σωστός τρόπος - ο μόνος τρόπος - για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
